Τις τελευταίες στιγμές της κόρης τους, που έχασαν ξαφνικά μόλις στα 23 της χρόνια, στη Βέροια, περιγράφουν οι γονείς της. Σύμφωνα με εκείνους, ήταν χαρούμενη, γιατί μόλις είχε κλείσει τις διακοπές της με τον σύντροφό της, για τις οποίες θα αναχωρούσαν στις 6 Αυγούστου.
Και έπειτα «πήγαμε, ξαπλώσαμε και έφυγε», αναφέρει η μητέρα της, μιλώντας στο MEGA και την εκπομπή «LIVE News».
«Το παιδί μου έκανε έναν βρόγχο, κοιμόταν. Χτύπησε το ξυπνητήρι να πάει στη δουλειά του και… παρέδωσε…, έφυγε», αναφέρει η μητέρα της 23χρονης και συμπληρώνει: «Έπεσε το ξυπνητήρι της κάτω, γύρισε, έπεσε το ξυπνητήρι κάτω, το έκλεισε. Εμείς ακούσαμε θόρυβο, σηκώθηκα πρώτα εγώ. Δεν είχε σύμπτωμα. Το παιδί μου δεν έπαιρνε ποτέ ούτε ασπιρίνη.
Ήταν ένα παιδί, δύο μέρες πριν με τον μπαμπά της «πάλευε», τόσο δυνατό παιδί ήταν. Έχω δύο διαμάντια, δύο κορίτσια, τα σπουδάσαμε τα καλύτερα. Μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο από τη Βέροια το παιδί… Τη σηκώσαμε εμείς με τα χέρια μας, τη μεταφέραμε στο Κέντρο Υγείας. Πέσανε αλήθεια όλοι πάνω της. Ήρθε αμέσως ειδική ομάδα, τη διασωλήνωσαν. Απλά ήθελε ειδικό γιατρό για μένα, δεν υπάρχει τώρα. Μας είπαν εκ πρώτης, πνευμονικό οίδημα, αλλά περιμένουμε τα τελικά αποτελέσματα.
Δεν ήταν απλά κούκλα, ήταν πεντάμορφη. Είχε πάρει αυτοκίνητο πριν 2,5 μήνες, ήταν χαρούμενη. Το προηγούμενο βράδυ γελούσε μέχρι τις 00:45. Γελούσε. Ας έλεγε: «Μαμά, πονάω». Τίποτε, τίποτε… Πήγαμε, ξαπλώσαμε και “έφυγε”».
Από την πλευρά του, ο πατέρας της 23χρονης σημειώνει: «Ήρθε την Πέμπτη το βράδυ, χαρούμενη, είχε κλείσει εισιτήρια να πάει Πάρο στις 6 Αυγούστου. Γελούσαμε, αγκαλιαζόμασταν, χορεύαμε. Να χορεύει, να διασκεδάζει, να μιλάει με τη μαμά της, να μιλάει με τη γιαγιά της, να πέφτει να κοιμηθεί και την Παρασκευή να σηκωθεί έτσι; Να χτυπήσει το ξυπνητήρι, να το κλείσει και να κάνει μια… και να μην ξαναανοίξει τα μάτια; Μιλάμε για τρέλα.
Ούτε χάπι έπαιρνε, ούτε πόνο να έχει στο στήθος, ούτε τίποτα. Ήταν ευτυχισμένη, ήταν χαρούμενη, θα έφευγε με το αγόρι της διακοπές στις 6 Αυγούστου. Χρυσάφι, μάλαμα. Ένα παιδί που δεν έπρεπε να φύγει. Είχε να δώσει πολλά, βοηθούσε και τους άλλους. Μιλάμε για τέτοιο παιδί».
