Μετά από πολύχρονη προσπάθεια, επιστήμονες κατάφεραν να «ξεκλειδώσουν» τα «μυστικά» του ρεβιθιού, καθώς αποκωδικοποίησαν το γονιδίωμα του φυτού. Η εξέλιξη αυτή, ανοίγει το δρόμο για αύξηση της γεωργικής παραγωγής, βελτίωση της ποιότητας και με τον τρόπο αυτό βοήθειας φτωχών χωρών όπου αποτελεί βασικό είδος διατροφής.
Για την αποκωδικοποίηση του DNA, συνεργάστηκαν 49 επιστήμονες από 23 οργανισμούς δέκα χωρών. Επικεφαλής της έρευνας ήταν το διεθνές ερευνητικό ινστιτούτο ICRISAT με έδρα την Ινδία. Αξίζει να σημειωθεί, ότι η επιστημονική κοινότητα χρειάστηκε αρκετά χρόνια μέχρι να φτάσει στην αποκωδικοποίηση του φυτού.
Ο γενετικός «χάρτης» δείχνει τη δομή και τις λειτουργίες των περίπου 28.300 γονιδίων που απαρτίζουν το φυτό του ρεβιθιού, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για τη γενετική βελτίωσή του. Αυτό θα βοηθήσει στην επιβίωση των μικροπαραγωγών της Ασίας και της υποσαχάριας Αφρικής, οι οποίοι απειλούνται από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στη γεωργία.
Οι ερευνητές ευελπιστούν ότι από την έρευνα, θα προχωρήσουμε στην ανάπτυξη φυτών με μεγαλύτερη αντοχή στις ασθένειες και στην ξηρασία καθώς και μεγαλύτερη γενετική ποικιλία. Άλλωστε, η ποικιλία της οποίας το DNA αποκωδικοποιήθηκε, είναι το δημοφιλές «καμπούλι» και μάλιστα συνολικά 90 διαφορετικές παραλλαγές της, άγριες και καλλιεργημένες, προερχόμενες από διάφορες χώρες.
Το ρεβίθι, που θεωρείται πολύ θρεπτική τροφή, είναι το δεύτερο από άποψη μεγέθους καλλιεργειών όσπριο στον κόσμο, καταλαμβάνοντας μια έκταση περίπου 110 εκατ. στρεμμάτων συνολικά. Από οικονομική άποψη, αποτελεί τη βασική πηγή διαβίωσης για πολλούς φτωχούς αγρότες σε πολλές χώρες, όπως την Ινδία (που είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός και ταυτόχρονα καταναλωτής διεθνώς), την Αιθιοπία, την Τανζανία, την Κένυα κ.α.
Σήμερα χρειάζονται περίπου τέσσερα έως οκτώ χρόνια για να αναπτυχθεί μια νέα ποικιλία του ρεβιθιού με προορισμό τη διεθνή αγορά. Χάρη στην αποκωδικοποίηση του γονιδιώματός του, ο χρόνος αυτός μπορεί μελλοντικά να μειωθεί στο μισό, σύμφωνα με τους ερευνητές.