Ο Οργανισμός του ΟΗΕ για τα Τρόφιμα και τη Γεωργία (FAO) συνιστά την ανάπτυξη διατροφικών προϊόντων με βάση τις μέδουσες, για να αντισταθμιστεί η διάδοση αυτού του ζελατινώδους ζώου που απειλεί τα αποθέματα των ψαριών.

Οι μέδουσες είναι όλο και περισσότερο παρούσες στους ωκεανούς ολόκληρου του κόσμου, αναφέρει ο FAO επικαλούμενος τους εμπειρογνώμονες οι οποίοι μιλούν για έναν «ωκεανό μεδουσών» που παίρνει τη θέση ενός «ωκεανού ψαριών».

«Αν δεν καταφέρνετε να τις καταπολεμήσετε… φάτε τις!», προτείνουν οι ειδικοί αυτοί, οι οποίοι συνιστούν την ανάπτυξη προϊόντων διατροφής με βάση τις μέδουσες.

Μια άλλη δυνατότητα θα ήταν η εκμετάλλευση της «αθάνατης μέδουσας» (Turritopsis nutricula): ικανή να αντιστρέφει τη διαδικασία της γήρανσης, υπόσχεται την επεξεργασία προϊόντων αναζωογονητικών για τους ανθρώπους, προτείνει επίσης ο οργανισμός.

Διότι για τον FAO, όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, η μεγάλη αύξηση των πληθυσμών των μεδουσών μπορεί να είναι μία από τις αιτίες της μείωσης των αλιευτικών αποθεμάτων που διαπιστώνεται στη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα.

«Η υπεραλιεία, η οποία εξαφανίζει τα μεγάλα θαλάσσια αρπακτικά, είναι ένας από τους παράγοντες που εξηγούν αυτό τον πολλαπλασιασμό των μεδουσών. Ένας φαύλος κύκλος μπορεί να ακολουθήσει, αφού οι μέδουσες τρέφονται με τις νύμφες ψαριών και με μικρά ψάρια», διευκρινίζει ο FAO.

Σύμφωνα με την εν λόγω έκθεση, συνήθως «λαμβάνονται υπόψη μόνον οι επιπτώσεις της αλιείας από τον άνθρωπο για να προσδιοριστούν τα όρια αναφοράς για μια αειφόρο αλιεία».

Όμως «οι μέδουσες μπορεί να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στα αυγά και τις νύμφες των ψαριών, είτε άμεσα είτε επειδή ανταγωνίζονται άλλα είδη για την τροφή τους. Πρέπει συνεπώς να τις παίρνουμε υπόψη σε κάθε οικοσυστημική προσέγγιση της διαχείρισης των αλιευμάτων».

Οι βλάβες που προκαλούνται από τις μέδουσες στα αλιευτικά αποθέματα εμφανίσθηκαν στην αρχή της δεκαετίας του 1980, όταν η μέδουσα Mnemiopsis leidyi, ένα είδος που ζει συνήθως στον Ατλαντικό Ωκεανό, εισήχθη τυχαία στη Μαύρη Θάλασσα, όπου είχε καταστροφικά αποτελέσματα στους πληθυσμούς των αλιευμάτων, γονατίζοντας την τοπική αλιεία, σύμφωνα με το FAO.

Το πρόβλημα δεν λύθηκε παρά με την έλευση στη Μαύρη Θάλασσα ενός άλλου είδους, της Beroe ovata, που τρέφεται με τις μέδουσες Mnemiopsis.

Μολονότι οι λόγοι που εξηγούν αυτό το φαινόμενο δεν είναι πλήρως κατανοητοί, περιλαμβάνουν αναμφίβολα, εκτός από την υπεραλιεία, την άνοδο της θερμοκρασίας του κλίματος και την αύξηση των θρεπτικών ουσιών στα ύδατα.