Τα τελευταία 35 χρόνια, ήμουν τυχερός και ευγνώμων για ορισμένες εξαιρετικές συμβουλές σταδιοδρομίας που έλαβα.
Όπως: «Βελτίωσε τα δυνατά σημεία σου». Οι χειρότεροι εργοδότες και σύμβουλοι σταδιοδρομίας θα σας πουν συχνά πως για να πετύχετε θα πρέπει να «βελτιώσετε τις αδυναμίες σας». Αυτή είναι μια χάλια συμβουλή. Αντίθετα θα πρέπει να επενδύσετε και να βελτιώσετε τα δυνατά σας σημεία – αυτά δηλαδή που είστε εξ αρχής καλοί σε σχέση με τους άλλους – και να αναζητήσετε θέσεις εργασίας και καριέρες που θα μπορείτε να τα εκμεταλλευτείτε. Οι δουλειές και οι καριέρες είναι ανταγωνιστικές, οπότε χρειάζεστε αυτά τα πλεονεκτήματα.
«Γίνε ο Διευθύνων Σύμβουλος της καριέρας σου»: Αυτή η φράση συνοψίζει τις συμβουλές που πήρα από ένα σωρό βιβλία καριέρας που διάβασα στη δημόσια βιβλιοθήκη, όταν προσπαθούσα να καταλάβω γιατί έχασα το δρόμο μου και ταλαιπωρήθηκα και τι θα μπορούσα να κάνω. Είναι μια υπενθύμιση ότι υπάρχει μόνο ένας υπεύθυνος για την καριέρα σου: Εσύ .
«Δείξε σεβασμό και αφοσίωση» . Σε μια από τις πρώτες μου δουλειές, έκανα ένα μεγάλο λάθος. Το χειρότερο. Κατηγορούσα μονίμως τον εργοδότη μου! (Πώς μπόρεσε να μου ζητήσει να κάνω τέτοιες ανόητες και ταπεινές εργασίες; Σπούδασα στο Γέιλ! ). Δεν αποτελεί έκπληξη ότι αυτό οδήγησε τον εργοδότη μου να με εγκαλέσει για κακή συμπεριφορά. Ήθελα να κάνω ένα ξεκαθάρισμα, αλλά ευτυχώς, πριν το κάνω, ένας από τους μέντορές μου μου έδωσε τη σοφή παραπάνω συμβουλή. Μου έσωσε τη δουλειά.
Έχω επίσης λάβει άθλιες συμβουλές σταδιοδρομίας, όπως αυτή: «Ακολούθα την ευδαιμονία – Όταν κάτι το θέλεις, όλα θα πάνε καλά». Η βασική αρχή σε αυτή τη θέση είναι πως εάν κάνεις αυτό που αγαπάς, τα υπόλοιπα (όπως για παράδειγμα τα χρήματα) θα ακολουθήσουν. Ίσως αυτό λειτουργεί σε μερικούς ανθρώπους. Σίγουρα όμως όχι σε εμένα.
Δεν μπορώ να κατηγορήσω κανέναν που μου έδωσε αυτή τη συμβουλή επειδή τη διάβασα σε μια συνέντευξη του Τζόζεφ Κάμπελ. Ο Κάμπελ ήταν καθηγητής στη Σάρα Λόρενς που παράτησε το μεταπτυχιακό και πέρασε πέντε χρόνια διαβάζοντας μυθολογία σε μια νοικιασμένη καλύβα στο δάσος. Αυτό, προφανώς, ήταν η «ευδαιμονία» του Κάμπελ και τον οδήγησε σε μια εμπνευσμένη καριέρα.
Το πρόβλημά μου ήταν ότι δεν ήξερα ποια ήταν η δική μου «ευδαιμονία». Είχα επίσης πιο πιεστικές ανησυχίες — δηλαδή, την ανάγκη να φάω και να πληρώσω ενοίκιο. Επίσης, καθώς άρχισα να προσπαθώ να βρω δουλειά, συνειδητοποίησα ότι παρά την εκπαίδευσή μου στο Ivy League, δεν ήξερα πραγματικά να κάνω κάτι. Οπότε, η καλύτερη συμβουλή για μένα εκείνη την εποχή θα ήταν: Απλώς βρες μια δουλειά που πιστεύεις ότι μπορεί να μην μισείς, μάθε κάποιες δεξιότητες και πήγαινε προς τα εκεί.
Η καλύτερη συμβουλή
Η καλύτερη συμβουλή καριέρας που πήρα ποτέ, εν τω μεταξύ, προήλθε από ένα από τους πρώτους εργοδότες μου στη Wall Street, έναν επενδυτικό τραπεζίτη ονόματι Τζόναθαν Μόργκαν.
Η συμβουλή του Τζόναθαν – που δόθηκε ως εντολή – ήταν η εξής: «Κάνε το να συμβεί». Ο Τζόναθαν το έλεγε συχνά αυτό όταν του έθετα κάποια ιδέα για το πώς θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο.
Αυτό που εννοούσε ήταν: «Ακούγεται ωραία ιδέα, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι η εκτέλεση. Επομένως αν θέλεις μια ιδέα να γίνει πραγματικότητα κάνε τη να συμβεί».
Όπως το «να είσαι ο Διευθύνων Σύμβουλος της καριέρας σου», αυτή η συμβουλή μου θύμισε ότι, αν ήθελα να κάνω θετικές αλλαγές στη δουλειά μου, στην καριέρα μου, στην εταιρεία μου, στην κοινότητά μου ή στη ζωή μου, κανείς δεν επρόκειτο να της υλοποιήσει εκτός από εμένα.
Αυτή η συμβουλή ήταν ενδυναμωτική. Μου έδωσε την ελευθερία να καταλάβω και να κάνω αυτό που έπρεπε να γίνει . Ήταν ταυτόχρονα και απογοητευτική, επειδή έθεσε την ευθύνη εκεί που έπρεπε — σε εμένα. Θέλετε να αλλάξετε τη δουλειά , την καριέρα, τη ζωή, την κοινότητα ή τον κόσμο σας προς το καλύτερο; Εξαιρετικά! Κάντε το να συμβεί.
- Το άρθρο του Χένρι Μπλότζετ δημοσιεύθηκε στο Business Ιnsider
