Από το 1999 η πολιτεία προσπαθεί να κλείσει και να κατεδαφίσει οκτώ αυθαίρετες ταβέρνες στον Σχοινιά χωρίς όμως επιτυχία.
Το τελευταίο επεισόδιο γράφτηκε πριν από λίγες ημέρες, όταν δικαστήριο δέχθηκε την ένσταση των αυθαιρετούντων και ανέστειλε τη σφράγιση των καταστημάτων, παρότι οι ταβέρνες έχουν από ετών κριθεί οριστικά και αμετάκλητα κατεδαφιστέες. Όλα αυτά τη στιγμή που η Ε.Ε. απειλεί την Ελλάδα με παραπομπή στο Ευρωδικαστήριο για τον Σχοινιά, κάνοντας μάλιστα ειδική μνεία στην «αδυναμία» απομάκρυνσης των ταβερνών.
Πρόκειται για μια δύσοσμη υπόθεση που αποδεικνύει τη γύμνια των θεσμών, ακόμα και των νόμων.
Ο Σχοινιάς είναι ένας ιδιαίτερα σημαντικός βιότοπος, στην παραλία του Μαραθώνα. Περιλαμβάνει ένα παράκτιο δάσος κουκουναριάς, τη χερσόνησο Κυνοσούρας και ένα έλος. Μέσα στη δασική περιοχή, δίπλα στο κύμα, βρίσκονται χρόνια τώρα οκτώ ταβέρνες. Έχουν κριθεί κατεδαφιστέες από το 1999, ωστόσο η περιφέρεια Αττικής ουδέποτε προχώρησε στην υλοποίηση της απόφασης.
Όπως δημοσιεύει η «Καθημερινή», το 2000 με αφορμή τη χωροθέτηση σε γειτονική περιοχή του Ολυμπιακού Κέντρου Κωπηλασίας (που είχε ξεσηκώσει τεράστιες αντιδράσεις), ό, τι είχε απομείνει από τον βιότοπο του Σχοινιά οριοθετήθηκε και χαρακτηρίστηκε Εθνικό Πάρκο Σχοινιά – Μαραθώνα. Μεγάλο μέρος της έκτασης δεν είναι δημόσιο, αλλά ανήκει στον Οικοδομικό Συνεταιρισμό Εισαγγελέων και Δικαστών.
Το προεδρικό διάταγμα που ίδρυσε το Πάρκο επιχείρησε να «νομιμοποιήσει» την ύπαρξη των ταβερνών και να προβλέψει την προσθήκη νέων. Ωστόσο ακυρώθηκε (ως προς το σκέλος αναψυκτηρίων, ταβερνών κ. λπ.) μόλις ένα έτος αργότερα μετά δύο αποφάσεις του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας που έκριναν το αυτονόητο: ότι ταβέρνες και εστιατόρια είναι ασύμβατα με τους σκοπούς ενός Εθνικού Πάρκου.
Η πολιτεία επανέρχεται το 2001 μέσω του Οργανισμού Αθήνας, που με διαχειριστική μελέτη προκρίνει τη δημιουργία εγκαταστάσεων εξυπηρέτησης λουομένων, στη θέση των ταβερνών που πρόκειται να κατεδαφιστούν. Εν τω μεταξύ οι αποφάσεις κατεδάφισης τελεσιδίκησαν, χωρίς ωστόσο να εκτελεστούν.
Το 2007 ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης ερευνά μετά καταγγελίες την υπόθεση και ανακαλύπτει ότι ο Δήμος Μαραθώνα χορηγούσε στις αυθαίρετες και κατεδαφιστέες ταβέρνες άδεια λειτουργίας. Ο Επιθεωρητής ζητεί από όλους τους εμπλεκομένους να προχωρήσουν στην κατεδάφιση και απειλεί με πειθαρχικές διώξεις τους αιρετούς. Μετά πολλές πιέσεις, το 2009 ο Δήμος Μαραθώνα ανακαλεί τις άδειες λειτουργίας, ωστόσο με τη χρήση ένδικων μέσων οι ταβέρνες συνεχίζουν να λειτουργούν κανονικά.
Στις 26 Ιανουαρίου 2011 έρχεται μια νέα περιπλοκή στην υπόθεση. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενημέρωσε το υπουργείο Περιβάλλοντος ότι ξεκίνησε τη διερεύνηση καταγγελιών για πλημμελή προστασία του Εθνικού Πάρκου Σχοινιά. «Από την ανάλυση των στοιχείων που οι υπηρεσίες της Ε.Ε. έχουν στη διάθεσή τους προκύπτει ότι 8 καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος (ταβέρνες) εξακολουθούν να λειτουργούν στον αιγιαλό του Εθνικού Πάρκου, παρότι έχουν εκδοθεί αποφάσεις κατεδάφισης από το 1999, και να υποβαθμίζουν σημαντικά την περιοχή Natura 2000», αναφέρεται μεταξύ άλλων στην επιστολή.
«Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Σχοινιάς», καταλήγει η επιστολή, «ενδέχεται να αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα αδυναμιών στη διαχείριση του συνόλου των περιοχών Natura 2000 στην Ελλάδα, άρα η αντιμετώπισή τους με την αναγκαία αποφασιστικότητα θα ωφελήσει σημαντικά τη λειτουργία του δικτύου», καταλήγει.
Μετά την επιστολή, σήμανε συναγερμός στην ελληνική πλευρά. Το υπουργείο Περιβάλλοντος παρενέβη και κινητοποίησε όλες τις υπηρεσίες, ασκώντας πίεση στην Περιφέρεια και στον Δήμο Μαραθώνα να κλείσει την υπόθεση. Τελικά, στις 16 και 17 Μαΐου ο Δήμος Μαραθώνα διατάσσει τη σφράγιση των παράνομων ταβερνών.
Οι ιδιοκτήτες προσφεύγουν στο Τριμελές Πρωτοδικείο Αθηνών ζητώντας την αναστολή της απόφασης και στις 20 Μαΐου το δικαστήριο… δέχεται το αίτημά τους! Έτσι, οι ταβέρνες που έχουν αμετάκλητα κριθεί κατεδαφιστέες εδώ και 12 χρόνια θα εξακολουθήσουν για ένα ακόμα καλοκαίρι τη λειτουργία τους.
