Η τέλεια σφαίρα δεν είναι ένα σχήμα που απαντάται γενικά στη φύση. Ωστόσο, αν υπάρχει κάποιο αντικείμενο που να είναι γνωστό στο σύμπαν και να πλησιάζει στην τέλεια σφαίρα, αυτό είναι ο Ήλιος.
Αμερικανοί επιστήμονες έκαναν τις πιο ακριβείς μετρήσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το άστρο του ηλιακού μας συστήματος είναι το πιο τέλειο σφαιρικό αντικείμενο που είναι γνωστό στο σύμπαν!
Οι μετρήσεις έγιναν από το διάστημα, με τη βοήθεια του δορυφορικού Παρατηρητηρίου Ηλιακής Δυναμικής (SDΟ) της NASA, που βρίσκεται σε γεωσύγχρονη τροχιά γύρω από τον Ήλιο, τραβώντας περίπου 15.000 φωτογραφίες του άστρου μας κάθε μέρα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τζέφρι Κουν του Ινστιτούτου Αστρονομίας του πανεπιστημίου της Χαβάης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», μέτρησαν για πρώτη φορά με τόση ακρίβεια το πόσο πεπλατυσμένος είναι ο Ήλιος στην περιοχή του ισημερινού του (25% λιγότερο από τις έως τώρα εκτιμήσεις τους). Δήλωσαν έκπληκτοι, όπως είπαν, όταν ανακάλυψαν ότι ουσιαστικά το άστρο μας δεν «φουσκώνει» σχεδόν καθόλου, ειδικά αν ληφθεί υπόψη πόσο μεγάλο είναι.
Η διάμετρος του Ήλιου είναι περίπου 1,4 εκατ. χλμ., αλλά η διαφορά της διαμέτρου του στον ισημερινό (οριζόντια διάμετρος) και ανάμεσα στους δύο πόλους (κάθετη διάμετρος) είναι μόλις 10 έως 12 χλμ., απόσταση αμελητέα για ένα τόσο μεγάλο ουράνιο σώμα. Συγκριτικά, στη Γη, ο Ισημερινός (η οριζόντια διάμετρος) είναι πιο «φουσκωμένος» κατά περίπου 43 χλμ. σε σχέση με την απόσταση ανάμεσα στους δύο πόλους.
Αν ο Ήλιος είχε τις διαστάσεις μιας μπάλας ποδοσφαίρου, η ανεπαίσθητη διόγκωσή του στην περιοχή του ισημερινού του θα ήταν μικρότερη και από το πλάτος μιας ανθρώπινης τρίχας. Αν ο Ήλιος συρρικνωνόταν σε μία σφαίρα διαμέτρου ενός μέτρου, η διάμετρος του ισημερινού του θα ήταν μόλις 17 εκατομμυριοστά του μέτρου μεγαλύτερη από τη διάμετρο βορείου-νοτίου πόλου, δηλαδή του άξονα περιστροφής του. Μόνο μία τεχνητή σφαίρα από πυρίτιο που όμως δεν είναι φυσικό αντικείμενο, είναι πιο τέλεια σφαιρική.
Ο Ήλιος περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του κάθε σχεδόν 28 γήινες ημέρες και δεν έχει στερεή επιφάνεια, αλλά είναι μία καυτή σφαίρα αερίων. Οι αστρονόμοι, όπως αναφέρει το ΑΠΕ, πάντα πίστευαν ότι ο ισημερινός του θα ήταν πεπλατυσμένος, δίνοντας στο άστρο ένα σχήμα ελαφρώς σαν ιπτάμενο δίσκο, κάτι που όντως συμβαίνει στο μεγάλο αέριο πλανήτη Δία, ο οποίος είναι περίπου 7% πλατύτερος στον ισημερινό του από ό,τι μεταξύ των πόλων του. Στον Κρόνο η απόκλιση ανάμεσα στην οριζόντια και την κάθετη διάμετρο είναι ακόμα μεγαλύτερη, φθάνοντας έως το 10%.
Μάλιστα οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ο Ήλιος παραμένει μία σχεδόν τέλεια σφαίρα διαχρονικά και δεν αυξομειώνει τη διάμετρο του ισημερινού του ανάλογα με τη φάση του 11ετούς κύκλου των ηλιακών κηλίδων του. Μ’ άλλα λόγια, ακόμα και στις πιο εκρηκτικές φάσεις μαγνητικής δραστηριότητάς του, ο Ήλιος παραμένει ίδιος στην όψη.