Άρθρο με τίτλο «Το μοντέλο Μανίλα» με λεπτομέρειες για το πως θα γίνει η αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδος δημοσιεύει το περιοδικό Der Spiegel από τους Peter Muller και Christian Reiermann. Στο άρθρο αναφέρεται πως «παρ’ όλες τις επίσημες διαψεύσεις, οι κυβερνήσεις των κρατών της Ευρωζώνης εργάζονται προς την κατεύθυνση παράτασης αποπληρωμής των ελληνικών ομολόγων. Η πρόταση έχει πλεονεκτήματα για όλους τους εμπλεκόμενους και έναν εξέχοντα εμπνευστή: τον επικεφαλής της ευρωπαϊκής ασπίδας διάσωσης».
Συγκεκριμένα αναφέρονται τα εξής:
«Μετά από εννέα μήνες και δύο προγράμματα βοήθειας (από το Μάιο του 2010) μεγαλώνουν οι αμφιβολίες για το αν τα ληφθέντα μέτρα επαρκούν πράγματι. Η δυσπιστία για το ότι αυτά τα μέτρα στην πραγματικότητα δεν θα τελεσφορήσουν συνεχίζει να εξαπλώνεται. Μετά την Ελλάδα και την Ιρλανδία, η Ισπανία και η Πορτογαλία θεωρούνται οι επόμενες υποψήφιες χώρες που θα κλυδωνιστούν. Σχεδόν φαίνεται ότι ο μηχανισμός διάσωσης οξύνει ακόμη περισσότερο την κρίση, καθώς, μόλις διασώζεται μια χώρα η προσοχή των επενδυτών στρέφεται στην αμέσως επόμενη πιο αδύναμη. Σ’ αυτά προστίθεται και ένα βασικό πρόβλημα αξιοπιστίας: Κανείς δεν πιστεύει πραγματικά ότι μια χώρα σαν την Ελλάδα θα μπορέσει μετά το 2013, όταν τα μέτρα βοήθειας θα έχουν σταματήσει, να αποπληρώσει τα χρέη της με τις δικές της δυνάμεις».
Το δημοσίευμα κάνει λόγο για ένα σχέδιο του πρόεδρου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) Klaus Regling. Αναφέρει ότι πρόσφατα πρότεινε ο ίδιος στις κυβερνήσεις των χωρών μελών της Ευρωζώνης και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή μια οικειοθελή παραίτηση από τις απαιτήσεις για το ελληνικό χρέος. Και οι αντιδράσεις δεν ήταν καθόλου όσο αρνητικές αφήνουν να εννοηθεί οι επίσημες δηλώσεις
Η πρόταση του Regling έχει τα εξής πλεονεκτήματα. Θα μπορούσε να ελαφρύνει τον ελληνικό προϋπολογισμό και δεν θα τρόμαζε τους ευαίσθητους κεφαλαιακούς επενδυτές.
Βασικά σημεία του σχεδίου:
1. Λόγω της επαπειλούμενης χρεοκοπίας, τα ελληνικά κρατικά ομόλογα είναι υπό διαπραγμάτευση σε τιμή πολύ χαμηλότερη της ονομαστικής αξίας τους. Η Ελλάδα όμως θα πρέπει να πάρει πίσω τα χρεόγραφά της μετά τη λήξη της διάρκειάς τους σε αυτή την αξία.
2. Η Ελλάδα προτείνει λοιπόν στους επενδυτές να επαναγοράσει αμέσως τα χρεόγραφα που εμπεριέχουν ρίσκο στη χαμηλότερη τρέχουσα αξία τους με ένα μικρό επιπλέον ποσό.
3. Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) διαθέτει στην Ελλάδα δάνειο με ευνοϊκούς όρους.
4. Οι κίνδυνοι που αφορούν την Ελλάδα περνάνε έτσι στο EFSF, το οποίο κάνει παραχωρήσεις στη χώρα όσον αφορά τον χρόνο αποπληρωμής και τα επιτόκια του δανείου.
Επιπτώσεις: Οι επενδυτές παραιτούνται από ένα μέρος των απαιτήσεών τους και οι χώρες-μέλη της Ευρωζώνης αναλαμβάνουν την ευθύνη για τους κινδύνους που αφορούν την Ελλάδα.
Ένα παρόμοιο σχέδιο λειτούργησε στις Φιλιππίνες όταν αντιμετώπιζαν το σενάριο της χρεοκοπίας τη δεκαετία του 1980.. Η κυβέρνηση στη Μανίλα μπόρεσε με τη βοήθεια του ΔΝΤ να μειώσει το χρέος της χώρας.
