Αυστραλιανοί αξιωματούχοι σχεδιάζουν σήμερα το δύσκολο έργο της της απόρριψης των σχεδόν 400 πτωμάτων φαλαινών καθώς εξανεμίζονται οι ελπίδες ότι θα μπορέσουν να σωθούν άλλα από τα κήτη που έχουν παγιδευτεί στις ακτές του νησιού Τασμανία.
Οι διασώστες έχουν καταφέρει να απελευθερώσουν σχεδόν 90 φάλαινες- πιλότους που εξώκειλαν σε απομακρυσμένες ακτές της Τασμανίας τη Δευτέρα και την Τρίτη. Τα περισσότερα από τα κήτη που απελευθερώθηκαν έχουν φτάσει στα βαθιά, δήλωσαν αξιωματούχοι, όμως σε τουλάχιστον 4 είναι πιθανό να χρειαστεί να γίνει ευθανασία, ενώ άλλα ενδέχεται να επιστρέψουν στα ρηχά όταν αλλάξει η παλίρροια.
Στο μεταξύ ο χρόνος περνά για μια μικρή ομάδα φαλαινών που εξακολουθεί να βρίσκεται σε ρηχά νερά σε μια μεγάλη αμμώδη περιοχή, τέσσερις ημέρες αφού εντοπίστηκε η ομάδα των 470 κητών στις βορειοδυτικές ακτές της Τασμανίας.
Πρόκειται για τον μεγαλύτερο αριθμό φαλαινών που έχουν εξοκείλει ποτέ στην Τασμανία αλλά και στην Αυστραλία.
«Μετά τις 24 ώρες όσα ζώα παραμένουν (εκτός θάλασσας) έχουν λιγότερες πιθανότητες επιβίωσης», δήλωσε ο Νικ Ντέκα, διευθυντής εθνικών πάρκων της Τασμανίας.
Για τον λόγο αυτό οι αρχές της Αυστραλίας καταρτίζουν σχέδιο για την απόρριψη τουλάχιστον 380 πτωμάτων φαλαινών στη θάλασσα, μια επιχείρηση η οποία, σύμφωνα με τον Ντέκα, ενδέχεται να διαρκέσει ημέρες.
«Θα προτιμούσαμε να τις απορρίψουμε στη θάλασσα, εξακολουθούμε να ακούμε τις γνώμες των ειδικών για το πού ακριβώς ενδέχεται να τις αφήσουμε», πρόσθεσε, εξηγώντας ότι τα πτώματα των φαλαινών όταν αρχίσουν να αποσυντίθενται ενδέχεται να αποτελέσουν κίνδυνο για το περιβάλλον.
Η ευθανασία στα ζώα που είναι πολύ εξουθενωμένα για να κολυμπήσουν στα βαθιά είναι επίσης ένα θλιβερό, αλλά απαραίτητο βήμα, σύμφωνα με τους ειδικούς.
«Δυστυχώς οι μεγάλες φάλαινες ίσως χρειαστεί εβδομάδες για να πεθάνουν, παθαίνουν φουσκάλες από τον ήλιο, οπότε θα σκεφτούμε να πράξουμε το πιο ανθρώπινο πράγμα», επεσήμανε ο Μάικ Νταμπλ ζωολόγος επικεφαλής του Australian Marine Mammal Centre.
Προκειμένου να βοηθήσουν τα κήτη να ξαναβγούν στη θάλασσα, τέσσερις ή πέντε άνθρωποι μπαίνουν μέχρι τη μέση τους στα παγωμένα νερά για να τοποθετήσουν σχοινιά γύρω από τις φάλαινες ώστε να μπορέσουν βάρκες να τις οδηγήσουν έξω από τον κόλπο στον οποίο βρίσκονται.
Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν για ποιο λόγο οι φάλαινες, που ταξιδεύουν σε ομάδες, μερικές φορές εξοκέλλουν, όμως γνωρίζουν ότι ακολουθούν έναν αρχηγό και ότι συγκεντρώνονται γύρω από μια φάλαινα που έχει τραυματιστεί ή αντιμετωπίζει προβλήματα.
