Σαν σήμερα, στις 28 Ιουνίου 1985, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 72 ετών, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ηθοποιούς του θεάτρου αλλά και του κινηματογράφου.
Με την εκρηκτική του προσωπικότητα και το πηγαίο ταλέντο του χάραξε τη δική του ξεχωριστή πορεία στον χώρο.
Μπορεί να διέπρεψε στο απαιτητικό είδος της κωμωδίας, αλλά και οι δραματικοί ρόλοι, τους οποίους ερμήνευσε στο θέατρο, επαινέθηκαν από την κριτική.
Βέρος Αθηναίος, με ρίζες από την Κωνσταντινούπολη, γεννήθηκε στις 13 Μαρτίου 1913, στο Κολωνάκι, στην οδό Πλουτάρχου 13, όπως τόνιζε χαρακτηριστικά, επισημαίνοντας τη σχέση του με τον αριθμό 13. Γιος χρυσοχόου, δούλεψε κοντά στον πατέρα του και αφού πέρασε δύο χρόνια στη Σχολή Υπαξιωματικών του Ναυτικού στην Κέρκυρα και ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο, το 1931 βρέθηκε στο Παρίσι για να σπουδάσει και να γίνει χρυσοχόος.
Βρέθηκε να παίζει ως κομπάρσος σε μία ταινία και στη συνέχεια σε μία θεατρική παράσταση, που σκηνοθετούσε ο σπουδαίος γάλλος θεατράνθρωπος Λουί Ζουβέ. Κάπως έτσι μπήκε το μικρόβιο της υποκριτικής.
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας διέπρεψε στη μεγάλη οθόνη και εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να χαρίζει αβίαστο γέλιο με τις ανεπανάληπτες ταινίες του. Μεγάλωσε γενιές και γενιές με το κωμικό του ταλέντο και πέρασε στην υποκριτική αθανασία ως γλεντζές, αρχοντάνθρωπος και αμετανόητος εργένης.
Πληθωρικός στις εκφράσεις του και κινηματογραφικός μπον βιβέρ, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας ήταν ένα υποκριτικό φαινόμενο που δεν ξαναείδε και πολύ συχνά ο τόπος μας.
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας έπαιξε στο ελληνικό θέατρο για 40 χρόνια, μετέχοντας σε 191 καταγεγραμμένες παραστάσεις διαφόρων έργων, ξένων και ελληνικών.
Το πηγαίο ταλέντο του διαφαίνεται μέσα από τη μεγάλη γκάμα των ρόλων που ερμήνευσε, τόσο στον κινηματογράφο, όσο και στο θέατρο.
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας άφησε την τελευταία του πνοή στις 28 Ιουνίου 1985, αν και παραμένει αθάνατος μέσα από το άφθονο γέλιο που συνεχίζει να χαρίζει στις κλασικές ταινίες του.
Διαβάστε εδώ για τη ζωή του «Λαμπρούκoυ» που τόσο του άρεσε να σπάει πλάκα