Την ακόλουθη δήλωση έκανε ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος σχετικά με τα μέτρα του μεσοπρόθεσμου προγράμματος:
«Τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό πρόγραμμα και στον εφαρμοστικό νόμο γνωρίζω πολύ καλά ότι είναι και βαριά και σε πολλά σημεία τους άδικα. Ανέλαβα την ευθύνη να τα εισηγηθώ, πριν κλείσω καλά καλά μια εβδομάδα στο Υπουργείο Οικονομικών, γιατί μόνο έτσι εξυπηρετείται τη στιγμή αυτή μια αδήριτη εθνική ανάγκη.
Η οριστικοποίηση των 28 δις του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, από τα οποία απέμεναν προς κλείσιμο 5,6 δις, έπρεπε να γίνει προκειμένου να κλείσει αυτός ο κύκλος της διαπραγμάτευσης και να εκπληρωθούν οι προϋποθέσεις για την έγκαιρη εκταμίευση της πέμπτης δόσης του δανείου των 110 δις.
Τα 12 δις αυτής της πέμπτης δόσης είναι απολύτως αναγκαία για την εξυπηρέτηση των ταμειακών αναγκών του δημοσίου, που είναι στην πραγματικότητα εξυπηρέτηση των άμεσων και ζωτικών αναγκών των πολιτών. Εξήγησα όμως και το επαναλαμβάνω ότι υπάρχει σχεδιασμός για το επόμενο βήμα που περιλαμβάνει 3 σημεία:
Πρώτον, τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους, χωρίς την οποία δεν πιάνουν τόπο οι θυσίες του ελληνικού λαού.
Δεύτερον, την άμεση αλλαγή της φορολογικής νομοθεσίας και τη διαμόρφωση ενός Εθνικού Φορολογικού Συστήματος που θα αίρει αδικίες και αντιφάσεις και θα αποκαθιστά την ηθική και κοινωνική ισορροπία των μέτρων.
Τρίτον, την διαπραγμάτευση για ένα νέο πρόγραμμα στήριξης που θα οδηγεί την Ελλάδα όχι μόνο στις αγορές αλλά και στην αποκατάσταση της δημοσιονομικής και οικονομικής ανεξαρτησίας της.
Είναι πολύ εύκολο να διατυπώνει κανείς σκληρή κριτική για φορολογικά μέτρα που είναι από τη φύση τους δυσάρεστα για τους πολίτες. Δεν πρόκειται όμως περί αυτού. Πρόκειται για υπαρξιακά αναγκαίες σωστικές κινήσεις. Αυτό που χρειάζεται ο τόπος επειγόντως είναι η σταθεροποίηση της κατάστασης προκειμένου αμέσως μετά να γίνουν όλες οι αναγκαίες βελτιώσεις και να διαμορφωθεί η προοπτική την οποία αποζητά όλη η ελληνική κοινωνία.
Είναι συνεπώς κρίμα να υπονομεύεται η συλλογική ψυχολογία της χώρας και να επικρατεί μια αίσθηση αδιεξόδου και αδικίας, χωρίς παράλληλα να αναλαμβάνει κανείς την ευθύνη μιας ολοκληρωμένης αντιπρότασης που να είναι λιγότερο επώδυνη για τους πολίτες και ταυτόχρονα ασφαλής και όχι επικίνδυνη γι αυτούς και την εθνική οικονομία.
Τις επόμενες μέρες στη Βουλή θα έχουμε την ευκαιρία να πούμε όλες τις πικρές και σκληρές αλήθειες, έτσι ώστε ο καθένας να αναλάβει την ευθύνη των επιλογών του».