Ξεκίνησαν από το Βερολίνο τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων του 2016. Διέσχισαν οκτώ χώρες. Διήνυσαν πάνω από 4.000 χιλιόμετρα. Βαδίζουν 25 με 30 χιλιόμετρα την ημέρα. Με έναν και μόνο σκοπό: Να μεταφέρουν ένα μήνυμα σε όλον το κόσμο. Μήνυμα ειρήνης, συμπαράστασης και αλληλεγγύης προς το δοκιμαζόμενο λαό, στο Χαλέπι της Συρίας.
Ο λόγος για τα μέλη της εθελοντικής δράσης «Civil March for Aleppo» αποτελούμενη από άντρες και γυναίκες κάθε ηλικίας και κάθε επαγγέλματος που κατάφεραν χάρη στην αποφασιστικότητα και τη θέληση που τα διακρίνει να ξεπεράσουν εμπόδια και να κινητοποιήσουν κάθε τοπική κοινωνία από την οποία περνούν. Μιλούν στο κόσμο για το σκοπό τους, για τη βίαιη καθημερινότητα που ζουν οι κάτοικοι στο Χαλέπι, θέλοντας έτσι όχι μόνο να τους ευαισθητοποιήσουν αλλά να τους αφυπνίσουν για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, όσοι έμειναν πίσω στη Συρία και δεν έγιναν πρόσφυγες.
Όλα ξεκίνησαν από ένα κάλεσμα της Βερολινέζας Anna Alboth, η οποία κάνοντας χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, σε ολόκληρη την Ευρώπη, κατάφερε να συγκεντρώσει συμμετοχές από τις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να τους ενώσει όλους σε μια «παρέλαση πολιτών για το Χαλέπι» (Civil March for Aleppo).
Μέχρι σήμερα, περισσότεροι από 3.000 πολίτες ακολουθήσαν και συμμετείχαν ενεργά σε αυτή την παρέλαση πολιτών. Ωστόσο, ο βασικός πυρήνας αυτής της εθελοντικής κίνησης από το βράδυ της Τρίτης βρίσκεται στην Καβάλα, όπου με τη βοήθεια του δήμου και τη στήριξη άλλων εθελοντών θα διανυκτερεύσουν, θα προετοιμάσουν τις επόμενες κινήσεις τους και μέσα από κοινωνικές δράσεις θα ενημερώσουν το κόσμο.
Η οργάνωση αυτής της κίνησης είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Δύο εικοσιτετράωρα πριν από την άφιξης της ομάδας σε μια πόλη – σταθμό τρία μέλη προπορεύονται και προσπαθούν να έρθουν σε επικοινωνία με μέλη της τοπικής κοινωνίας για να δουν αν μπορούν να τους βοηθήσουν παρέχοντας τους κάποιο κατάλυμα. Αν δεν βρουν ανταπόκριση είτε προχωρούν στον επόμενο σταθμό, είτε διανυκτερεύουν πρόχειρα στις σκηνές τους και το επόμενο πρωί συνεχίζουν το ταξίδι τους.
Στην Καβάλα, οι εθελοντές πολίτες και ο δήμος προσπάθησε να τους βοηθήσουν στο έργο τους. Στο πλαίσιο αυτό χθες το μεσημέρι έδωσαν συνέντευξη τύπου, όπου παρουσίασαν τα όσα έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα και ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι τους. Σήμερα το μεσημέρι αποχαιρετώντας την Καβάλα έχουν κάνει μια μεγάλη κινητοποίηση από μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ώστε να ενημερώσουν τους πολίτες της Καβάλας, για το τι πραγματικά συμβαίνει στην όχι και τόσο μακριά από την υπόλοιπη Ευρώπη, Συρία.
Όλοι τους, σύμφωνα με τον ανταποκριτή του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων, μίλησαν γι’ αυτή τη μοναδική εμπειρία που ζουν όλο αυτό το διάστημα, για το πόσο σημαντικό είναι να γίνει κατανοητό απ’ όλους ότι δεν μπορεί η καθημερινότητα των ευρωπαίων πολιτών να είναι αδιατάρακτη όταν στη Συρία χάνονται ζωές, όταν σκοτώνονται χωρίς έλεος μικρά παιδιά, όταν βομβαρδίζονται ανελέητα πόλεις και οικισμοί, όταν άνθρωποι πεινούν και διψούν ζώντας με το διαρκή φόβο του θανάτου.
«Αρνούμαστε», τόνισε η Ισμαχάν από τη Γαλλία, «να ανεχτούμε την κατάσταση στη Συρία αθόρυβα και παθητικά! Αποσύρουμε τη συγκατάθεσή μας στον πόλεμο και τους σκοτωμούς! Είμαστε έτοιμοι ν’ αρνηθούμε την αδυναμία μας μπροστά στα όσα συμβαίνουν!».
«Θέλουμε να πάμε και να βοηθήσουμε ανθρώπους σαν κι εμάς», συνέχισε ο Ντένις από τη Γερμανία, «που απλά δεν ήταν τόσο τυχεροί ώστε να έχουν γεννηθεί στο Βερολίνο, στο Παρίσι, στο Λονδίνο, ή σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή πόλη. Διασχίζουμε το δρόμο των προσφύγων, αλλά … προς την αντίθεση κατεύθυνση».
Τα μέλη της «Civil March for Aleppo» δημιούργησαν και ένα website όπου εκεί μέσα καταγράφουν εμπειρίες του τον κάθε σταθμό του ταξιδιού τους και τι έχουν επιτύχει. Επίσης, υπάρχει ένα μήνυμα κάλεσμα από την Anna Alboth, ενώ το site είναι μεταφρασμένο σε συνολικά 12 γλώσσες.
Η Ελλάδα είναι η όγδοη χώρα μέσα από την οποία διέρχεται η πορεία Civil March for Aleppo. Έχουν ήδη προηγηθεί η Γερμανία, η Τσεχία, η Αυστρία, η Σλοβενία, η Κροατία, η Σερβία, η FYROM και ακολουθεί η Τουρκία και, φυσικά, η Συρία. Η Καβάλα είναι ένας από τους τελευταίους σταθμούς τους πριν μπουν στην Τουρκία, όπου δεν κρύβουν τον προβληματισμό τους για το τι πρόκειται να συναντήσουν και τι αποδοχή θα έχει η κίνησή τους αυτή.
