Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από το μοιραίο βράδυ του Σαββάτου της 6ης Δεκεμβρίου 2008 όταν ο ειδικός φρουρός Επαμεινώνδας Κορκονέας μαζί με τον συνάδελφό του, Βασίλη Σαραλιώτη, είχαν Υπηρεσία γύρω από την περιοχή των Εξαρχείων.
Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, έπειτα από έναν λεκτικό διαξιφισμό παρέας του 15χρονου με τους αστυνομικούς, ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος έπεφτε νεκρός.
Τέσσερα χρόνια μετά, ο συνήγορος του ειδικού φρουρού και γνωστός ποινικολόγος, Αλέξης Κούγιας, μιλάει στο newsbeast.gr για τη ζωή του Κορκονέα πίσω από τις φυλακές.
– Έχει μετανιώσει ο Επαμεινώνδας Κορκονέας για την πράξη του;
«Από την πρώτη στιγμή. Το έχει δηλώσει από την πρώτη στιγμή».
– Επικοινωνείτε ακόμη μαζί του;
«Πολύ συχνά και τον επισκέπτομαι και επικοινωνώ με την οικογένειά του από τον Ταΰγετο που ζουν».
– Εάν θα μπορούσαμε σήμερα να μεταφέρουμε κάποια λόγια του Κορκονέα, ποια θα ήταν αυτά;
«Δε μπορώ να σας πω. Δεν είχα τη δυνατότητα να μιλήσω σήμερα μαζί του. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι ο Επαμεινώνδας Κορκονέας από την πρώτη στιγμή ποτέ δεν παραδέχτηκε πως ήθελε να σκοτώσει το παιδί. Εξάλλου, οι επιστημονικές έρευνες απέδειξαν ότι έπεσε ένας πυροβολισμός χαμηλά, δέκα πόντους από το έδαφος, σε μία μπάλα και από εκεί εξοστρακίστηκε σε ορθή γωνία σχεδόν και χτύπησε το άτυχο παιδί. Σε κάθε περίπτωση όμως, ο άνθρωπος αυτός έχει δηλώσει ότι “Θα προτιμούσα εγώ να είμαι στη θέση του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου”. Έτσι είχε πει από την πρώτη στιγμή».
– Πώς είναι σήμερα η ζωή του στη φυλακή;
«Τραγική είναι η ζωή του. Είναι τεράστια ψυχική δοκιμασία η φυλακή για τον οποιονδήποτε. Φανταστείτε δηλαδή πως είναι για έναν άνθρωπο ο οποίος είχε συνηθίσει να ζει εντελώς διαφορετικά. Δεν ήταν ο κακοποιός που είχε συνδέσει την προσωπικότητά του με την προοπτική να ζήσει στις φυλακές είτε για μεγάλο είτε για μικρό χρονικό διάστημα. Ήταν ένας άνθρωπος με τρία παιδιά και ευτυχισμένος οικογενειάρχης. Ένας άνθρωπος που, όπως αποδείχθηκε στη δίκη, αγαπούσε τους συνανθρώπους του. Έδινε αίμα σχεδόν κάθε μήνα. Ήταν αιμοδότης. Αυτός ο άνθρωπος βρέθηκε να είναι ο πρωταγωνιστής μιας τραγωδίας και φυσικά και της δικής του. Αποτέλεσμα αυτής της τραγωδίας ήταν να χάσει τη ζωή του ένα αγγελούδι. Έτσι, καταστράφηκε η ζωή του και τα τρία του παιδιά μεγαλώνουν χωρίς τον πατέρα δίπλα τους».
– Τι θυμάται κάθε φορά που έρχεται η επέτειος από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου;
«Δεν μπορώ να σας πω. Φαντάζομαι αυτό που μπορώ να πω είναι εικασία. Φαντάζομαι λοιπόν ότι όπως όλοι μας, όταν έχουμε μια άτυχη στιγμή στη ζωή μας, όταν έρχεται η συγκεκριμένη ημερομηνία που χάθηκε η ζωή ενός παιδιού ή όταν έχουμε ένα δικό μας ατύχημα, όλοι θα θέλαμε να μην είχε έρθει αυτή η μέρα και αυτή η κακιά ώρα».
