Σε μια φορτισμένη συναισθηματικά ατμόσφαιρα, αλλά με διάχυτα τα χαμόγελα και τη χαρά στα πρόσωπα των παραβρισκόμενων, ο αλβανός πρόξενος στη Θεσσαλονίκη Ριζά Πόντα τίμησε τον διευθυντή του 1ου δημοτικού σχολείου Ευκαρπίας, Αλέξανδρο Φιλιππίδη, για την πρωτοβουλία του, που χάρισε τη ζωή σ΄έναν νεαρό αλβανό μαθητή.

Πριν από περίπου 4 χρόνια οι γιατροί διέγνωσαν ότι ο 14χρονος σήμερα Ηλίας έπασχε από μια σοβαρή ασθένεια: οστεοσάρκωμα υψηλής κακοήθειας στο πόδι. Ο κ.Φιλιππίδης ανέλαβε τότε να ζητήσει τη βοήθεια του κόσμου. Απευθύνθηκε σε συμπολίτες του ζητώντας τους να συνδράμουν όλοι οικονομικά ώστε να μπορέσει ο μαθητής να μεταβεί στο Παρίσι για να χειρουργηθεί.

Ο Ηλίας είναι αλβανικής καταγωγής αλλά γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα. Σήμερα, μπορεί να τρέχει και να παίζει ξέγνοιαστος με τους φίλους του, χάρις στην κινητοποίηση του κόσμου, των απλών ανθρώπων, που πρόσφεραν ό,τι μπορούσαν.

«Καταφέραμε να συγκεντρώσουμε, όχι απλώς 80.000 ευρώ που απαιτούνταν, αλλά, 120.000 λόγω της άμεσης ενεργοποίησης των πολιτών. Όλοι ανταποκρίθηκαν και θέλησαν να βοηθήσουν, χωρίς δεύτερη σκέψη», τόνισε ο Αλέξανδρος Φιλιππίδης.

Ο πατέρας του μαθητή, Ελτόν Ντεμίρη, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του, στον ελληνικό λαό που στάθηκε στο πλευρό της οικογένειάς του. «Πρέπει να ακούγονται αυτά, οι Έλληνες βοηθάνε και μας αγαπάνε. Ο γιος μου έμεινε στο Παρίσι σχεδόν ενάμιση χρόνο για τη θεραπεία αλλά το μυαλό του το είχε εδώ, στην Ελλάδα. Ήθελε να γίνει καλά και να γυρίσει πίσω στους φίλους του», είπε, εμφανώς συγκινημένος.

Κατά τη διάρκεια εκδήλωσης, ο Αλβανός πρόξενος απένειμε «Πιστοποιητικό Ευγνωμοσύνης στο διευθυντή του σχολείου, εκ μέρους του υπουργού Παιδείας και Επιστημών της Αλβανίας, Μικερέμ Ταφά.

Εκπρόσωποι των τοπικών αρχών και της Εκκλησίας, που ανέλαβε τα έξοδα διαμονής της οικογένειας όσο ήταν στο Παρίσι, έδωσαν το «παρών» στην εκδήλωση, για να τιμήσουν το δάσκαλο και να γιορτάσουν το γεγονός. Τα παιδιά τραγούδησαν και απήγγειλαν ποιήματα ενώ ο μικρός Ηλίας, τους ευχαρίστησε και τους ευχήθηκε να είναι υγιείς, να πιστεύουν στον εαυτό τους και «να μην το βάζουν κάτω».