Τα θερμότερα καλοκαίρια στο βόρειο ημισφαίριο αλλοιώνουν τα καιρικά φαινόμενα και προκαλούν βαρύτερους χειμώνες στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, υποστηρίζει ομάδα επιστημόνων σε έκθεσή της που θα μπορούσε να βοηθήσει στην μακροπρόθεσμη πρόγνωση του καιρού.
Χιονοθύελλες και ιδιαίτερα χαμηλές θερμοκρασίες τους χειμώνες του 2009/10 και 2010/11 προκάλεσαν χάος στις μετακινήσεις σε περιοχές της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών, ενισχύοντας την αμφισβήτηση για το αν πραγματικά υπάρχει υπερθέρμανση του πλανήτη.
Ο Τζούντα Κοέν, επικεφαλής της ομάδας που συνέταξε την μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Environmental Research Letters, ανακάλυψε πως υπάρχει μια σαφής τάση για αύξηση των θερμοκρασιών στην Αρκτική από τον Ιούλιο ως τον Σεπτέμβριο. Σύμφωνα με τις υπάρχουσες προβλέψεις, η τάση αυτή αναμένεται να επικρατήσει και τον χειμώνα.
Όμως ο Κοέν και οι συνεργάτες του κατέληξαν στο συμπέρασμα, βασιζόμενοι στην πολυπλοκότητα του κλιματικού συστήματος, πως δεν ισχύει κάτι τέτοιο σε ορισμένες περιοχές.
Μελετώντας τις θερμοκρασίες, τις βροχοπτώσεις, τις χιονοπτώσεις και τους πάγους, οι επιστήμονες ανακάλυψαν πως οι αυξανόμενες θερμοκρασίες το καλοκαίρι στην Αρκτική σημαίνουν πως η ατμόσφαιρα συγκρατεί περισσότερη υγρασία, με αποτέλεσμα τα αυξάνονται οι χιονοπτώσεις σε περιοχές με μεγάλο υψόμετρο.
Αναλύσεις των στοιχείων έδειξαν πως ο μέσος όρος χιονοκάλυψης στην Ευρασία αυξήθηκε τα τελευταία δύο χρόνια. Το επιπλέον χιόνι έχει με τη σειρά του προκαλέσει αλλαγές στην Αρκτική Ταλάντωση, το βασικό σχέδιο ατμοσφαιρικής πίεσης που καθορίζει τις καιρικές συνθήκες το χειμώνα στο Βόρειο Ημισφαίριο.
Με απλά λόγια, όταν η ταλάντωση είναι αρνητική η υψηλή πίεση στην Αρκτική προκαλεί χαμηλότερες του συνηθισμένου θερμοκρασίες και σφοδρές χιονοθύελλες, ενώ η θετική φάση της ταλάντωσης φέρνει ηπιότερους χειμώνες.
Η ομάδα υποστηρίζει πως οι τάσεις αυτές για ψυχρότερους χειμώνες δεν μπορεί να εξηγηθεί πλήρως από την μεταβλητότητα του κλιματικού συστήματος και απαιτούνται περισσότερες έρευνες.
Η έρευνα της επιστημονικής ομάδας είναι μια από τις πιο πρόσφατες που ρίχνει φως στην πολυπλοκότητα του κλιματικούς συστήματος και δείχνει πως οι επιστήμονες έχουν ακόμα πολλά να μάθουν για τη μακροπρόθεσμη επίδραση των ανθρώπων και παραγόντων της φύσης στα καιρικά φαινόμενα.
