Η δεύτερη και τελική φάση, της δημόσιας διαβούλευσης για την κατάρτιση προγραμμάτων των Σχεδίων Διαχείρισης των λεκανών απορροής ποταμών του υδατικού διαμερίσματος της Θεσσαλίας, ξεκίνησε από τη Λάρισα και θα συνεχιστεί και σε λοιπές θεσσαλικές πόλεις. Η διαβούλευση, που γίνεται σε συνεργασία της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων του ΥΠΕΚΑ, της Περιφέρειας Θεσσαλίας και της Γραμματείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας, έχει ως στόχο τα σχέδια διαχείρισης που θα προκύψουν από αυτή, να αποτελέσουν τον «οδικό χάρτη» λήψης αποφάσεων και διαμόρφωσης πολιτικών για το νερό, εξασφαλίζοντας επάρκεια, αλλά και ποιότητα, τόσο στο πόσιμο νερό, όσο και σε αυτό που απαιτείται για καλλιέργειες και αρδεύσεις, αλλά και για την ενέργεια.
Όπως αναμενόταν, στο επίκεντρο της διαβούλευσης, όπου ήταν εντυπωσιακή η συμμετοχή φορέων, βρέθηκαν η ανάγκη συγκρότησης ενός ενιαίου φορέα διαχείρισης υδάτων, το θέμα της εκτροπής του Αχελώου, αλλά και τα έργα που είναι ήδη δρομολογημένα, όπως και η κατασκευή μικρότερων στοχευμένων φραγμάτων. Αυτό ήταν και το τρίπτυχο των προϋποθέσεων, που έθεσε ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας, Κώστας Αγοραστός, ο οποίος έχει ήδη σπεύσει να προειδοποιήσει ότι οι όποιες τελικές αποφάσεις, δεν θα ληφθούν ερήμην των αναγκών της Θεσσαλίας. «Η μεταφορά νερού από τον Αχελώο είναι η προσφορότερη λύση και για να μην μειωθούν οι εκτάσεις που αρδεύονται και για να διατηρηθεί η απασχόληση στον πρωτογενή τομέα», υπογράμμισε χαρακτηριστικά ο Περιφερειάρχης, καθώς η Θεσσαλία είναι μία κατ’ εξοχήν αγροτική Περιφέρεια.
Ενώ, από την πλευρά του ο Ειδικός Γραμματέας Υδάτων του ΥΠΕΚΑ, Ανδρέας Ανδρεαδάκης, χωρίς να στέκεται αρνητικά απέναντι στην προοπτική της εκτροπής του Αχελώου, ωστόσο, σε δηλώσεις του παρατήρησε ότι «η αρχή γίνεται πάντα με τις δυνατότητες αξιοποίησης του υδατικού δυναμικού της Θεσσαλίας, και με τα έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη», για να συμπληρώσει, όμως, ότι «δεν μπορεί να αποκλειστεί δογματικά η μεταφορά νερού, κάτι άλλωστε που δεν προβλέπεται και από τη σχετική ευρωπαϊκή οδηγία».
Η διαβούλευση αναμένεται να ολοκληρωθεί το φθινόπωρο και οι τελικές προτάσεις που θα προκύψουν θα έχουν δεσμευτικό χαρακτήρα. Βάσει αυτών θα πρέπει να κινηθούν οι πολιτικές επιλογές για το νερό, χωρίς να αποκλείονται και αναθεωρήσεις σε επιμέρους ζητήματα.