Τη μεταφορά όσων ισχύουν ήδη στον ιδιωτικό τομέα και στο δημόσιο τομέα για τις συντάξεις θανόντων σε συζύγους και διαζευγμένους περιλαμβάνει το πολυνομοσχέδιο, ενώ προβλέπει ότι το γενικό όριο ηλικίας συνταξιοδότησης και για τους μετά το 1993 ασφαλισμένους στο δημόσιο είναι το 60ο έτος ηλικίας, με συμπλήρωση 40 ετών υπηρεσίας.
Έτσι για όσους έχουν ασφαλισθεί για πρώτη φορά από 1.1.1993 και μετά και θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης από 1.1.2013 και μετά, θα λαμβάνουν σύνταξη με τη συμπλήρωση του 60ού έτους της ηλικίας τους υπό την προϋπόθεση ότι έχουν συμπληρώσει 40 ετών πλήρους πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας.
Παράλληλα επεκτείνονται για λόγους ισότητας και σε όσους έχουν ασφαλισθεί για πρώτη φορά από 1.1.1993 και μετά, οι ευνοϊκές διατάξεις που ισχύουν για τους βαριά αναπήρους (τυφλοί, τετραπληγικοί, νεφροπαθείς κ.λ.π) και οι οποίες προβλέπουν τη δυνατότητα συνταξιοδότησης των προσώπων αυτών με τη συμπλήρωση 15 ετών υπηρεσίας, ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας και τον υπολογισμό της σύνταξής τους με βάση τα 35 έτη υπηρεσίας.
Για τους εργαζόμενους στα μέσα μαζικής μεταφοράς προβλέπεται ότι σε περίπτωση μετάταξης οι ίδιοι θα μπορούν να επιλέξουν αν θα παραμένουν στον προηγούμενο ασφαλιστικό τους φορέα ή θα ασφαλιστούν στον φορέα της υπηρεσίας που μετατάσσονται.
Επιπρόσθετα μπαίνει πλαφόν στις συντάξιμες αποδοχές, καθώς η μηνιαία σύνταξη μπορεί να υπερβαίνει το μηνιαίο συντάξιμο μισθό, μόνο στην περίπτωση που προσαυξάνει με πτητικά κ.λπ. εξάμηνα ή υπολογίζεται βάση νόμων 1897/1990 και 1977/1991 (θύματα τρομοκρατίας). Δηλαδή, ο μηνιαίος συντάξιμος μισθός προσαυξάνει 50%.
.
