«Μάχη» με τους ισχυρούς ανέμους που πνέουν από νωρίς το πρωί στην περιοχή δίνουν πρόσφυγες και μετανάστες στον καταυλισμό της Ειδομένης, στην ουδέτερη ζώνη Ελλάδας-ΠΓΔΜ.
Όσοι μένουν στις μικρές σκηνές που βρίσκονται στα χωράφια δίπλα στον καταυλισμό προσπαθούν με κάθε μέσο (κουβαλώντας πέτρες ή βαριά ξύλα) να τις σταθεροποιήσουν στο έδαφος.
«Είδα το σπίτι μου στη Χομς να γίνεται συντρίμμια από τους βομβαρδισμούς. Δεν θα αφήσω τον άνεμο να μου πάρει τη μοναδική στέγη που έχω αυτή τη στιγμή πάνω από το κεφάλι μου» λέει νεαρή Σύρια, μητέρα δύο παιδιών, ενώ μπήγει στο έδαφος έναν χοντρό πάσαλο.
Λίγο πιο πέρα, ο Αμπντ ελ Αζίζ από τη Συρία μαζεύει τα πράγματά του για να πάει, όπως λέει, σε μεγαλύτερη σκηνή να βρει καταφύγιο, ενώ ο φίλος του τον προτρέπει να φύγουν για Αθήνα με το λεωφορείο που περιμένει και σήμερα στη στροφή του δρόμου, στην είσοδο του καταυλισμού, για να μεταφέρει πρόσφυγες και μετανάστες στην πρωτεύουσα.
Την ίδια ώρα, στην αυτοσχέδια τέντα που έχουν φτιάξει πάνω στις σιδηροδρομικές γραμμές οι πρόσφυγες και μετανάστες που διαμαρτύρονται όλες αυτές τις ημέρες ζητώντας το άνοιγμα των συνόρων, τα συνθήματα που κυριαρχούν στα χαρτόνια που κρατούν μικροί και μεγάλοι αφορούν το προχθεσινό χτύπημα στην «καρδιά» της Ευρώπης, τις Βρυξέλλες. «Αγαπάμε την ειρήνη, δεν είμαστε τρομοκράτες», «καταδικάζουμε τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Βέλγιο», «ανοίξτε τα σύνορα, δεν είμαστε τρομοκράτες» είναι μερικά μόνο απ’ αυτά.
«Φοβάμαι ότι η Ευρώπη θα μας γυρίσει την πλάτη ακόμη περισσότερο μετά τα γεγονότα στις Βρυξέλλες. Αλλά θα πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι κι εμείς από τον Daesh (ISIS) και τον πόλεμο προσπαθούμε να ξεφύγουμε» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η νεαρή Ζέιναμπ, επίσης από τη Συρία.
Το σκηνικό, σήμερα, στον καταυλισμό της Ειδομένης δεν θυμίζει σε τίποτα τα προχθεσινά γεγονότα, όταν δύο άτομα επιχείρησαν να αυτοπυρποληθούν. Οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, που είχαν αποχωρήσει προσωρινά, έχουν επιστρέψει (οι περισσότερες από χθες) και η ουρά τόσο στη διανομη φαγητού όσο και μπροστά στα ιατρεία είναι μεγάλη.