Η σχολή σκύλων οδηγών «Λάρα» είναι η πρώτη που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα το 2008. Το Newsbeast ήρθε σε επικοινωνία με τον ιδρυτή της σχολής, Χρήστο Γεωργιόπουλο και μας μίλησε για το ταξίδι της εκπαίδευσης ενός σκύλου, αλλά και την κοινή ζωή του οδηγού σκύλου με τον χειριστή του. Τις δυσκολίες, τα όνειρα και τις συγκινητικές ιστορίες που έχει βιώσει μέσα από την ενασχόλησή του με αυτό.
Συνέντευξη στον Στέλιο Μπιτσώρη
«Πάντα συγκινούμαστε όταν ένας σκύλος ολοκληρώνει την εκπαίδευση και δίνεται σε έναν άνθρωπο για να τον βοηθήσει. Είναι μια κινητήριος; Δύναμη και προσπαθούμε να έχουμε ένα θετικό αποτύπωμα. Ο στόχος μας είναι πάντα να βοηθάμε έναν συνάνθρωπο», λέει ο Χρήστος Γεωργιόπουλος γεμάτος χαρά και περηφάνια.
Βέβαια, υπάρχουν και δυσκολίες, στη μετακίνηση σκύλων και τυφλών αλλά και στα αδέσποτα.
Ο κ. Γεωργιόπουλος μιλά για τα στάδια εκπαίδευσης ενός σκύλου οδηγού, πώς γίνεται το ταίριασμα αλλά και τους στόχους της «Σχολής Σκύλων Οδηγών Λάρα».
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη:
– Ποια είναι η ιστορία της «Σχολής Σκύλων Οδηγών Λάρα» και πώς ξεκίνησε το έργο της;
Πολλά πράγματα στη ζωή καμιά φορά δεν είναι ευχάριστα ή τυχαίνουν και πράγματα που σε οδηγούν σε κάποιες κινήσεις. Στο περιβάλλον το δικό μου δεν υπήρχε κανένας τυφλός. Ούτε με την αναπηρία. Όλη η ιστορία ξεκίνησε από ένα ατύχημα. Και είναι μια αρκετά συγκινητική ιστορία.Γνωρίστηκα με την Ιωάννα- Μαρία Γκέρτσου που είναι η ίδια τυφλή, πρόεδρος της σχολής και συν ιδρύτρια. Φτιάξαμε μαζί τη σχολή οδηγών «Λάρα» το 2008 και είναι η πρώτη σχολή σκύλων οδηγών στην Ελλάδα. Θέλω να περάσω και ένα μήνυμα: ότι πολλές φορές από κάτι κακό που συμβαίνει στη ζωή μας μπορεί να βγει κάτι πολύ καλύτερο.
– Μπορεί κάθε σκύλος να εκπαιδευτεί ώστε να γίνει οδηγός τυφλού ατόμου; Ποια χαρακτηριστικά πρέπει απαραιτήτως να έχει;
Η παράδοση λέει ότι τα πιο κατάλληλα σκυλιά είναι τα λαμπραντόρ και τα λυκόσκυλα και οι λόγοι είναι πιο πολύ τα τεχνικά χαρακτηριστικά που έχουν. Τα λαμπραντόρ πέραν ότι είναι σκυλιά που αγαπάνε τον άνθρωπο, τους αρέσει πολύ το φαγητό. Εμείς προωθούμε πάντα το θετικό τρόπο εκπαίδευσης που σημαίνει φυσικά όχι ξύλο, όχι πνίχτες ή άλλα μέσα που μπορεί να υπήρχαν στον παρελθόν. Τα εκπαιδεύουμε με την επιβράβευση που είναι λίγο φαγητό.
– Πόσο διαρκεί η εκπαίδευση ενός σκύλου οδηγού και ποια είναι τα στάδια της; Μαζί του εκπαιδεύεται και το τυφλό άτομο;
Αυτό είναι η πεμπτουσία της όλης ιστορίας. Είναι αυτό που κοστίζει τα πολλά χρήματα και είναι η βασική δουλειά που κάνουμε. Αρχικά, πώς επιλέγουμε έναν σκύλο. Δεν αγοράζουμε απλά ένα λαμπροντόρ. Κοιτάζουμε να είναι από εκτροφείο που συνεργαζόμαστε. Κοιτάμε τον εκτροφέα και ο εκπαιδευτής κοιτά το γενεαλογικό δέντρο του σκύλου, τα αίματά του και κάποια χαρακτηριστικά. Όταν τα σκυλάκια είναι περίπου δύο μηνών τους κάνουμε κάποια τεστ που μπορεί να έχουν να κάνουν με το φόβο, με την εξυπνάδα. Όλα αυτά σε συνεργασία με τον εκπαιδευτή τους και με έναν κτηνίατρο γιατί κάνουμε εξετάσεις κατά καιρούς. Αν δούμε κάποιο σκυλάκι που έχει συμπτώματα δυσπλασίας δεν συνεχίζεται η εκπαίδευση του.
Αφού το επιλέξουμε ξεκινάει ένα ταξίδι για το ίδιο το σκυλάκι και έχουμε ένα πρόγραμμα που λέγεται puppy walking. Το σκυλάκι αυτό πηγαίνει δηλαδή σε ένα ανάδοχο σπίτι για δώδεκα μήνες. Εκεί κάνει τη βασική του εκπαίδευση που είναι εκπαίδευση υπακοής, κοινωνικοποίησης και μαθαίνει κάποιες βασικές εντολές. Σ’ όλη αυτή τη διάρκεια παράλληλα κοιτάμε την υγεία του, το παρακολουθεί κτηνίατρος. Παρέχουμε τις τροφές εμείς, σε συνεργασία με μια μεγάλη εταιρεία, του παίρνουμε τα παιχνίδια του και γενικά ό,τι χρειάζεται για να μεγαλώσει καλά ένα σκυλάκι. Αυτά τα δίνουμε στον εθελοντή μας που φυσικά δεν πληρώνει.
Στους 6 με 7 μήνες γίνεται η στείρωση. Όταν πάει 15 μηνών, περνάει στην επόμενη φάση που είναι η εκπαίδευση στο σαμάρι. Δηλαδή είτε μένει στον ίδιο ανάδοχο, είτε πάει σε άλλη οικογένεια και αυτούς τους έξι μήνες κάνει εκπαίδευση καθημερινή μια με δύο ώρες πάνω σε πιο εξειδικευμένες εκπαιδεύσεις πχ να κατέβει και να ανέβει τις κυλιόμενες σκάλες, ή να βρει το ασανσέρ με εντολή. Η εκπαίδευση γίνεται σε κανονικό περιβάλλον, όχι σε κάποιο γήπεδο. Μετά για 15 μέρες με έναν μήνα γίνεται η συνεκπαίδευση με τον τυφλό. Αυτό είναι το matching.
Η αίτηση για τους τυφλούς είναι αρκετά αναλυτική και πρέπει ο τυφλός να πληροί κάποιες προϋποθέσεις. Πχ αν ένας τυφλός δεν μπορεί να κινηθεί στο χώρο με το λευκό μπαστούνι, δεν μπορεί να πάρει σκύλο οδηγό. Μετά κοιτάζουμε το χαρακτήρα και τα σωματικά προσόντα του τυφλού και του σκύλου. Αν κάποιος τυφλός είναι δραστήριος, αν εργάζεται έξω και πηγαίνει ταξίδια, τότε ο σκύλος πρέπει να είναι δυναμικός, να μην φοβάται και να μην κουράζεται εύκολα. Το matching γίνεται στην περιοχή του τυφλού. Αν ο τυφλός είναι στην Κρήτη θα βάλουμε εμείς τα μεταφορικά, τη διαμονή και τη διατροφή στον εκπαιδευτή να πάει να μείνει στην Κρήτη. Αυτό είναι ταξίδι χοντρικά δύο ετών. Και τα σκυλάκια δίνονται εντελώς δωρεάν στους τυφλούς χωρίς κάποιο εισοδηματικό κριτήριο.
– Λένε ότι οι σκύλοι επιλέγουν τους ανθρώπους και όχι οι άνθρωποι τους σκύλους. Ισχύει αυτό και για τους σκύλους οδηγούς;
Θα έλεγα ότι ισχύουν και τα δύο. Ο σκύλος θέλει να είναι χαρούμενος, να έχει τη φροντίδα του και του αρέσει η ρουτίνα. Κάτι που δεν ισχύει με τον άνθρωπο. Εμείς προσπαθούμε ο τυφλός που θα πάρει τον σκύλο να μπορεί να του παρέχει αυτά τα πράγματα. Δεν θέλουμε να δώσουμε έναν σκύλο που θα τον κακοποιεί κάποιος. Είτε ο τυφλός, είτε κάποιος από το περιβάλλον του. Δεν θέλουμε να δώσουμε έναν σκύλο που ο τυφλός θα τον κάνει κατοικίδιο. Ο σκοπός είναι να μπορεί να μπορεί να τον βοηθήσει ο σκύλος στην εύκολη μετακίνησή του και στην καθημερινότητα του. Εμείς κάνουμε το match, αλλά ο σκύλος και ο χειριστής γίνονται μια ομάδα.
– Ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζετε και πώς νιώθετε που βοηθάτε μέσω της εκπαίδευσης των σκύλων τα άτομα με προβλήματα όρασης;
Το περιβάλλον στη χώρα μας είναι εξαιρετικά δύσκολο για έναν σκύλο οδηγό και έναν χειριστή. Να μιλήσουμε για πεζοδρόμια; Να μιλήσουμε για τις οδεύσεις των τυφλών που οδηγούν σε τοίχους και κολώνες ή δεν βγάζουν πουθενά; Να μιλήσουμε για την παιδεία μας στην οδήγηση, ή τα αυτοκίνητα στο πεζοδρόμιο; Υπάρχουν τεράστιες δυσκολίες στην καθημερινότητα και δεν είναι μόνο το χωροταξικό είναι και ο άνθρωπος. Συν τα αδέσποτα σκυλιά, που είναι ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα. Έχει μειωθεί μπορώ να πω τα τελευταία χρόνια, αλλά μια βασική εκπαίδευση του σκύλου είναι να μάθει να αγνοεί άλλα σκυλιά ή γάτες. Μάλιστα έχει τύχει σκυλιά να επιτεθούν σε τυφλό ή σε εκπαιδευόμενο σκύλο μας και να βγει εκτός προγράμματος.
Πάντα συγκινούμαστε όταν ένας σκύλος ολοκληρώνει την εκπαίδευση και δίνεται σε έναν άνθρωπο για να τον βοηθήσει. Είναι μια κινητήριος δύναμη και προσπαθούμε να έχουμε ένα θετικό αποτύπωμα. Ο στόχος μας είναι πάντα να βοηθάμε έναν συνάνθρωπο. Τα τελευταία δύο χρόνια ξεκινήσαμε ένα άλλο πρόγραμμα. Έχουμε μια συνεργασία με έναν εκπαιδευτή κινητικότητας όπου είναι από τη Θεσσαλονίκη. Σε συνεργασία με τοπικούς φορείς στην Άρτα και τα Ιωάννινα μαθαίνουμε σε τυφλούς κινητικότητα. Και ο πιο μικρός μαθητής είναι τεσσάρων ετών!
– Πόσο αλλάζει ένας σκύλος οδηγός τη ζωή ενός τυφλού ατόμου; Τι σας λένε; Πείτε μας κάποια ιστορία που δεν θα ξεχάσετε ποτέ.
Ο σκύλος πέρα από την κινητικότητα, σε βγάζει έξω και σε κοινωνικοποιεί. Ο σκύλος δεν είναι GPS. Πρέπει εσύ να τον οδηγήσεις. Η ιστορία του Γιώργου Μαρσέλου. Τυφλώθηκε μετά τα 45 και για κάποια χρόνια κλείστηκε στο σπίτι, από όπου τον έβγαλε ο σκύλος του, η Τζαζ.
– Ποιοι είναι οι στόχοι της «Σχολής Σκύλων Οδηγών Λάρα» και τα όνειρά της για το μέλλον;
Αυτό που οραματιζόμαστε είναι να μπορούμε να έχουμε δική μας έδρα για να μπορούμε να φιλοξενήσουμε σκύλους. Και το δεύτερο να μπορέσουμε έναν δεύτερο εκπαιδευτή σκύλων οδηγών για μπορούμε να δίνουμε περισσότερους σκύλους οδηγούς.
