Ένα δράμα βρίσκεται σε εξέλιξη στον απέραντο καταυλισμό της Ειδομένης, όπου περισσότεροι από 11.000 άνθρωποι παραμένουν εγκλωβισμένοι, συντηρώντας ωστόσο την ελπίδα να συνεχίσουν το ταξίδι τους στην καρδιά της Ευρώπης. Άνθρωποι αντιμέτωποι με το κρύο, την έλλειψη τροφής, τις ασθένειες, τις άθλιες συνθήκες υγιεινής. Καθημερινά υπολογίζεται πως περίπου 1.000 άνθρωποι καταφτάνουν στην περιοχή, την ώρα που συνεχίζεται το «μαρτύριο της σταγόνας», καθώς ελάχιστοι καταφέρνουν να διασχίσουν τα σύνορα και να εισέλθουν στην ΠΓΔΜ. Ειδομένη, αποστολή newsbeast.gr: Γιάννης Κέμμος Ο βασικός καταυλισμός που συντηρούν οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις μπορεί να εξυπηρετήσει μόλις 2.500 άτομα. Οι υπόλοιποι συνωστίζονται σε σκηνές, περιμένοντας για βοήθεια. Οι ουρές για φαγητό φτάνουν το χιλιόμετρο, ενώ στο σημείο έχουν κάνει την εμφάνισή τους και ιδιωτικές καντίνες. Πάνω από το 50% των ανθρώπων που βρίσκονται στον πρόχειρο καταυλισμό στην ουδέτερη ζώνη Ελλάδας-ΠΓΔΜ είναι γυναίκες και παιδιά. Ανάμεσά τους υπάρχουν και πολλά άτομα με κινητικά προβλήματα. «Βοηθήστε μας» και «Ανοίξτε τα σύνορα» είναι ορισμένα από τα συνθήματα που διακρίνονται πάνω στις σκηνές που έχουν στηθεί. Η χθεσινή νεροποντή μετέτρεψε τον χώρο σε έναν απέραντο βαλτότοπο. Τα παιδιά το πρωί της Παρασκευής παίζουν μέσα στη λάσπη και μικρές εστίες φωτιάς αναλαμβάνουν να ζεστάνουν και να στεγνώσουν τους ταλαιπωρημένους πρόσφυγες και μετανάστες. Τα βρεγμένα υπάρχοντα απλώθηκαν πάνω στις σκηνές και σε αυτοκίνητα για να στεγνώσουν. Ο καταυλισμός στην Ειδομένη γιγαντώνεται καθημερινά, εντείνοντας την απελπισία. Η κ. Βίκυ Μαρκολέφα, υπεύθυνη Επικοινωνίας των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, σημειώνει στο newsbeast.gr πως η πλειοψηφία των ανθρώπων που βρίσκονται στην Ειδομένη είναι πρόσφυγες από το Ιράκ και τη Συρία. Η ίδια κάνει λόγο και για «κρατική απουσία» στην περιοχή, τονίζοντας πως το βάρος έχει πέσει στις πλάτες των ΜΚΟ, οι οποίες δουλεύουν σε 24ωρη βάση για να καλύψουν τις ανάγκες αυτών των ανθρώπων. «Έρχονται στην Ειδομένη γιατί κυκλοφορεί ότι είναι η ωραία πύλη, η πύλη προς την ασφάλεια και ονειρεύονται να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους σε ένα ασφαλές μέρος και όχι σε ένα μέρος όπως η Χομς της Συρίας, όπου πέφτουν 50 βόμβες την ημέρα», τονίζει.