Στη σωστή κατεύθυνση κινείται το σχέδιο νόμου για τον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων, όπως εκτιμά η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδος.
Ωστόσο συμμετέχοντας στη δημόσια διαβούλευση προτείνει βελτιώσεις σε έξι σημεία:
– μεγαλύτερη ευελιξία ως προς την επιλεξιμότητα των μικρών επιχειρήσεων (προτείνεται ο ορίζοντας αξιολόγησης να υπερβαίνει την 3ετία, ενώ εναλλακτικά κριτήρια όπως η πορεία κύκλου εργασιών και η δέσμευση της επιχείρησης για συμμετοχή σε οργανωμένο συνεργατικό σχήμα να λαμβάνεται υπόψη)
– ως προς τις οφειλές, προτείνεται να μειωθεί το κατώφλι χρέους στις 10.000 ευρώ, ενώ παράλληλα θα πρέπει να υπάρξει μια συντεταγμένη ρύθμιση επανυπολογισμού αρχικού κεφαλαίου και νόμιμων τόκων, προσαυξήσεων και προστίμων. Επί τη βάση αυτή πρέπει να πραγματοποιηθούν οι αναδιαρθρώσεις δανείων με όρους δικαιοσύνης
– ειδική αντιμετώπιση απαιτείται στις περιπτώσεις που δεν μπορεί να επιτευχθεί συμφωνία στο 60% των πιστωτών, εξ αιτίας της διάρθρωσης του χρέους (π.χ. κάποιος κατέχει το 41% του χρέους και δεν επιτρέπει την αναδιάρθρωση)
– μικρότερο γραφειοκρατικό άγος: πολλά από τα απαιτούμενα δικαιολογητικά μπορούν να αναζητηθούν αυτεπάγγελτα και να αναρτηθούν/ εξαχθούν αυτόματα με την αίτηση υπαγωγής. Ειδικά για την κατάσταση αμοιβών συνδεδεμένων προσώπων, θεωρούμε ότι δε θα πρέπει να βαραίνει αρνητικά τη μικρή επιχείρηση ένα τέτοιο κριτήριο
– θα πρέπει να συμπεριληφθούν στη δυνατότητα υπαγωγής στη ρύθμιση χρέους πρώην επαγγελματίες/συνταξιούχοι που δεν διατηρούν την ιδιότητα του επιχειρηματία, αλλά είχαν λάβει επιχειρηματικό δάνειο και διέκοψαν την επιχειρηματική δραστηριότητα εντός της κρίσης. Αντίστοιχη μέριμνα πρέπει να ληφθεί για τους εγγυητές/συνοφειλέτες
– προστασία και διασφάλιση του ακαταδίωκτου των στελεχών δημόσιας διοίκησης και των τραπεζικών στελεχών για τις συμφωνηθείσες αναδιαρθρώσεις οφειλών και δανείων. Ειδικότερα, για τις περιπτώσεις διαγραφής χρεών μικρών επιχειρήσεων, η διαδικασία θα πρέπει να είναι πιο ευέλικτη και αποτελεσματική. Στο πλαίσιο αναδιάρθρωσης των χαρτοφυλακίων των τραπεζών, να δοθεί στα στελέχη μεγαλύτερη ελευθερία διαπραγμάτευσης και απoδέσμευσης από την προοπτική δικαστικής διερεύνησης (με κανόνες).
