Αποφασισμένες να υποχρεώσουν την καγκελάριο της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ να αποδεχθεί τη λύση των ευρωομολόγων και την εξασφάλιση (απεριόριστης) ρευστότητας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα εμφανίζονται οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.

Στην τελική ευθεία για τη μεγάλη και οριστική αναμέτρηση που θα κρίνει το μέλλον του ευρώ εισέρχεται η Ευρώπη, καθώς η κρίση χρέους και δανεισμού που ξεκίνησε από την Ελλάδα σφίγγει σταδιακά τη θηλιά γύρω και από τις άλλες Οικονομίες του ευρωπαϊκού Νότου, απειλώντας να τινάξει στον αέρα το ευρωπαϊκό οικοδόμημα εάν δεν υπάρξει ανάληψη άμεσης και αποτελεσματικής δράσης.

Οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου χρησιμοποιώντας το σχεδόν μοναδικό «όπλο» που τους έχει απομείνει, τη διαπραγματευτική ισχύ που τους προσφέρει το τεράστιο χρέος τους, είναι αποφασισμένες πλέον να μην αφήσουν περιθώρια στη Γερμανία για νέες υπαναχωρήσεις και να υποχρεώσουν την κ. Μέρκελ να αποδεχθεί τη λύση που προβάλλει αυτή τη στιγμή ως η μοναδική που μπορεί να διασώσει την Ευρωζώνη. Την έκδοση ευρωομολόγου και την εξασφάλιση (απεριόριστης) ρευστότητας από την ΕΚΤ.

Όπως γράφει σήμερα το «Έθνος της Κυριακής», οι μεγάλες χώρες του Νότου, η Γαλλία, η Ισπανία και η Ιταλία, έχοντας την υποστήριξη και των άλλων χωρών της περιφέρειας, δεν είναι διατεθειμένες να δεχθούν το PSI, τη διαδικασία κουρέματος δηλαδή του χρέους τους που διακατέχουν ιδιώτες, πληροφορία που μετέδωσε το πρακτορείο Ρόιτερ το βράδυ της Παρασκευής.

Οι χώρες του Νότου που βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα αντιμετωπίζουν είτε την απειλή υποβάθμισης από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης, είτε ύψος επιτοκίων που καθιστά αδύνατη τη δανειοδότηση, και έτσι εάν δεν βρεθεί άλλη λύση, το κούρεμα του χρέους θα είναι ο μοναδικός τρόπος για να διατηρήσουν πρόσβαση στις αγορές.

Συγχρόνως, όμως, η άλλη ανεπίσημη διαρροή, ότι η νέα ισπανική κυβέρνηση ετοιμάζεται να ζητήσει έξωθεν οικονομική βοήθεια, παραπέμποντας σε αίτημα υπαγωγής στον EFSF και στο ΔΝΤ, προκάλεσε αναταραχή στην Ευρωζώνη, καθώς ο μηχανισμός δεν μπορεί να αντέξει βεβαίως τη διάσωση της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, της Ιταλίας και τώρα της Ισπανίας, εάν δεν εξασφαλισθούν πόροι είτε από παρέμβαση της ΕΚΤ είτε από την έκδοση ευρωομολόγου.

Η άρνηση αποδοχής του PSI θα αποτελεί την απάντηση των χωρών του Νότου στον εκβιασμό που μέχρι τώρα υφίστανται από τη Γερμανία και τις χώρες που έχουν συνταχθεί στο πλευρό της, κυρίως τη Φινλανδία και την Ολλανδία. Οι χώρες αυτές θεωρούν ότι εάν εξαλειφθεί η προοπτική του PSI και των σημαντικών απωλειών που θα υφίστανται οι ιδιώτες κάτοχοι ομολόγων, τότε η αγορά θα ηρεμήσει και δεν θα συνεχίσει να στοχοποιεί τα ομόλογά τους.

Τα δύο στρατόπεδα ετοιμάζονται για την τελική μάχη στις 9 Δεκεμβρίου στη Σύνοδο Κορυφής, που πλέον προβάλλει ως καταληκτική ημερομηνία για τη λήψη των τελικών αποφάσεων για οριστική λύση.
Αποφάσεις οι οποίες δεν μπορούν να είναι όπως αυτές των προηγούμενων Συνόδων Κορυφής, οι οποίες ήταν ξεπερασμένες από τα γεγονότα και οδηγήθηκαν σε αναθεώρηση πριν καν αρχίσει η εφαρμογή τους
Υπό την πίεση των αγορών αλλά και των χωρών του Νότου, και με δεδομένους τους θανάσιμους κινδύνους που δημιουργεί η ανεξέλεγκτη τροπή που παίρνει η κρίση χρέους στην Ευρωζώνη, η Γερμανία και η Ανγκ. Μέρκελ πιθανότατα θα υποχρεωθούν τελικά να συναινέσουν στην έκδοση ευρωομολόγου, με αντάλλαγμα θεσμικές αλλαγές που θα δρομολογηθούν με την πολιτική συμφωνία για αναθεώρηση των Συνθηκών.

Το μεγάλο πρόβλημα βεβαίως είναι ότι ενώ η λύση στο θέμα του ευρωομολόγου έχει επείγοντα χαρακτήρα, η διαδικασία της αναθεώρησης της Συνθήκης την οποία ζητά η Γερμανία απαιτεί μια μακρά διαδικασία, καθώς σε αρκετές χώρες η εσωτερική έννομη τάξη απαιτεί τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος προκειμένου να εγκριθούν ρυθμίσεις που οδηγούν σε παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων σε υπερεθνικούς οργασμούς.

Η κ. Μέρκελ μπορεί να κέρδισε αρκετό χρόνο από το 2009, όταν φάνηκαν τα πρώτα σημάδια της κρίσης, αλλά η πολιτική εσωστρέφεια και ο έμφυτος συντηρητισμός της οδήγησαν την ίδια αλλά και την Ευρωζώνη σε αδιέξοδο.
Για τη γερμανική πολιτική και οικονομική ηγεσία τα μηνύματα που έφθαναν από την Ελλάδα δεν ήταν αρκετά. Η κρίση με λαϊκιστικό τρόπο αποδόθηκε στους «τεμπέληδες και χαραμοφάηδες» Έλληνες.

Ακολούθησε η Πορτογαλία, δεν έφθασε όμως ούτε αυτή, ούτε καν η Ιταλία και η απειλή υποβάθμισης της γαλλικής Οικονομίας. Έπρεπε να έρθουν το σοβαρό μήνυμα του «καψίματος» των γερμανικών ομολόγων και η «διαρροή» για υπαγωγή και της Ισπανίας στον Μηχανισμό για να αρχίσει να… προβληματίζεται η γερμανική ηγεσία. Με την ελπίδα ότι δεν είναι πια αργά…