Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος έκανε έκκληση προς τους πιστούς να εκκλησιαστούν από το σπίτι τους λόγω κορονοϊού.
Ο προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας μιλώντας από την ιερά μονή Αγίων Θεοδώρων Ζάλτσας στη Λιβαδειά όπου βρίσκεται, ανέφερε «όλοι γνωρίζουμε ότι η ζωή του ανθρώπου και του κόσμου είναι το ύψιστο δώρο Του Δημιουργού. Όλοι γνωρίζουμε ότι ο άνθρωπος ανέλαβε με εντολή Του Δημιουργού του να είναι όχι μόνο ο αποδέκτης αλλά και ο πιστός φύλακας του θείου δώρου της ζωής στον πλανήτη μας. Γι’ αυτό, κάλυψε με την δική του πρόνοια τις αδυναμίες του ανθρώπου.
Όλοι γνωρίζουμε επίσης ότι η ιδιαίτερη ευθύνη του χριστιανού ανθρώπου, για την προστασία του Θείου δώρου της ζωής στον πλανήτη μας, είναι όχι βεβαίως μια ελεύθερη και αλαζονική επιλογή του, αλλά μια δέσμια και υπεύθυνη υποχρέωσή του, τόσο προς τον Δημιουργό του όσο προς την Θεία Δημιουργία.
Όλοι γνωρίζουμε ότι κατά την κοινή διαπίστωση, όχι μόνο της Εκκλησίας αλλά και της επιστήμης, ο χριστιανός άνθρωπος δεν ανταποκρίθηκε, πάντοτε, με την αναγκαία συνέπεια η συνέχεια προς την αναληφθείσα ευθύνη, αφού ο ίδιος ρύπανε τον πλανήτη μας, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο πλάσμα, ώστε σήμερα να απειλείται η συνέχεια της ζωή του.
Όλοι γνωρίζουμε ότι ο ευλαβής, μεν, αλλά αλαζονικός, δε, άνθρωπος της εποχής μας, κρατάει τα χέρια του την συνέχει της ζωής στον μικρό αυτόν πλανήτη, η οποία απειλείται σήμερα, σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά και με τραγικές συνέπειες για τη δική του ζωή.
Όλοι γνωρίζουμε ότι η συγκληθείσα, εκτάκτως, διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος εξέφρασε ήδη, προληπτικώς, την οφειλετική πρόνοιά της για την ανακούφιση της κοινής αγωνίας, του δοκιμαζόμενου ελληνικού λαού από την απρόβλεπτη και επικίνδυνη αόρατη απειλή. Υπό το πνεύμα αυτό, αποφάσισε, ήδη, να απευθύνει έκκληση στους ευλαβείς πιστούς να αποφύγουν τον κοινό εκκλησιασμό στους Ιερούς Ναούς, και τους προέτρεψε να περιοριστούν στην κατ’ οίκον Εκκλησία.
Υπό το πνεύμα, λοιπόν, αυτό, απευθύνουμε και πάλι μια έκκληση προς όλους τους ευλαβείς πιστούς να προστατεύσουν την ιερότητα και την συνέχεια όχι μόνο της δικής τους ζωής, αλλά και της ζωής των συνανθρώπων τους, ιδιαίτερα , δε, των συμπαθών και ευπαθών ομάδων.
Άλλωστε, η κοινή προσευχή της Εκκλησίας αναφέρεται πάντοτε, με ιδιαίτερη, μάλιστα, έμφαση, στους μη δυναμένους να παραστούν ή να συμμετάσχουν σε αυτήν, για σοβαρούς λόγους υγείας ή οποιασδήποτε άλλης εύλογης αιτίας.
Παρακολουθώ με αγωνία και συγκίνηση τις θυσιαστικές προσπάθειες των γιατρών μας και του νοσηλευτικού προσωπικού, και τους εύχομαι, μέσα από την καρδιά μου, δύναμη και υγεία. Και στο πλήρωμα της Εκκλησίας, κουράγιο».
