Το μοντέλο της διαπραγμάτευσης – εξπρές θα ακολουθήσουν και τώρα κυβέρνηση και δανειστές. Την επόμενη εβδομάδα, οι δυο πλευρές παίρνουν ξανά τις θέσεις τους στο Χίλτον όπου αναμένεται να έχουν ένα πενθήμερο εξαντλητικών διαπραγματεύσεων.

Οι επικεφαλής του κουαρτέτου θα φθάσουν τελικά στη Αθήνα μια ημέρα αργότερα από ότι γνωρίζαμε αρχικά. Θα έλθουν την Τρίτη 15 Μαΐου και από το απόγευμα της ίδιας ημέρας θα μπει σε εφαρμογή το πρόγραμμα των επαφών που έχουν ζητήσει να έχουν με τους υπουργούς της κυβέρνησης που εμπλέκονται με τα προαπαιτούμενα της τέταρτης αξιολόγησης και τους επικεφαλής των Ανεξάρτητων Αρχών.

Το χρονοδιάγραμμα προβλέπει ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων με την ελληνική πλευρά το Σάββατο 19 Μαΐου και αναχώρηση των δανειστών την επόμενη μέρα, Κυριακή 20 Μαΐου. Όλα βέβαια θα κριθούν από τις συζητήσεις στην Αθήνα και αν εξυπηρετούν το σχέδιο των θεσμών που έρχονται με σκοπό την επίτευξη τεχνικής συμφωνίας ( staff level agreement) στο Eurogroup της 24ης Μαΐου.

Το ΔΝΤ ακόμα δεν έχει ανοίξει ακόμα τα χαρτιά του, αν και πηγές με γνώση των διεργασιών μεταφέρουν ότι το Ταμείο βρίσκεται με το ένα πόδι εκτός του ελληνικού προγράμματος καθώς δεν φαίνεται να παίρνει από το Βερολίνο όσα ζητά (μεγάλου μεγέθους διευθέτηση, με αυτοματοποιημένη μεταμνημονιακή διαδικασία) και επομένως «δεν φαίνεται να μπαίνει». Επειδή τα μένω-φεύγω του ΔΝΤ είναι μέρος του διαπραγματευτικού παιχνιδιού, τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται «κλειδωμένο».

Αν τελικά αποχωρούσε το ΔΝΤ, το μεγαλύτερο πρόβλημα για την ελληνική οικονομία θα ήταν η πιθανή απουσία της σφραγίδας βιωσιμότητας στο ελληνικό χρέος, αυξάνοντας την αβεβαιότητα για τα μεταμνημονιακά βήματα της Ελλάδας στις αγορές.

Πολιτικά, από την άλλη πλευρά, τυχόν αποχώρηση του ΔΝΤ θα σήμαινε ενδεχομένως απόσυρση κάθε πίεσης για ταχύτερη εφαρμογή των προνομοθετημένων περικοπών στο αφορολόγητο (το 2019 αντί για το 2020), χαρτί που έχει ρίξει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το Ταμείο.

Ωστόσο η στάση του θα αποτελέσει «βαρόμετρο» για τις συζητήσεις στο Χίλτον. Πολύ πιθανόν να υπάρξει και τρίτος γύρος διαπραγματεύσεων με τους δανειστές πριν το κρίσιμο Eurogroup στο Λουξεμβούργο την 21η Ιουνίου που είναι η ημερομηνία κλειδί για τη συνολική συμφωνία (χρέος, μεταμνημονιακό πλαίσιο, τέταρτη αξιολόγηση).

Για την ώρα τα πράγματα για το χρέος δεν βαδίζουν έτσι όπως ακριβώς θα ήθελε η Αθήνα, από τη στιγμή που η Γερμανία έχει «μπλοκάρει» τον αυτόματο μηχανισμό ελάφρυνσης, εγείροντας θέμα για ημιαυτόματο μηχανισμό (τα μέτρα πριν ληφθούν να εξετάζονται πρώτα από το Συμβούλιο του ESM, το οποίο ελέγχεται από τον γερμανικό άξονα) διατηρώντας έτσι την τακτική του «καρότου και του μαστιγίου».

Σε περίπτωση που οι γερμανικές θέσεις επικρατήσουν μεγάλο ενδιαφέρον συγκεντρώνει αμέσως μετά η έκθεση βιωσιμότητας που θα συντάξει το ΔΝΤ η οποία σε περίπτωση που είναι αρνητική δεν θα μπορεί να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα… Από την άλλη θα έχει τον ρόλο του υπερ επόπτη για τα αντίμετρα με την κυβέρνηση να κυνηγά την λήψη τους από το 2019 που θα «κοπούν» οι συντάξεις αλλά και με το αφορολόγητο (εσπευσμένη μείωση από τον επόμενο χρόνο).