Την άποψη πως η Ελλάδα δεν χρειάζεται νέα διαγραφή χρέους, διότι η δανειοδότησή της είναι προς το παρόν επαρκής και χάρη σε αυτή, το χρέος της είναι βιώσιμο τα επόμενα δύο έως τρία χρόνια, εκφράζει ο γνωστός Γερμανός οικονομολόγος και επικεφαλής των συμβούλων του ομίλου ασφαλειών «Allianz», Μίχαελ Χάιζε, σε συνέντευξή του στο νέο τεύχος του αυστριακού οικονομικού περιοδικού «Φορμάτ».
Όπως σημειώνει, η μέση επιβάρυνση των επιτοκίων για την Ελλάδα είναι τόσο χαμηλή που μπορεί να συγκριθεί με εκείνη για την Ιαπωνία, η οποία αντιμετωπίζει έναν τεράστιο όγκο χρέους, και το χρέος της Ελλάδας είναι, χάρη στη δανειοδότησή της, βιώσιμο τα επόμενα δύο έως τρία χρόνια, ενώ στο μεταξύ θα διαπιστωθεί αν επέρχεται ανάπτυξη.
Ο ίδιος θεωρεί πως μια επιπλέον διαγραφή του ελληνικού χρέους τώρα, θα γινόταν σε ακατάλληλη στιγμή και ως εκ τούτου συμμερίζεται τη θέση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ότι δεν μπορεί κανείς να δίνει στην Ελλάδα νέα δάνεια με μειωμένο επιτόκιο και συγχρόνως να παραιτείται από την αποπληρωμή παλαιοτέρων.
Χαρακτηρίζοντας την Ελλάδα ως ειδική περίπτωση, ο κ. Χάιζε επισημαίνει πως το ελληνικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών εξακολουθεί να είναι αρνητικό, κάτι που σημαίνει ότι αυξάνει το χρέος της Ελλάδας και επίσης το ποσοστό αποταμίευσης των ελληνικών νοικοκυριών είναι αρνητικό.
Το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος αυξάνονται, τα κεφάλαια έρχονται από το εξωτερικό, μέσω των κεντρικών τραπεζών και των δόσεων του δευτέρου δανείου και άρα δεν έφτασε ακόμη το τέλος της λιτότητας για την Ελλάδα, συμπληρώνει.
Κατά την άποψή του, από ευρωπαϊκής πλευράς θα πρέπει να γίνουν περισσότερα για να αμβλυνθεί η κοινωνική σκληρότητα, καθώς οι προτάσεις για λιτότητα προέρχονται τελικά από τις Βρυξέλλες και θα υπήρχε μια πληθώρα μέτρων που θα μπορούσαν να ληφθούν. Συγχρόνως υπάρχουν έρευνες που αποδεικνύουν ότι δεν είναι τόσο ισχυρά τα αρνητικά φαινόμενα μετάδοσης μέσω λιτότητας, για χώρες που είναι αποκλεισμένες από τις χρηματαγορές και αντιμετωπίζουν κρίση αξιοπιστίας, ενώ, χωρίς λιτότητα, αυτές οι χώρες δεν μπορούν να επανακτήσουν την αξιοπιστία των αγορών.
Το πρόβλημα είναι ότι η διαγραφή του χρέους του κράτους συμπίπτει με τη διαγραφή του χρέους στον ιδιωτικό τομέα, κάτι που προκαλεί τάσεις ύφεσης, ωστόσο η ύφεση είναι απαραίτητη, προσθέτει ο Γερμανός οικονομολόγος για να επισημάνει κατόπιν ότι στην Ελλάδα καταρρέουν οι μισθοί, καταρρέουν οι εισαγωγές και ο ίδιος πιστεύει πως το 2013 το ελληνικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών θα είναι ισοσκελισμένο, που σημαίνει ότι τα δράμα της ύφεσης είναι αναγκαίο.