Οι ισπανικές τράπεζες θα πληροφορηθούν την Παρασκευή από την ειδική αξιολογική μελέτη το επίπεδο των ζημιών τους που προκλήθηκαν από την έκθεσή τους στην κατάρρευση του τομέα των κατασκευών, η οποία άφησε τον τομέα με ένα άνοιγμα 184 δισεκ. ευρώ σε ακάλυπτα δάνεια.
Η κυβέρνηση της Μαδρίτης έχει ζητήσει έως και 100 δισεκ. ευρώ από την Ευρωζώνη για να στηρίξει τον καθημαγμένο τραπεζικό τομέα της, μετά την εθνικοποίηση του ομίλου της Bankia και την αξιολογική έκθεση, την οποία συντονίζει ο οίκος Oliver Wyman, βάσει της οποίας θα αποφασισθούν οι ανάγκες καθ’ εκάστης τράπεζας.
Η έρευνα για τη βιωσιμότητα των 14 τραπεζών, που αντιπροσωπεύουν το 90% του τομέα στην Ισπανία, αναμένεται να αναδείξει ότι οι κεφαλαιακές ανάγκες τους θα ανέρχονται στα 55 με 60 δισεκ. ευρώ, όπως αναφέρει στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς πηγή που έχει άμεση γνώση των πραγμάτων.
Ο υπουργός Οικονομικών της χώρας Λουίς ντε Γκίνδος διατρανώνει πως τα κεφαλαιακά ανοίγματα του συνολικού τομέα θα είναι συμβατά προς τις προϋπολογισμένες εκτιμήσεις για 62 δισεκ. ευρώ. Το ποσόν αυτό προκύπτει από τα αποτελέσματα της προηγούμενης, πιο επιφανειακής, αξιολόγησης των ισπανικών τραπεζών που είχαν κάνει τα γραφεία Oliver Wyman και Roland Berger νωρίτερα φέτος.
Οι τρεις ισπανικοί τραπεζικοί κολοσσοί -BBVA, Santander και Caixabank– αναμένεται να προκύψουν χωρίς ιδιαίτερα καθορισμένες κεφαλαιακές ανάγκες.
Η μερίδα του λέοντος από τα ευρωπαϊκά χρήματα θα διατεθεί στη διάσωση των εθνικοποιημένων τραπεζών Bankia, NovaGalixia, Catalunya Caixa, και Banco de Valencia.
Τα μεγαλύτερα ερωτηματικά που θα προκύψουν από την έκθεση αφορούν τις ανάγκες της Popular και άλλων δύο εμπορικών τραπεζών, της Sabadell και Bankinter, καθώς και τεσσάρων ταμιευτηρίων, των Banco Mare Nostrum, Kutxabank, Ibercaja-Liberbank-Caja 3 και Unicaja-CajaEspaña/Duero.
Και οι επτά μαζί θεωρείται πως θα απαιτήσουν συνολικά 15 με 20 δισεκ. ευρώ από την βοήθεια της Ευρωζώνης, αν και κάποιες από αυτές μπορεί να μη χρειασθούν καθόλου χρήματα.
Η τελική εισροή των ευρωπαϊκών μεταγγίσεων θα εξαρτηθεί από την ικανότητα καθεμιάς τράπεζας να συγκεντρώσει δικά της κεφάλαια ισοδύναμα με το ‘κούρεμα’, το οποίο θα εξαναγκαστούν να υποστούν οι μικρομέτοχοι/επενδυτές και στην τιμή με την οποία θα μεταβιβασθούν τα περιουσιακά στοιχεία τους στην ‘κακή τράπεζα’ που θα συστήσει η ισπανική κυβέρνηση και αποτελεί μία από τις προϋποθέσεις που της επιβάλλει η ΕΕ για να της χορηγήσει τα χρήματα.