Αγανακτισμένες αλλά και αποφασισμένες να οδηγήσουν στη Δικαιοσύνη το ελληνικό δημόσιο σε περίπτωση όπου επιχειρήσει να «κουρέψει» τις οφειλές του για έργα τα οποία έχουν ήδη εκτελέσει είναι οι μικρομεσαίες τεχνικές εταιρείες.
Οι φήμες των τελευταίων ημερών για προσπάθεια του υπουργείου Υποδομών και των εποπτευόμενων οργανισμών του (π.χ. Εγνατία Οδός) να περιορίσουν το ύψος των χρημάτων που οφείλουν, μέσω της εκ των υστέρων ακύρωσης συμπληρωματικών και πρόσθετων συμβάσεων, τις οποίες είχαν αποδεχτεί οι προηγούμενες ηγεσίες τους, προκαλούν την έντονη αντίδραση των κατασκευαστών, πολλοί από τους οποίους ήλπιζαν στην εξόφληση των οφειλών του Δημοσίου για να αντιμετωπίσουν εν μέρει τα οξυμένα οικονομικά προβλήματα των επιχειρήσεών τους και να αποφύγουν το λουκέτο.
Σύμφωνα με τους κατασκευαστές, λόγω των ελλιπών μελετών πολλές φορές οι τεχνικές εταιρείες -με τη σύμφωνη γνώμη του κύριου του έργου- έπρεπε να εκτελέσουν πρόσθετα έργα (όπως αντιστηρίξεις, ασφαλτοστρώσεις κ.ά.) ώστε να μην κινδυνεύσει το βασικό έργο.
Στέλεχος τεχνικής εταιρείας εξηγεί: «Μάλιστα, κατά την πάγια τακτική υποχρεωνόμασταν να εκτελέσουμε τις πρόσθετες εργασίες χωρίς προηγουμένως να έχουμε συνάψει σχετικές συμβάσεις, αφού μια τέτοια διαδικασία ήταν γραφειοκρατικά χρονοβόρα.
Έτσι, πολλές εργασίες που γίνονταν καθ’ υπέρβαση των αρχικών συμβάσεων και με σκοπό να διασφαλίσουν την ποιότητα των βασικών έργων, υλοποιούνταν ουσιαστικά με συμφωνίες κυρίων μεταξύ τις κατασκευάστριας εταιρείας και του κύριου του έργου. Οι σχετικές συμβάσεις υπογράφονταν στη συνέχεια και συνήθως αφού είχαν ολοκληρωθεί οι εργασίες».
— Προειδοποίηση…
Πάντως, την πρόθεση του υπουργείου Υποδομών να μειώσει τις υποχρεώσεις του προς τις τεχνικές εταιρείες χωρίς να πληρώσει τις ανάλογες οφειλές είχε ουσιαστικά προαναγγείλει το καλοκαίρι ο υπουργός κ. Δημήτρης Ρέππας, ισχυριζόμενος λίγο – πολύ ότι αυτές είχαν τακτοποιηθεί σε σημαντικό βαθμό.
Συγκεκριμένα, ο κ. Ρέππας είχε δηλώσει ότι απομένουν οφειλές μόλις 300 εκατ. ευρώ έναντι του 1,5 δισ. ευρώ που ζητούσαν οι κατασκευαστές. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ηγεσία του υπουργείου Υποδομών στις αρχές του έτους είχε αποδεχτεί ότι το κράτος όφειλε στις τεχνικές εταιρείες περί το 1,5 δισ. ευρώ, επιφυλασσόμενη ωστόσο να διενεργήσει σχετικό έλεγχο.
Όμως, στην αλλαγή πλεύσης φαίνεται πως έπαιξαν καθοριστικό ρόλο τα άδεια κρατικά ταμεία…
Σε περίπτωση όπου τελικά το υπουργείο αρνηθεί να πληρώσει τις επιχειρήσεις -οι οποίες ως επί το πλείστον είναι μικρομεσαίες- για τα επιπρόσθετα έργα που υλοποίησαν με τη σύμφωνη γνώμη της προηγούμενης ηγεσίας, οι κατασκευαστές προτίθενται να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη.
«Το κράτος οφείλει και πρέπει να έχει συνέχεια. Δεν είναι δυνατόν άλλα να κάνει η μία ηγεσία και άλλα εκείνη που τη διαδέχεται, αρνούμενη να αναλάβει υποχρεώσεις οι οποίες δημιουργήθηκαν», σημειώνουν οι ίδιοι.
— Απειλούν με έκπτωση από τα έργα
Την ίδια στιγμή, φορείς του Δημοσίου απειλούν με έκπτωση από έργα εκείνες τις τεχνικές εταιρείες που το τελευταίο διάστημα έχουν σταματήσει να εκτελούν εργασίες, διαμαρτυρόμενες για τη σοβαρή καθυστέρηση στην πληρωμή τους.
Τα προβλήματα πολλών επιχειρήσεων και η αδυναμία του ελληνικού δημοσίου να χρηματοδοτήσει τα εν εξελίξει έργα έχουν αναγκάσει από τις αρχές του έτους αρκετούς εργολάβους να σταματήσουν προσωρινά τις εργασίες τόσο για καθαρά οικονομικούς λόγους, αφού οι τράπεζες δεν τους δανείζουν πλέον, όσο και για να πιέσουν το υπουργείο προκειμένου να τους πληρώσει.
Την κατάσταση αυτή έρχονται να εκμεταλλευτούν οι αναθέτουσες αρχές, θέτοντας στους εργολάβους το δίλημμα της συνέχισης των εργασιών ή της αποπομπής από το έργο. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις εργολαβιών που ανέλαβαν στην Εγνατία Οδό η Αττικάτ και η Μηχανική και τις οποίες έχουν σταματήσει να εκτελούν εξαιτίας της έλλειψης χρηματοδότησης από το Δημόσιο.
Έχοντας ως επιχείρημα την αναστολή των εργασιών, η εταιρεία της Εγνατίας Οδού απειλεί τις τεχνικές επιχειρήσεις με έκπτωση από τις συμβάσεις και ανάθεσή τους στη συνέχεια σε άλλες.
«Ποιες εταιρείες όμως είναι σήμερα σε θέση να αναλάβουν δημόσια έργα τα οποία θα πρέπει ουσιαστικά να χρηματοδοτήσουν οι ίδιες;», αναρωτιούνται παράγοντες των θιγόμενων επιχειρήσεων και υποστηρίζουν ότι στόχοι των κινήσεων αυτών είναι ο αφανισμός των μικρομεσαίων του κλάδου και ταυτόχρονα η ενίσχυση των ισχυρών ομίλων.
Πηγή: euro2day.gr
