Εντυπωσίασε τους εκπροσώπους των ΜΜΕ το καταδρομικό κατευθυνόμενων πυραύλων USS Leyte Gulf (CG 55), του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού. Το πλοίο στάθμευσε για ορισμένες ημέρες στον Πειραιά, προκειμένου να ξεκουραστεί το πλήρωμα, με δημοσιογράφους και φωτορεπόρτερ να έχουν τη δυνατότητα να το επισκεφθούν.
Το συγκεκριμένο καταδρομικό έχει συμμετάσχει σε διάφορες αποστολές τους τελευταίους εννέα μήνες, κάτι που φαίνεται από το γεγονός πως δεν είναι το «καλογυαλισμένο» πλοίο μιας υπερδύναμης. Αν και αποτελεί μια ακόμα ένδειξη της ενδυνάμωσης των σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ, έχει στραμμένα τα… ραντάρ του και στη Μαύρη Θάλασσα λόγω των Ρώσων.
Το οπλοστάσιό του, όμως, θα το ζήλευε ο καθένας, καθώς η ισχύ πυρός του είναι μεγαλύτερη από εκείνα ολόκληρων πολεμικών ναυτικών. To μήκος των καταδρομικών αυτών είναι λίγο παραπάνω από 170 μέτρα, ενώ το πλήρωμα ανέρχεται σε 30 αξιωματικούς και 300 ναύτες.
Είναι ένα από τα τελευταία καταδρομικά της κλάσης Ticonderoga που σταδιακά αποσύρεται δίνοντας τη θέση της στα αντιτορπιλικά της κλάσης Arleigh Burke. Είναι από τις βαρύτερες μονάδες του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ και είναι εξοπλισμένα με σειρά προηγμένων οπλικών συστημάτων, μεταξύ των οποίων μεγάλοι αριθμοί πυραύλων επιφανείας-αέρος SM-2, SM-3 που φτάνουν και ξεπερνούν σε δυνατότητες τους γνωστούς μας αντιαεροπορικούς και αντιβαλλιστικούς πυραύλους Patriot και επιφανείας-επιφανείας, τους γνωστούς Tomahawk.
Για να επιχειρεί εναντίον άλλων πλοίων, διαθέτει πυραύλους Harpoon, τορπίλες, συστήματα εγγύς αυτοπροστασίας Phalanx, δύο πυροβόλα των 5 ιντσών και δύο ελικόπτερα τύπου Sea Hawk. Ειδικά τα ελικόπτερα που διαθέτει, ανήκουν στην τελευταία έκδοση ΜΗ-60, για την οποία ενδιαφέρεται και το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό.
Όπως όλα τα πλοία της κλάσης του, το USS Leyte Gulf διαθέτει σύστημα ραντάρ τύπου AEGIS, κάτι που του δίνει τη δυνατότητα να παρέχει αποτελεσματική αεράμυνα περιοχής εναντίον εχθρικών αεροσκαφών και πυραύλων. Στην «καρδιά» του AEGIS βρίσκεται το ραντάρ SPY, που εντοπίζει και ιχνηλατεί οτιδήποτε πετά σε ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων, ενώ διαθέτει προηγμένα σόναρ για ανθυποβρυχιακές επιχειρήσεις.
Το κόστος του πλοίου ανέρχεται στο ένα δισεκατομμύριο δολάρια. Το εκτόπισμα ανέρχεται στους 9.750 μετρικούς τόνους και η μέγιστη ταχύτητά του ξεπερνά τους 30 κόμβους, χάρη σε τέσσερις κινητήρες General Electric LM 2.500.
Τα σκάφη αυτά είναι πολλαπλών ρόλων, ικανά να αναλάβουν μεγάλο εύρος αποστολών- συνήθως συναντώνται σε ρόλο υποστήριξης/ προστασίας ομάδων μάχης αεροπλανοφόρων ή δυνάμεων αμφίβιας επίθεσης (λόγω των τεράστιων δυνατοτήτων αεράμυνάς τους), αλλά λειτουργούν και ανεξάρτητα ή ως ναυαρχίδες στολίσκων επιφανείας.
Το συγκεκριμένο πλοίο είναι ενταγμένο στην «Ομάδα Μάχης 12» του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού. Το όνομά του το πήρε από την περίφημη ναυμαχία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Είναι, δε, το μόνο πλοίο του ναυτικού του ΗΠΑ έχει πάρει αυτό το όνομα.
Τι συνέβη στη ναυμαχία του Λέιτε
Η ναυμαχία του Λέιτε ήταν η μεγαλύτερη ναυτική σύγκρουση στη σύγχρονη ιστορία και έγινε στις Φιλιππίνες στις 23-26 Οκτωβρίου 1944. Αυτή η μάχη ουσιαστικά τερμάτισε την ικανότητα του Ιαπωνικού Ναυτικού να μάχεται ως οργανωμένη δύναμη.
Σηματοδότησε το τέλος αιώνων πολεμικής παράδοσης, καθώς ήταν η τελευταία ναυμαχία μεταξύ δυνάμεων που χρησιμοποιούσαν θωρηκτά. Επίσης, ήταν η τελευταία φορά που τα πλοία χρησιμοποιούσαν τον κλασικό ελιγμό για τη «διέλευση του Τ», όταν τα ιαπωνικά πλοία προσπάθησαν να εισέλθουν στον Κόλπο του Λέιτε μέσω του στενού Σουριγκάο, στις 23 Οκτωβρίου εκείνου του έτους.
Η ναυμαχία έγινε σε τρία στάδια:
- Τη σύγκρουση των στενών Σουριγκάο
- Τη σύγκρουση γύρω από το νησί Σαμάρ
- Την σύγκρουση του Κάπε Ενγκάνο
Επίσης, η ναυμαχία αυτή έμεινε γνωστή ως η τελευταία από τις μεγάλες μάχες στη θάλασσα, καθώς σε αυτή χρησιμοποιήθηκε κάθε γνωστό όπλο ναυτικού πολέμου, εκτός από τις νάρκες, και σε όρους καταστροφικότατας δεν έχει κάποια ισάριθμή της στη ναυτική ιστορία.
Σε αυτήν έγιναν και οι πρώτες επιθέσεις καμικάζι, όταν στις 25 Οκτωβρίου πέντε αεροπλάνα έπεσαν πάνω σε πλοία του έβδομου στόλο των ΗΠΑ. Οι καμικάζι θα μπορούσαν δικαιολογημένα να θεωρηθούν οι πρόδρομοι των σύγχρονων πυραύλων Κρουζ, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του πλοίου και, ως εκ τούτου, αποτελούν το ιστορικό σκεπτικό για τα αντιπυραυλικά συστήματα πυραύλων. Έτσι, η γένεση του συστήματος AEGIS έχει τη ρίζα του στη μάχη του κόλπου Λέιτε.
Ρεπορτάζ: Μαρίνος Γκασιάμης, φωτογραφίες: Γιάννης Κέμμος
