Την τελευταία του συνέντευξη στο περιοδικό CIAO είχε δώσει τον Μάρτιο που πέρασε ο «κακός» του ελληνικού κινηματογράφου και ερμηνευτής του κλασικού τραγουδιού Γιώργος Μούτσιος. Ο ηθοποιός, ο οποίος λατρεύτηκε από το κοινό από τις αρχές της δεκαετίας ’60, περνούσε μαρτυρικές ώρες καθηλωμένος στο κρεβάτι από τα σοβαρά προβλήματα της υγείας του.

«Δώρο Θεού ήταν αυτό, τι να κάνω; Δεν μπορώ να τα βάλω μαζί του. Είναι δυνατότερος από μένα»,  εκμυστηρεύεται ο Γιωργος Μοyτσιος, ο οποίος μετά από αμέτρητες χειρουργικές επεμβάσεις και εμφύτευση ειδικού μηχανήματος στην καρδιά τώρα ήταν καταβεβλημένος από ένα κάταγμα στη σπονδυλική στήλη.

Ο Γιώργος Μούτσιος, ταλαιπωρείτο από ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που –εκτός των έντονων κινητικών προβλημάτων– τον υποχρέωνε να βρίσκεται υπό συνεχή ιατρική παρακολούθηση. Ο 80χρονος ηθοποιός, απομονωμένος στο σπίτι του στην Αγία Παρασκευή, πάλευε με όση δύναμη έκρυβε μέσα στην ψυχή του και έδινε την προσωπική του μάχη.

Στον άνισο αγώνα που έδωσε ο Γιώργος Μούτσιος δεν ήταν μόνος. Είχε την αμέριστη συμπαράσταση της συζύγου του, Δέσποινας Νικολαΐδου, επίσης ηθοποιού, και των στενών συγγενικών προσώπων του που βρίσκονταν κοντά του. Δυστυχώς, όπως υποστήριξε ο ίδιος, δεν εισέπραξε την ίδια αγάπη και το ενδιαφέρον των ανθρώπων της τέχνης που ήταν συνοδοιπόροι του στη μακρόχρονη και επιτυχημένη καριέρα του.

Να σημειώσουμε πως η τελευταία δημόσια εμφάνισή του ήταν το Φεβρουάριο του 2010 σε εκδήλωση του πνευματικού κέντρου Παπάγου, όπου τιμήθηκε για την προσφορά του στο θέατρο, στον κινηματογράφο και το τραγούδι. Από τότε ανέφερε ότι δυσκολευόταν να αυτοεξυπηρετηθεί και ήταν πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς του οι πατερίτσες και οι συχνές επισκέψεις στο νοσοκομείο.

«Παίρνω γύρω στα 20 φάρμακα την ημέρα»
«Είμαι σχεδόν ακίνητος σε έναν καναπέ τον τελευταίο χρόνο. Σε μια πολυθρόνα κάθομαι. Έτσι περνάει η μέρα μου. Ταλαιπωρούμαι, αλλά συνεχίζω να παλεύω.» Λόγια που ραγίζουν την καρδιά από τα χείλη ενός ανθρώπου που έκανε την πρώτη κινηματογραφική εμφάνισή του το 1951 στο φιλμ «Ριρίκα» με την Καίτη Ντιριντάουα και πρωταγωνίστησε σε περισσότερες από 25 ταινίες.

– Πώς είναι η κατάσταση της υγείας σας;
«Κοιτάξτε, είμαι σε μια κατάσταση που δεν μπορώ να κινηθώ. Περπατάω δύσκολα με τη βοήθεια των δικών μου ανθρώπων. Πότε με πατερίτσα, άλλοτε με μπαστούνι.»

– Πώς προέκυψαν τα κινητικά προβλήματα;
«Έχω κάνει πολλές επεμβάσεις. Κυρίως από ένα ράγισμα στη σπονδυλική στήλη, συγκεκριμένα σε ένα σπόνδυλο μετά από ένα τροχαίο ατύχημα. Μετά έπεσα κάποια στιγμή στο σπίτι, έσπασα το χέρι μου, το κόλλησαν στραβά και η ζωή συνεχίζεται.»

– Τι σας λένε οι θεράποντες γιατροί;
«Μου έχουν δώσει και παίρνω γύρω στα 20 φάρμακα την ημέρα. Το ένα θέμα ήταν ότι έβαλα ένα μηχάνημα για να λειτουργεί η καρδιά μου, γιατί χωρίς αυτό δεν θα ζούσα. Έχει πρόβλημα η καρδιά μου. Μου τοποθέτησαν έναν απινιδωτή-βηματοδότη, μια συσκευή δύο σε ένα, που αντιλαμβάνεται αυτόματα πότε οι ρυθμοί της καρδιάς γίνονται επικίνδυνα γρήγοροι και τους επαναφέρει στο φυσιολογικό ρυθμό.»

«Έχουν λιγοστέψει οι φίλοι και οι συνάδελφοι»

– Επικοινωνούν μαζί σας πρώην συνεργάτες και γενικά άτομα του καλλιτεχνικού χώρου;
«Όχι, γιατί έχουν αυτοί το δικό μου τηλέφωνο και δεν είμαι σε κατάσταση να επικοινωνήσω μαζί τους. Δηλαδή, τι να κάνω; Να τους πω “σε παρακαλώ έλα να με δεις” ή “έλα να μιλήσουμε”; Ή το αποφασίζουν και το κάνουν ή δεν χρειάζεται να τους το πει κανείς. Αλλά δυστυχώς, έτσι είναι τα πράγματα.»

– Έχετε δίπλα σας, εκτός της οικογενείας σας, άλλα φιλικά σας πρόσωπα;
«Κοιτάξτε να δείτε, όταν είναι να έρθει κάποιος φίλος να με δει, αναγκαστικά μιλάμε για αρρώστιες. Και φυσικό είναι να μην κάνει κέφι κανένας να μιλάει για τέτοια θέματα. Και έτσι έχουν λιγοστέψει λιγάκι οι φίλοι και οι συνάδελφοι. Είναι πολύ δύσκολη η καθημερινότητά μου. Δεν φαντάζεστε.»

«Από το 1999 μπαινοβγαίνω στα νοσοκομεία»
Στη συνέχεια ο Γιώργος Μούτσιος αφηγήθηκε πως ο Γολγοθάς του ξεκίνησε πριν δώδεκα περίπου χρόνια, όταν ανακάλυψε ότι πάσχει από καρκίνο του προστάτη. Το Μάιο του 2000 αναγκάστηκε να κάνει μια λεπτή χειρουργική επέμβαση, διότι υπήρξε μια υποτροπή και υποβλήθηκε σε πολύμηνη θεραπεία με ακτινοβολίες. Τρία χρόνια μετά ξαναμπήκε στο νοσοκομείο εξαιτίας καρδιακών προβλημάτων και ακολούθησε το 2006 ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα λόγω ανακοπής που υπέστη στη λεωφόρο Μεσογείων. Μόλις συνήλθε, λίγους μήνες αργότερα, έπεσε μέσα στο σπίτι του και έσπασε τον αριστερό του βραχίονα.

«Από το 1999 μπαινοβγαίνω στα νοσοκομεία. Σήμερα πρέπει να έχω διαρκώς έναν άνθρωπο δίπλα μου. Φοβάμαι πως αν σκοντάψω ή πέσω θα κινδυνέψω πολύ περισσότερο. Κάποια στιγμή μόνο πηγαίνω με ταξί στο νοσοκομείο για εξετάσεις και για τον απαραίτητο έλεγχο του μηχανήματος της καρδιάς. Ξέρετε, αυτά λειτουργούν με μπαταρίες. Η καθημερινότητά μου έχει μόνο φυσιοθεραπείες και φάρμακα.»

– Περιμένετε με αγωνία τη στιγμή που θα σταθείτε και πάλι γερός στα πόδια σας;

«Αυτό δεν είναι στο χέρι μου. Γι’ αυτό μπορεί να κάνει κάτι αυτός που τα προξένησε όλα αυτά.»

– Ποιον εννοείτε;
«Το Θεό. Από εκεί μου ήρθανε. Δώρο Θεού ήταν αυτό, τι να κάνω; Δεν μπορώ να τα βάλω μαζί του. Είναι δυνατότερος από μένα.»