Η προσπάθεια για την προώθηση του αειφόρου φοινικέλαιου μετατρέπεται σε μια υπόθεση δοκιμασίας για την «πράσινη» κατανάλωση. Το αποτέλεσμα θα μπορούσε να συμβάλει στον καθορισμό του μέλλοντος των τροπικών δασών της Ασίας και Αφρικής – αλλά το ερώτημα είναι κατά πόσον η πίεση των καταναλωτών μπορεί να κυριαρχήσει απέναντι στις εταιρείες κολοσσούς.
Η διαφημιστική παρωδία με τη σοκολάτα της Nestle που δείχνει έναν εργαζόμενο σε ένα διάλειμμα στο γραφείο να τρώει μια γκοφρέτα Kit Kat, πλάνο που μετατρέπεται σε δάχτυλο ενός μωρού ουραγκοτάγκου με το αίμα να στάζει παντού, δύσκολα θα μπορούσε να γίνει ατυχέστερη. Το online βίντεο που εμφανίστηκε στις αρχές του τρέχοντος έτους, έπεισε τη Nestle να αλλάξει την πολιτική της σχετικά με την καλλιέργεια και τη χρήση του φοινικέλαιου – όπως ισχυρίζονται ακτιβιστές – σε εκτάσεις που κάποτε ήταν δασώδης βιότοπος ουραγκοτάγκων.
Ενθάρρυνε επίσης την οργάνωση Roundtable on Sustainable Palm Oil (RSPO) για το αειφόρο φοινικέλαιο, που αποτελείται από ένα συνασπισμό οικολόγων και παραγωγών φοινικέλαιου, εμπόρους κ.α. με αποτέλεσμα να υιοθετηθεί εμπορικό σήμα για το πιστοποιημένο αειφόρο φοινικέλαιο που θα τοποθετείται σε τρόφιμα και καλλυντικά από τις αρχές του 2011. Αυτή η εξέλιξη είναι ένα παράδειγμα που δείχνει τι μπορεί να καταφέρει η πίεση των καταναλωτών.
Το φοινικέλαιο έχει ξεπεράσει τη σόγια ως πρώτη πηγή στον κόσμο στα φυτικά έλαια. Βρίσκεται στα πάντα, από μπισκότα βιοντίζελ, απορρυπαντικά για να πατατάκια, σαμπουάν έως καραμέλες και καλλυντικά. Στην πραγματικότητα, το φοινικέλαιο βρίσκεται τώρα στα μισά περίπου του συνόλου των συσκευασμένων προϊόντων στα ράφια των καταστημάτων.
Το φοινικέλαιο προκύπτει από τη συμπίεση του κόκκινου φρούτου του δέντρου που συναντάται κυρίως στην Ινδονησία και τη Μαλαισία. Η ζήτηση έχει διπλασιαστεί την τελευταία δεκαετία, επειδή παραδίδει περισσότερα φυτικά έλαια ανά εκτάριο από ότι άλλα έλαια, όπως η σόγια ή το ηλιοτρόπιο και λόγω των ανησυχιών για την υγεία σχετικά με αυτές τις άλλες λιπαρές ουσίες. Πρόκειται για μια βιομηχανία που παράγει 50 εκατ. τόνους ετησίως αξίας περίπου 40 δις. δολ.
Όμως, το φοινικέλαιο συνήθως καλλιεργείται σε πρώην τροπικά δάση που έχουν υποστεί εκκαθάριση. Οι φυτείες φοινικέλαιου καλύπτουν 30.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα πρώην δασών μόνο στην Ινδονησία αφανίζοντας το φυσικό χώρο ανάπτυξης για τίγρεις ελέφαντες,, ρινόκερους, ουραγκοτάγκους και άλλα ζώα προκαλώντας ταυτόχρονα την έκλυση τεράστιων ποσοτήτων CO2.
Δεν είναι τυχαίο ότι η Ινδονησία είναι η τρίτη μεγαλύτερη πηγή εκπομπών CO2 στον κόσμο, μετά την Κίνα και τις ΗΠΑ.
Αναλυτές του κλάδου προβλέπουν ότι το φοινικέλαιο είναι πιθανό να απορροφήσει επιπλέον 30.000 σε 70.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα κατά την επόμενη δεκαετία. Το ερώτημα είναι αν μπορεί η Roundtable on Sustainable Palm Oil (RSPO) να σταματήσει αυτή την καταστροφή του περιβάλλοντος. Η RSPO ιδρύθηκε το 2003 από την περιβαλλοντική ομάδα του WWF, την αγγλο-ολλανδική εταιρεία τροφίμων και ειδών προσωπικής υγιεινής Unilever, η οποία είναι ο μεγαλύτερος αγοραστής φοινικέλαιου στον κόσμο, καθώς και άλλες εταιρείες και οργανώσεις του κλάδου.
Σε πρόσφατη συνεδρίασή της στη Τζακάρτα, η RSPO ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός σήματος για το “βιώσιμο φοινικέλαιο”, που θα πρέπει να αρχίσει να εμφανίζεται στα προϊόντα στις αρχές του 2011.
πηγή: greenbusiness
