Τέτοια μέρα πριν από 36 ολόκληρα χρόνια, με πρωτοβουλία του πολυτραγουδισμένου και πολυαγαπημένου Λουκιανού Κηλαηδόνη, διοργανωνόταν ένα θρυλικό πάρτι, που έμελλε να μείνει στην ιστορία σαν το «Woodstock της Αθήνας».

Ήταν το εμβληματικό «πάρτι στη Βουλιαγμένη», μια ιστορική συναυλία που συγκέντρωνε πλήθος καλλιτεχνών στη σκηνή και πλήθος κόσμου από κάτω, να απολαμβάνει τη μουσική και τη νύχτα και να συμμετέχει, χωρίς τότε να το ξέρει, σε ένα από τα πιο σημαδιακά πάρτι της ελληνικής μουσικής.

Οι προετοιμασίες είχαν κρατήσει μήνες και ο Λουκιανός Κηλαηδόνης τα είχε φροντίσει όλα, μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Να του παραχωρηθεί από τον ΕΟΤ η πλαζ της Βουλιαγμένης και να είναι βραδιά με πανσέληνο, για να διοργανώσει το αξέχαστο, όπως το ήθελε, πάρτι του. «Σκεφτόμουν πάντα ότι θα ήταν πολύ ωραίο να μαζευτούμε όλοι μια βραδιά με φεγγάρι, να ξαπλώσουμε στην αμμουδιά και να ακούμε μουσική όπου θα έρχεται από τη θάλασσα, να τα ψιλολέμε ενώ θα σκάζουν κάθε τόσο πυροτεχνήματα γύρω μας. Κι αν μας αρέσει, να σηκωθούμε και να χορέψουμε» έλεγε. «Το μόνο που δεν είχαν προβλέψει» σχολίαζε εκ των υστέρων, «ήταν η μεγάλη προσέλευση του κόσμου».

Τα σχέδιά του φαίνεται πως τα συμμερίστηκαν πολλοί. Τα εισιτήρια, των 300 δραχμών τότε, έγιναν ανάρπαστα. Το μποτιλιάρισμα στην παραλιακή ήταν ατελείωτο και λέγεται πως έως το απόγευμα της 25ης Ιουλίου είχαν πουληθεί 25.000 εισιτήρια. Εκτιμάται όμως πως εκείνο το βράδυ βρέθηκαν στη Βουλιαγμένη δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, ενώ η συναυλία μεταδιδόταν ζωντανά από την ΕΡΤ.

Αυτοί που είχαν εισιτήριο, αυτοί που δεν είχαν αλλά δεν πτοήθηκαν, αυτοί που έφτασαν από τη θάλασσα, όπου είχαν στηθεί οι πλωτές εξέδρες- σκηνές, άκουσαν τον Λουκιανό Κηλαηδόνη να δίνει το σήμα για να αρχίσουν τα τραγούδια και οι χοροί. Εκτός από τον Λουκιανό Κηλαηδόνη, τραγούδησαν μεταξύ άλλων οι Διονύσης Σαββόπουλος, Αφροδίτη Μάνου, Βαγγέλης Γερμανός, Γιώργος Νταλάρας, Μαργαρίτα Ζορμπαλά και Μαντώ.

Η διασκέδαση κράτησε μέχρι τις 2 το επόμενο πρωί.

Η πρώτη συναυλία που έβγαλε τους καλλιτέχνες από θέατρα και γήπεδα και τους έβαλε σε φυσικούς ανοιχτούς χώρους, όπως ήταν η πλαζ της Βουλιαγμένης, είχε μόλις ολοκληρωθεί, αφήνοντας το στίγμα της στην ιστορία της ελληνικής μουσικής.