Λιμενικοί στη Σάμο αναγκάζουν τούρκο διακινητή να δει γονατιστός τα άψυχα σώματα τριών μικρών παιδιών, έπειτα από ναυάγιο που σημειώθηκε τα ξημερώματα της περασμένης Παρασκευής. Κι ενώ ένας πατέρας αναγνωρίζει το νεκρό του παιδί, ο δουλέμπορος ξεσπά σε κλάματα μπροστά στην εικόνα των νεκρών προσφυγόπουλων.
Οι εικόνες που κατέγραψε το βρετανικό Sky News, πάνω στο διασωστικό σκάφος της αμερικανικής οργάνωσης MOAS στο Πυθαγόρειο της Σάμου, είναι συγκλονιστικές.
Ο διακινητής υποστήριξε πως ταξίδευε στην Ελλάδα για να βρει δουλειά και ότι δεν πληρώθηκε για να μεταφέρει τους πρόσφυγες. Παραδέχθηκε ότι τέσσερις άλλοι τούρκοι διακινητές τον έπεισαν να κάνει το συγκεκριμένο δρομολόγιο, υποστηρίζοντας ότι για πρώτη φορά στη ζωή του οδηγούσε πλοιάριο.
Στο περιστατικό αναφέρθηκε και ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Θοδωρής Δρίτσας. Σε ανακοίνωσή του σημειώνει πως «η μεγάλη εικόνα σε αυτό το βίντεο, είναι τα τρία νεκρά σώματα των μικρών παιδιών, τα τρία φέρετρα και η οδύνη του πατέρα που τα αναγνωρίζει. Αυτή είναι η εικόνα που συγκλονίζει.
Βλέποντας παράλληλα τους 2 άνδρες του Λιμενικού να οδηγούν τον κατηγορούμενο ως διακινητή, ενώπιον των νεκρών παιδιών, η συναισθηματικά αυθόρμητη, αλλά και λογικά εύγλωττη ερμηνεία που δίνω, είναι η ανθρώπινη ταύτιση των λιμενικών με τα θύματα αυτού του ακήρυχτου πολέμου. Με τα θύματα αυτής της συγκλονιστικής περιπέτειας στο Αιγαίο, ειδικά όταν αυτά είναι προσφυγόπουλα, μικρά παιδιά.
Πράγματι, είναι γεγονός ότι πρόκειται για μια συμπεριφορά καθ’ υπερβολή. Η πολιτεία και τα όργανα του κράτους οφείλουν να επιδεικνύουν ψυχραιμία και επαγγελματισμό, απέναντι σε κάθε κρατούμενο, ακόμα και αν κατηγορείται για στυγερά εγκλήματα. Πολύ περισσότερο, όταν όλοι οφείλουμε να συνυπολογίζουμε και να σεβόμαστε το τεκμήριο της αθωότητας, μέχρις ότου υπάρξει οριστική και αμετάκλητη δικαστική καταδίκη.
Αλίμονό μας, όμως, εάν αντιστρέψουμε τα κριτήρια για την αξιολόγηση των ανθρώπινων συναισθημάτων και συμπεριφορών. Τα μείζονα ερωτήματα όμως, κυρίως από το Σεπτέμβρη του 2015, μέχρι σήμερα, παραμένουν και μας εγκαλούν όλους. Γιατί τόσα πολλά ναυάγια και τόσοι πνιγμοί στο Αιγαίο; Ποιοι ευθύνονται για αυτό; Πώς μπορούμε να τ’ αποτρέψουμε; Αυτά θα ήταν υπερβολή, εάν τα απευθύναμε στα στελέχη του Λ.Σ-ΕΛ.ΑΚΤ. που αναμετρώνται καθημερινά και με τη ζωή και με το θάνατο».
