Γυναίκα καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο παίρνει μαύρη ζώνη και εντυπωσιάζει

Είναι από τις φορές που η δύναμη της ανθρώπινης θέλησης σε αφήνει άφωνο. Είναι τότε που όλα αυτά τα μικρά «δεν μπορώ» που λες κατά τη διάρκεια της ημέρας, σου φαίνονται τόσο αστεία που σε κάνουν να ντρέπεσαι. Όταν μια γυναίκα καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο, ξεπερνάει φόβους, πόνους, αναστολές και σωματικά μειονεκτήματα για να κάνει αυτό που θέλει και αγαπάει, νιώθεις πως εσύ απλά… απαγορεύεται να πεις «δεν αντέχω άλλο». Γράφει ο Νίκος Δεμισιώτης Ένα τέτοιο παράδειγμα (προς μίμηση) είναι η 53χρονη τουρκάλα Hayal Oksuz η οποία αν και καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο, εδώ και λίγες ημέρες κατέχει έναν ιδιαίτερα τιμητικό τίτλο στη γειτονική χώρα. Είναι το πρώτο άτομο με ειδικές ανάγκες που παίρνει την μαύρη ζώνη σε κάποια πολεμική τέχνη! Ο Έλληνας εκπαιδευτής Sensei Φάνης Κοκόλης, 4 Dan Aikikai, βρέθηκε πριν από λίγες ημέρες στη Σμύρνη για να συμμετάσχει σε ένα διήμερο σεμινάριο aikido και εκεί γνώρισε την Hayal Oksuz. «Λόγω της οικονομικής κρίσης και των – έτσι και αλλιώς – εντατικών ρυθμών ζωής, η καθημερινότητα μας έχει γίνει ιδιαίτερα δύσκολη. Ευτυχώς, όμως, υπάρχουν λύσεις που βοηθούν στην εκτόνωση σώματος και πνεύματος. Το Aikido, για παράδειγμα, η πολεμική τέχνη, που αποτελεί άσκηση αρμονίας και ισορροπίας. Οι τεχνικές του είναι σημαντικό εργαλείο για την καλύτερη διαχείριση τόσο του εαυτού μας, όσο και της σχέσης μας με τους άλλους. Σκεφτείτε τώρα, τους ανθρώπους με σωματικές ή πνευματικές αναπηρίες. Αυτοί οι άνθρωποι είτε λόγου κάποιου ατυχήματος, είτε επειδή έτσι γεννήθηκαν, αντιμετωπίζουν ακόμη περισσότερα προβλήματα στη διεκπεραιώσει της καθημερινότητας. Γιατί δεν είναι μόνο η αναπηρία αυτή καθαυτή. Είναι και ότι μπορεί να προκαλέσει. Κατάθλιψη, έλλειψη αυτοεκτίμησης, άγχος και άλλα» τόνισε μιλώντας στο newsbeast.gr ο Sensei Φάνης Κοκόλης, που από το 2004 έχει δημιουργήσει το Αθλητικό Σύλλογο ΑΤΛΑΣ στη Νέα Ιωνία (Aikido zanshin dojo).

Στη συνέχεια αναφερόμενος στο πρόσφατο σεμινάριο στη Σμύρνη, υπογράμμισε: «Από το σεμινάριο Aikido στην Τουρκία πήρα πολλά. Ένα κομμάτι αφορούσε ακριβώς αυτόν τον τομέα. Την εκπαίδευση παιδιών με ειδικές ανάγκες και τις νέες μεθόδους με τις οποίες μπορεί αυτή η εκπαίδευση να επιτευχθεί. Το σεμινάριο ήταν απλώς ένα σκέλος στην συνεργασία που έχουμε έναν χρόνο τώρα με την συγκεκριμένη σχολή της Τουρκίας, για την προπονητική σε παιδία με κινητικά προβλήματα» και πρόσθεσε: «Όσο κι αν ακούγεται δύσκολη υπόθεση η εμπλοκή ενός ατόμου με κινητικά προβλήματα σε μια πολεμική τέχνη, δεν είναι. Απλώς, χρειάζεται στήριξη και υπομονή, τόσο από τον ίδιο τον αθλητή όσο και από τους προπονητές του. Αν αυτό επιτευχθεί, είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο, πως πολλά από τα προβλήματα που προκαλεί η αναπηρία, θα λυθούν. Τα οφέλη γενικότερα είναι περισσότερα απ΄ όσα μπορεί κανείς να φανταστεί». Όπως σημείωσε ο Sensei Φάνης Κοκόλης, έχει και ο ίδιος την τύχη να προπονεί εδώ στην Ελλάδα, άτομα με ειδικές ανάγκες. «Αυτή τη στιγμή, στη σχολή μας, απ’ όπου κατά καιρούς έχουν περάσει πολλοί άνθρωποι με κινητική η άλλη αναπηρία, υπάρχει ένας αθλητής ο Γιάννης Καρελος, πάνω από δέκα χρόνια μαθητής μου. Έχει δει μεγάλες αλλαγές στο σώμα του και στον τρόπο που σκέφτεται. Σημείωσε τεραστία πρόοδο, ξεπέρασε αρκετά από τα θέματα του και προετοιμάζετε για τις εξετάσεις του δεύτερου Dan. Δεν θέλω να πω πως οι πολεμικές τέχνες είναι πανάκεια για όλες τις περιπτώσεις. Κάποιες είναι εξαιρετικά δύσκολες και χρήζουν ψυχολογικής υποστηρίξεις. Όμως η άσκηση, κάθε άσκηση, καλλιεργεί σώμα και πνεύμα και ασφαλώς είναι πολύτιμα υποστηρικτική σε κάθε θεραπεία» και συμπλήρωσε: «Τώρα σε ότι αφορά τον δάσκαλο. Πρέπει να ξέρετε, ότι και για εμάς, η συνεργασία με αυτά τα άτομα, είναι μάθημα ζωής. Καλλιεργούνται η αντοχή, η υπομονή μας, η επίμονη μας κι εντέλει, όταν βλέπουμε ότι υπάρχει αποτέλεσμα, ενισχύεται ο θαυμασμός μας για τον συνάνθρωπο». Για όλους τους παραπάνω λόγους ο Sensei Φάνης Κοκόλης έχει ξεκινήσει μια συνεργασία με τον Τούρκο εκπαιδευτή  Sensei Engin Ergin 4 Dan Aikikai (δάσκαλο της 53χρονης Hayal Oksuz) που στόχος τους είναι να βοηθήσουν άτομα με αναπηρία να μυηθούν στον κόσμο των πολεμικών τεχνών «οικοδομώντας, παράλληλα, μια γέφυρα φιλίας μεταξύ των δυο χωρών μέσω του Aikido», όπως χαρακτηριστικά τονίζουν.