«Σα βγεις στον πηγεμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να’ναι μακρύς ο δρόμος… γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις». Σε αυτά τα λόγια του Καβάφη φαίνεται ότι στηρίζονται οι νέοι και οι νέες που άφησαν πίσω τους συγγενείς και φίλους και μετανάστευσαν μαζί με τις οικογένειες τους στη Φρανκφούρτη για μια καλύτερη ζωή.
Μεταξύ αυτών και οι μαθητές του Α’ Λυκείου του ελληνικού σχολείου που απαντούν μέσω μιας ταινίας μικρού μήκους που δημιούργησαν, με τίτλο «Ιθάκη am Main» (λογοπαίγνιο με το Frankfurt am Main που είναι το πλήρες όνομα της γερμανικής πόλης).
Το σενάριο και η εικόνα καταγράφουν όλα όσα ένιωσαν και νιώθουν. Φόβο, ανασφάλεια, νοσταλγία. Συναισθήματα που μαρτυρούν τις δυσκολίες που πέρασαν και εξακολουθούν να περνούν μακριά από την πατρίδα.
«Στην Ελλάδα όλα είναι διαφορετικά. Μου λείπουν η γειτονιά, οι φίλοι μου«, δηλώνει η μαθήτρια Βαλεντίνα Μαρία Κωνσταντινίδη στον Ελεύθερο Τύπο.
Η ταινία, το σενάριο της οποίας έγραψε η Βαλεντίνα μαζί με άλλους τρεις συμμαθητές της, επικεντρώνεται στο πως τέσσερις έφηβοι, αντιμετωπίζουν τη μετανάστευση τους στη Γερμανία. Οι μαθητές αναρωτιούνται: «Τελικά η Φρανκφούρτη είναι ο προορισμός ή μήπως η αφετηρία»; Η ταινία έλαβε το τρίτο βραβείο στο μαθηματικό διαγωνισμό ταινιών μικρού μήκους με τον τίτλο «Ένας πλανήτης, μια ευκαιρία».
