Καμπανάκι κινδύνου για την υποχώρηση του εδάφους που παρατηρείται στη λεκάνη της Δυτικής Θεσσαλίας κρούουν οι επιστήμονες. Στα Φάρσαλα, στον Σταυρό, στον Αγιο Γεώργιο και στο Κατωχώρι έχουν σχηματιστεί ρωγμές μεγάλου μήκους επί του οδοστρώματος, ενώ ζημιές έχουν προκληθεί και σε κατοικίες.

Οι εδαφικές υποχωρήσεις οφείλονται στην υπεράντληση των υπόγειων υδροφόρων της περιοχής και οι ειδικοί τονίζουν την ανάγκη λήψης μέτρων για την αναχαίτιση του προβλήματος. Σε αντίθετη περίπτωση, αναμένεται δραματική επιδείνωση της κατάστασης με την πάροδο του χρόνου. Αλλωστε, όπως εξηγούν, πρόκειται για ένα σιωπηλό καταστροφικό φαινόμενο, που μπορεί να εξελίσσεται σε 20 ή 30 χρόνια, πλήττει όμως μεγάλες γεωγραφικές εκτάσεις.

Οι πρώτες διαρρήξεις του εδάφους εντοπίστηκαν πριν από περίπου 10 χρόνια, ενώ πρόσφατες έρευνες του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου κατέδειξαν ότι τα συμπτώματα πολλαπλασιάζονται και εξαπλώνονται γεωγραφικά. Οι ρωγμές είναι μεγάλες και τέμνουν κτίρια, με ενδεικτική την περίπτωση του Σταυρού όπου είχαν μήκος ίσο με το διπλάσιο πλάτος του χωριού.

Οπως εξηγεί στο ‘Εθνος, ο κ. Κωνσταντίνος Λουπασάκης, λέκτορας στο Τμήμα Μηχανικών Μεταλλείων- Μεταλλουργών, ο οποίος εκπόνησε σχετική έρευνα την οποία και παρουσίασε σε πρόσφατη ημερίδα της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρίας, «οι εδαφικές υποχωρήσεις λόγω υπεράντλησης των υπόγειων υδάτων έγιναν αρχικά αισθητές στην Ανατολική Θεσσαλία από τις αρχές του 1990.

Ενδεικτικά αναφέρονται οι περιοχές της Κάρλας, του Στεφανοβίκιου, της Μέλισσας και του Ριζόμυλου. Στη Δυτική Θεσσαλία τα φαινόμενα πρωτοεμφανίστηκαν το 2001 πλήττοντας τις πόλεις των Φαρσάλων και του Σταυρού».

Εκτός από την Ανατολική Θεσσαλία, όπου εντοπίζεται σοβαρό πρόβλημα, αντίστοιχα φαινόμενα παρατηρούνται και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας όπως στην Περαία Θεσσαλονίκης, στο Αμύνταιο της Φλώρινας, στη Μεγαλόπολη και το Καλοχώρι Θεσσαλονίκης το οποίο πλέον βρίσκεται 5 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας όπως η Ολλανδία.