Ένα μοναδικό σφύριγμα είναι ο χαιρετισμός των δελφινιών όταν συστήνονται για πρώτη φορά μεταξύ τους.
Αυτό τουλάχιστον αποκαλύπτει μελέτη του 2004, σύμφωνα με την οποία ένα κοπάδι ρινοδέλφινων, τα οποία ζούσαν ελεύθερα ανοιχτά των ακτών της Φλόριντα, επικοινωνούσαν χρησιμοποιώντας τέτοια σφυρίγματα-υπογραφές.
Οι θαλάσσιοι βιολόγοι Βίνσεντ Τζέινικ και Νίκολα Κουικ από το βρετανικό πανεπιστήμιο του Σεντ Άντριους αποφάσισαν να εξελίξουν τη μελέτη, στο πλαίσιο της δικής τους έρευνας γύρω από την επικοινωνία των δελφινιών στο φυσικό τους περιβάλλον.
Ακολούθησαν λοιπόν ένα κοπάδι ρινοφέλφινων ανοιχτά των ανατολικών ακτών της Σκοτίας με μια βάρκα εξοπλισμένη με ειδικά υποβρύχια μικρόφωνα – ή υδρόφωνα- τα οποία βύθισαν σε βάθος δύο μέτρων για να καταγράψουν τα καλέσματα του κάθε δελφινιού χωριστά.
Είδαν ότι τα κάθε δελφίνι χρησιμοποιούσε το δικό του σφύριγμα-υπογραφή όταν το κοπάδι έβρισκε στο δρόμο του ένα άλλο κοπάδι. Μάλιστα, όπως γράφουν οι ερευνητές, δεν αρκούσε τα δύο κοπάδια να συναντηθούν, αλλά έπρεπε τα δελφίνια να «σμίξουν» για να «συστηθούν» μεταξύ τους, ακριβώς όπως οι άνθρωποι.
Από τις έντεκα τέτοιες «συνομιλίες» που κατέγραψαν, μόνο δύο δεν κατέληξαν στη συνένωση των κοπαδιών, ενώ μόνο μία φορά υπήρξε ένωση χωρίς να προηγηθούν… οι συστάσεις.
Επιπλέον, μόνο ένα μέλος κάθε ομάδας απηύθυνε κάλεσμα – σφύριγμα προς την άλλη. Κατά τον Τζέινικ, είναι πιθανό να επρόκειτο για τον αρχηγό του κοπαδιού, ο οποίος αναλάμβανε να μιλήσει εκ μέρους των υπολοίπων. Μπορεί όμως οι ομάδες να γνωρίζονταν ήδη και γι’ αυτό να μην ήταν απαραίτητες οι συστάσεις.
Οι δύο ερευνητές παραδέχονται ότι είναι πολλά αυτά που εξακολουθούν να μη γνωρίζουν. Τα συμπεράσματά τους όμως έχουν ήδη προκαλέσει ενθουσιασμό στους συναδέλφους τους.
Η μελέτη αποτελεί μόνο την τελευταία απόδειξη της νοημοσύνης των δελφινιών, τα οποία επικοινωνούν, μπορούν να διδαχθούν να καταλαβαίνουν τα βασικά στοιχεία της ανθρώπινης γλώσσας, να βλέπουν τηλεόραση, ακόμη και να ακολουθούν εντολές που εμφανίζονται στην οθόνη.
