Όταν θέλουμε να μιλήσουμε για μεγάλη φιλία χρησιμοποιούμε τη φράση «Δάμων και ο Φιντίας». Με το ίδιο νόημα μεταχειριζόμαστε και τη φράση «Ορέστης και Πυλάδης».
Ο Δάμων και ο Φιντίας ήταν φιλόσοφοι Πυθαγόρειοι και ζούσαν στις Συρακούσες της Σικελίας, τον 4ο αιώνα π.Χ., ενωμένοι με μεγάλη φιλία.
Κάποτε που ο Φιντίας, καταδικασμένος σε θάνατο, ζήτησε από τον τύραννο Διονύσιο μία προθεσμία, για να τελειώσει μερικές υποθέσεις του, προσφέρθηκε ο Δάμωνας να πεθάνει στη θέση του, αν ο Φιντίας δε θα γύριζε, να εκτελεστεί στην ώρα του.
Αργούσε, αλλά την τελευταία στιγμή, πρόφτασε να γυρίσει ο Φιντίας και ο τύραννος, συγκινημένος από την αυτοθυσία του φίλου, τον αθώωσε και ζήτησε να προστεθεί, τρίτος αυτός, στη μοναδική αυτή φιλία.
