To βαρύ πυροβολικό της κτηματαγοράς, η εξοχική κατοικία, έχει σιγήσει για τα καλά και είναι άγνωστο πότε θα βγει από την αφάνεια.
Χιλιάδες παραθεριστικά σπίτια σε όλες τις τουριστικές περιοχές της Ελλάδας, βρίσκονται επί χρόνια στα αζήτητα είτε γιατί οι ξένοι έχουν βγάλει τη χώρα μας από το χάρτη των επενδύσεων είτε γιατί και οι Ελληνες ούτε καν σκέφτονται να αγοράσουν δεύτερο σπίτι εν μέσω της οικονομικής κρίσης.
Οι προβλέψεις παλαιότερων μελετών για τη δυνατότητα να πουληθούν σε αλλοδαπούς ακόμη και 1 εκατ. εξοχικά σε βάθος χρόνου, έχουν διαψευστεί.
Οι περίφημοι αγοραστές από τη Βόρεια Ευρώπη απέχουν από την ελληνική αγορά καθώς μια σειρά από προβλήματα, νομικής, γραφειοκρατικής, πολεοδομικής ή φορολογικής υφής τους έχουν απομακρύνει, πιθανότατα και οριστικά.
Σύμφωνα με στοιχεία του κ. Σάββα Σαββαΐδη, οικονομολόγου, διευθυντή της μεσιτικής εταιρείας Sav-vaidis & Associates και πρώην προέδρου του Συνδέσμου Ελλήνων Κτηματομεσιτών που δημοσιεύονται στην εφημερίδα «Έθνος», τα τελευταία 10 χρόνια, μια σειρά από συγκυρίες, όπως τα χαμηλότοκα στεγαστικά δάνεια και οι ανέλπιστα υψηλές ανατιμήσεις των ευρωπαϊκών κτηματαγορών επέτρεψαν σε δεκάδες χιλιάδες Βορειοευρωπαίους να κάνουν το όνειρο ενός εξοχικού στην Μεσόγειο πραγματικότητα.
Υπολογίζεται ότι την εξαετία 2001 – 2007 πωλήθηκαν στην Νότια Ευρώπη πάνω από 500.000 εξοχικές κατοικίες συνολικής αξίας 120 δισ. ευρώ.
Η χώρα μας ανακάλυψε την εξοχική κατοικία στο τέλος του κύκλου της. Ωστόσο, ακόμη και με την περιορισμένη ανάπτυξη υπολογίζεται ότι την τετραετία 2003 – 2007 πωλήθηκαν γύρω στις 12.000 κατοικίες σε αλλοδαπούς κυρίως πολίτες της Ε.Ε. συνολικής αξίας 3 δισ. ευρώ. Κατά μέσο όρο 3.000 κατοικίες ανά έτος.
Εάν κανείς συγκρίνει τις 45.000 εξοχικές κατοικίες ανά έτος της Ισπανίας την αντίστοιχη περίοδο και τις 8.000 της Κύπρου τότε η ελληνική αγορά μπορεί να διαθέσει σε κανονικές συνθήκες περί τις 15.000 κατοικίες ετησίως, με εντυπωσιακή επίδραση στη γενικότερη οικονομία.
Σύμφωνα με τον κ. Σαββαΐδη, οι 12.000 αλλοδαποί που αγόρασαν ακίνητο στην Ελλάδα την τετραετία 2003 – 2007 δεν έδωσαν μόνο ώθηση στην οικοδομική δραστηριότητα της Ελλάδας. Ανακαίνισαν εκατοντάδες παραδοσιακά σπίτια δίνοντας ζωή σε εγκαταλελειμμένα χωριά της ελληνικής υπαίθρου.
Εγκαταστάθηκαν στη χώρας μας δαπανώντας εδώ μισθούς και συντάξεις. Ενίσχυσαν το τουριστικό ρεύμα όντες οι καλύτεροι πρεσβευτές της Ελλάδας.
Έτσι έχασε η Ελλάδα το τρένο της εξοχικής κατοικίας αφού, εκτός των άλλων, και οι Έλληνες δεν αγοράζουν πλέον, ούτε και στο μέλλον σκέφτονται να το πράξουν. Σύμφωνα με έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου, το 67,4% λέει ότι δε θα αγοράσει εξοχικό την επόμενη διετία και το 21,6% ότι πιθανόν δεν θα αγοράσει, συνολικά δηλαδή 9 στους 10 ερωτηθέντες (το 89%) δεν θα στραφεί στην παραθεριστική κατοικία.
Μια βασική αιτία που δε γίνονται αγορές είναι οι υψηλές τιμές των εξοχικών. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2008, μεγάλος αριθμός Ελλήνων προτίμησαν να αγοράσουν κατοικία στην Τουρκία παρά στη χώρα τους.
Σύμφωνα με σχετική έρευνα στην Τουρκία το 2008 υπήρξαν 10.059 Έλληνες που πήγαν να αγοράσουν εξοχικό μαζί με 15.911 Γερμανούς, 13.402 Άγγλους, 3.340 Ιρλανδούς, 3.205 Δανούς, 3.089 Ολλανδούς και 2.096 Αυστριακούς.
