Εκτός ελέγχου έχει φτάσει η κατάσταση στις νότιες Κυκλάδες, με επίκεντρο τα Κουφονήσια, από τη συνεχιζόμενη παράνομη αλιευτική δραστηριότητα δυναμιτιστών και πεζοτρατών. Οι απειλές εναντίον όσων τολμούν να διαμαρτυρηθούν έχουν μετατραπεί, τις τελευταίες μέρες, σε δολιοφθορές στα αλιευτικά εργαλεία ψαράδων που αλιεύουν νόμιμα, όπως καταγγέλλει το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος».

Το Ινστιτούτο κατήγγειλε εκ νέου στις αρχές της εβδομάδας στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Νάξου τα ονόματα των ατόμων, τον τύπο των σκαφών (τα οποία φέρουν αλιευτική άδεια) και τα σημεία που επιχειρούν με δυναμίτιδα. Οι ενέργειες της αρμόδιας Λιμενικής αρχής, που έχει επανειλημμένα εκδηλώσει την πρόθεση να εξαφανίσει το φαινόμενο, δεν έχουν φέρει ακόμα κανένα αποτέλεσμα. «Για άλλη μια φορά η τοπική κοινωνία μένει ανυπεράσπιστη απέναντι σε μια πολύ μικρή μειοψηφία που καταστρέφει όποια παραγωγικά ιχθυαποθέματα και οικοσυστήματα έχουν απομείνει στην περιοχή», αναφέρει το «Αρχιπελαγος», «κι όλα αυτά την περίοδο του χειμώνα όπου η αλιευτική δραστηριότητα αποτελεί το μόνο πρόσφορο έσοδο για την επιβίωση των επαγγελματιών αλιέων της ευρύτερης περιοχής των νότιων Κυκλάδων, που επιλέγουν να αλιεύουν με νόμιμες μεθόδους».

Όπως καταγγέλλει το «Αρχιπέλαγος», δυναμιτιστές επιχειρούν διαρκώς αλιεία με εκρηκτικές ύλες στα νησιά: Ηρακλειά, Σχοινούσα, Δονούσα, Αμοργός, Κέρος, Αντικέρι. Στη συνέχεια διοχετεύουν τα παράνομα αλιεύματα στις αγορές των νησιών των ΝΑ Κυκλάδων (κυρίως της Αμοργού). Παράλληλα, τέσσερις πεζότρατες αλιεύουν (κατά παράβαση του ΕΚ 1967/2006) καθημερινά μεγάλες ποσότητες ψαριών, κυρίως υπομεγεθών, τα οποία πωλούνται στη Νάξο και συχνά φτάνουν μέχρι τις ιχθυαγορές της Αθήνας και του Πειραιά.

Εδώ και μερικές μέρες οι παράκτιοι αλιείς μετρούν, εκτός από την ψαριά που χάνεται και τις συνέπειες από την παραβίαση μιας ιδιότυπης ομερτά. Οι προσπάθειες δολιοφθοράς στα αλιευτικά εργαλεία και οι συνεχιζόμενες απειλές από τους δυναμιτιστές έχουν φέρει τους επαγγελματίες παράκτιους αλιείς στα όρια της απόγνωσης.
 
«Πρέπει πάση θυσία να δοθεί ένα οριστικό τέλος σε μία επικίνδυνη κατάσταση που: απειλεί ανθρώπινες ζωές, επιφέρει καταστρεπτικές συνέπειες στα ιχθυαποθέματα, φέρνει στα όρια της απελπισίας την τοπική κοινωνία και πλήττει βάναυσα κάθε έννοια ευνομούμενου κράτους», τονίζει το Ινστιτούτο.