Πολύτιμες πληροφορίες για συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας, εκρήξεις ηφαιστείων και δασικές πυρκαγιές κρύβουν οι δακτύλιοι των κορμών των δέντρων.
Κάθε χρόνο, μεταξύ της άνοιξης και του φθινοπώρου η διχοτόμηση των κυττάρων του καμβίου κάτω από το φλοιό των δένδρων, δημιουργεί ένα νέο δακτύλιο.
Κανένας δακτύλιος δεν είναι όμοιος με τον προηγούμενο με αποτέλεσμα να λαμβάνονται πολύτιμες πληροφορίες από τους ερευνητές. Τα δέντρα αναπτύσσονται ταχύτερα υπό συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας και υγρασίας σε σύγκριση με χαμηλές θερμοκρασίες και ξηρασία. Έτσι, οι δακτύλιοι είναι μικρότερης διαμέτρου κατά τις ψυχρές περιόδους.
Ο ειδικός σε θέματα δενδροχρονολογίας Γιαν Έσπερ, από το Πανεπιστήμιο του Μάινζ της Γερμανίας, διεξάγει έρευνες στη Φινλανδία προκειμένου να συμπληρώσει το κλιματικό παζλ των τελευταίων 2000 ετών μέσα από τους κορμούς των δέντρων.
Η δενδροχρονολόγηση αποτελεί μέθοδο που χρησιμοποιεί κυρίως η αρχαιομετρία με στόχο την εξαγωγή συμπερασματάτων, και μάλιστα με μεγάλη ακρίβεια, που αφορούν πέρα από την ιστορία και θετικές επιστήμες όπως την κλιματολογία.
«Υπάρχουν πολλές αβαθείς λίμνες στη Φινλανδία. Αν ένα νεκρό δέντρο πέσει σε μια λίμνη συντηρείται σε άριστη κατάσταση για χιλιάδες χρόνια» δήλωσε στη Deutsche Welle o Έσπερ.
Το δείγμα λαμβάνεται με ένα χειροκίνητο, σωληνωτό τρυπάνι που διαπερνά εγκάρσια τον κομμένο κορμό. Στη συνέχεια το δείγμα τοποθετείται σε ένα ειδικό ηλεκτρονικό σύστημα που υπολογίζει τα έτη ζωής του δέντρου και το πάχος των δακτυλίων.
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν πως οι θερμοκρασίας κινούνταν πτωτικά (0,3 βαθμούς Κελσίου ανά χιλιετία) τα 2000 τελευταία χρόνια έως το έτος 1900 όταν και η Βιομηχανική Επανάσταση άρχισε να “απογειώνεται”.
Τα δέντρα έδωσαν πληροφορίες ακόμα και για εκρήξεις ηφαιστείων καθώς τέτοια φυσικά φαινόμενα προκαλούν μείωση θερμοκρασίας κατά 0,7 βαθμούς Κελσίου.
Κατά τη ρωμαϊκή περίοδο οι θερμοκρασίες ήταν πολύ υψηλές, όπως και κατά το Μεσαίωνα, προτού καταγραφεί μια ψυχρή περίοδος, επονομαζόμενη και μικρή εποχή των παγετώνων.
Πρέπει ωστόσο να σημειωθεί ότι η εν λόγω ερευνητική μέθοδος αφορά σε περιόδους όπου δεν υπήρχαν ανθρωπογενείς εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.
Έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί χρήσιμη για τη διερεύνηση των κλιματικών αλλαγών που έλαβαν χώρα στον πλανήτη χωρίς την παρέμβαση του ανθρώπου.
Πηγή: econews.gr
