Στην κυρίαρχη τάση του νεοφιλελευθερισμού αποδίδει τα αίτια της διεθνούς οικονομικής κρίσης, καθώς και τη σκληρή πολιτική της λιτότητας που εφαρμόζεται στην Ελλάδα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ο καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον Τζον Μπέλαμι Φόστερ, σε συνέντευξή του που δημοσιεύεται στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία.
«Στην Ελλάδα η ανεργία έχει ξεπεράσει το 27%. Αλλά η πολιτική της λιτότητας γίνεται όλο και πιο σκληρή. Γιατί;», διερωτάται ο Φόστερ, για να απαντήσει ο ίδιος: «Η απάντηση είναι ότι η Ελλάδα έχει υποβληθεί σε ένα είδος νεοφιλελεύθερης θεραπείας-σοκ, προκειμένου να προωθηθούν τα ειδικά συμφέροντα του μονοπωλιακού χρηματιστικού κεφαλαίου, δηλαδή της χρηματιστικοποιημένης, μονοπωλιακής, ιμπεριαλιστικής καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων, στην οποία, εντός της Ευρωζώνης, υπάρχει μια διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο αυτοκρατορικό κέντρο και την (εσωτερική περιφέρεια)».
Ο Φόστερ επισημαίνει πως «δεν υπάρχει βιώσιμη εναλλακτική πολιτική απέναντι στο νεοφιλελευθερισμό του σημερινού καπιταλισμού, ακριβώς επειδή ο νεοφιλελευθερισμός είναι αντανάκλαση της εσωτερικής ανάγκης του ίδιου του μονοπωλιακού χρηματιστικού κεφαλαίου», και τονίζει πως η μόνη απάντηση για τις δυνάμεις ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό είναι να πιέσουν πέρα από τη λογική του συστήματος για ένα νέο σύστημα «ουσιαστικής ισότητας», που θα είναι ο σοσιαλισμός.
Αναφερόμενος μάλιστα στις μαζικές διαδηλώσεις που παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια σε όλο τον κόσμο, ο Αμερικανός καθηγητής εκφράζει την άποψη ότι αυτές δεν έχουν καμία απολύτως πιθανότητα επιτυχίας, αν δεν πορεύονται με στόχο το σοσιαλισμό.
«Ακόμη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, το κίνημα Occupy έθεσε επί τάπητος το ταξικό ζήτημα του μεριδίου του πλούτου που έχει υπό την κατοχή του το 1% του πληθυσμού, στοχεύοντας με ριζοσπαστικό τρόπο την καπιταλιστική τάξη», παρατηρεί, εκτιμώντας πως πλέον υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις για την αναβίωση της μαρξιστικής ανάλυσης.
