Το µυστικό εναλλακτικό σχέδιο (plan B) της Γερµανίας για την κρίση χρέους και οι απόρρητες συζητήσεις που λαµβάνουν χώρα στον πυρήνα της κυβέρνησης για το ενδεχόµενο εγκατάλειψης της συµφωνίας της 21ης Ιουλίου διαµορφώνουν επικίνδυνες συνθήκες για την Ελλάδα. Σύµφωνα µε διασταυρούµενες πληροφορίες, τα συµφέροντα, τα κίνητρα και οι στόχοι της Αθήνας και του Βερολίνου, σε περίπτωση που κριθεί αναπόφευκτη η ευρεία αναδιάρθρωση του χρέους, δεν είναι βέβαιο ότι συµπίπτουν. Αξιόπιστες πηγές εκτιµούν ότι η κυβέρνηση δεν έχει αντιληφθεί πως η διαχωριστική γραµµή ανάµεσα στην «ελεγχόµενη» και στην «ανεξέλεγκτη» χρεοκοπία και ανάµεσα στη «χρεοκοπία εντός» και στη «διολίσθηση εκτός» της ευρωζώνης είναι θολή και ακαθόριστη και ότι σε περίπτωση «απώλειας του ελέγχου» τα γεγονότα που θα «παραχθούν» δεν θα ευνοήσουν την Αθήνα. Παρ’ όλα αυτά, η συµφωνία της 21ης Ιουλίου παραµένει ενεργή και η υλοποίησή της, η οποία ακολουθεί την αργόσυρτη «ευρωπαϊκή τελετουργία», εξακολουθεί να θεωρείται από τις αγορές και τα κράτη η ασφαλέστερη επιλογή για την Ελλάδα και την ευρωζώνη.
Οι λανθασµένοι χειρισµοί στη δια πραγµάτευση µε την τρόικα αφαιρούν πολύτιµο χρόνο από την Ελλάδα, καταδικάζουν την κρατική µηχανή να λειτουργεί υπό συνθήκες «ελεγχόµενης ασφυξίας» και ενισχύουν την πεποίθηση διεθνώς ότι η χώρα, εφόσον αδυνατεί να εφαρµόσει ένα στοιχειώδες πρόγραµµα σταθεροποίησης, θα επιλέξει την έσχατη λύση της χρεοκοπίας. Ωστόσο η συµφωνία της 21ης Ιουλίου παραµένει ενεργή. Οι αγορές την επιθυµούν έναντι της χρεοκοπίας. Η ανταλλαγή οµολόγων (PSI) διασφαλίζει τους ιδιώτες δανειστές, αφού τα νέα οµόλογα που θα αποκτήσουν θα συνοδεύονται από µια ισχυρότερη (ευρωπαϊκή) εγγύηση.
Όπως γράφει σήμερα το «Βήμα της Κυριακής», η περικοπή ύψους 21% της συµφωνίας συµφωνήθηκε έπειτα από διαπραγµατεύσεις πολλών εβδοµάδων και διαµόρφωσε τις συνθήκες για την «εθελοντική συµµετοχή» των δανειστών στο πρόγραµµα ανταλλαγής. Η συµφωνία της 21ης Ιουλίου είναι η µοναδική «ελεγχόµενη χρεοκοπία», αφού ο εθελοντικός χαρακτήρας της ανταλλαγής «επιτρέπει» τις απώλειες χωρίς να ενεργοποιεί τα ασφάλιστρα κινδύνου και χωρίς τα ελληνικά οµόλογα να καθίστανται ακατάλληλα ως ενέχυρα που καταθέτουν οι τράπεζες στην ΕΚΤ για την ανακύκλωση της ρευστότητας. Μεγαλύτερη περικοπή του δηµόσιου χρέους ακυρώνει τον εθελοντικό χαρακτήρα, ισοδυναµεί µε µη ελεγχόµενη χρεοκοπία και καταδικάζει σε χρεοκοπία και το τραπεζικό σύστηµα.
