Έως 45% μπορεί να μειωθούν οι θερμικές απώλειες από το κέλυφος του κτιρίου, αν χρησιμοποιηθεί ειδική, εξωτερική θερμομόνωση και όχι συμβατικά κελύφη, συμβάλλοντας ταυτόχρονα και στην μειωμένη πιθανότητα σχηματισμού υγρασίας στην εσωτερική πλευρά των δομικών στοιχείων.
Η διαπίστωση προέρχεται από τον Δρ. Θεόδωρο Θεοδοσίου, λέκτορα στο εργαστήριο οικοδομικής και φυσικής των κτιρίων – Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών Α.Π.Θ. ο οποίος θα αναφερθεί στην «Ενεργειακή επιθεώρηση, τα ευπαθή σημεία και τους μεθόδους αποκατάστασης υφιστάμενων κτιρίων» σε συνέδριο με θέμα, «Ενεργειακή αναβάθμιση κτιρίων και ο αντίκτυπος στην ελληνική οικονομία» που διοργανώνεται αύριο, στο πλαίσιο του Money Show.
Όπως εξήγησε ο κ.Θεοδοσίου, η εξωτερική θερμομόνωση των κτιρίων με ειδικά υλικά, μπορεί να αυξάνει το κόστος κατά 10% αλλά εξοικονομείται επιπλέον χώρος στο διαμέρισμα αφού δεν χρησιμοποιείται διπλή σειρά τούβλων και η απόσβεση του επιπλέον κόστους, μπορεί να γίνει μέσα σε τρία χρόνια, λόγω της ενεργειακής εξοικονόμησης.
Σύμφωνα με τον κ.Θεοδοσίου, με την εφαρμογή του νέου Κανονισμού Ενεργειακής Αποδοτικότητας Κτιρίων, ανοίγει στη χώρα μας ένα μεγάλο κεφάλαιο με δυο κύριες συνιστώσες.
«Η πρώτη και πιο σημαντική, είναι η μείωση της τεράστιας ενεργειακής σπατάλης στον κτιριακό τομέα και η προστασία του περιβάλλοντος. Η δεύτερη, λιγότερο σημαντική για το κοινωνικό σύνολο, αλλά εξαιρετικά σημαντική για το σύνολο των κλάδων που εμπλέκονται στην κατασκευή και στη λειτουργία των κτιρίων, είναι η απαίτηση για αλλαγή νοοτροπίας στη σχεδίαση και στην κατασκευή των κτιρίων» ανέφερε.
Σε ότι αφορά πάντως στη νοοτροπία των μηχανικών, εκτίμησε ο κ.Θεοδοσίου, ότι η σημαντική αύξηση των απαιτήσεων θερμομονωτικής προστασίας του κτιριακού κελύφους και η εισαγωγή της ενεργειακής επιθεώρησης που θα ελέγχει την ορθή εφαρμογή της μελέτης, εισάγουν σημαντικές κατασκευαστικές δυσκολίες.
«Ειδικά στη βόρεια Ελλάδα, ο μέχρι τώρα αυτονόητος τρόπος θερμομόνωσης του κελύφους (μόνωση στον πυρήνα της τοιχοποιίας) είναι πολύ συχνά ανεφάρμοστος μια που τα αυξημένα πάχη του θερμομονωτικού υλικού οδηγούν σε πρακτικά άλυτα προβλήματα. Παράλληλα, η λύση της θερμομόνωσης εσωτερικά του κελύφους αφενός μεν οδηγεί σε τεχνικά προβλήματα, αφετέρου δε, μόνο ως λύση ανάγκης μπορεί να εφαρμοστεί μια που ενεργειακά δημιουργούνται και πάλι αυξημένες θερμικές απώλειες λόγω θερμογεφυρών. Έτσι, η λύση της εξωτερικής θερμομόνωσης -πρακτικά άγνωστη στον ελληνικό χώρο μέχρι πριν από 2-3 χρόνια- πολύ συχνά αποτελεί τη μοναδική δυνατότητα για προστασία του κτιρίου από τις αυξημένες θερμικές απώλειες» κατέληξε.
