Ο μεγαλόδοντας, ο γιγάντιος καρχαρίας, που εξαφανίστηκε πριν από 3,6 εκατομμύρια χρόνια, δεν ήταν τόσο γιγάντιος όσο πιστεύαμε. Μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Palaeontologia Electronica», δείχνει ότι ήταν πιο λεπτός και το εύρημα αυτό αλλάζει την κατανόηση των επιστημόνων για τη συμπεριφορά του, την αρχαία ζωή στους ωκεανούς και το γιατί αυτοί οι καρχαρίες εξαφανίστηκαν.
Ο μεγαλόδοντας απεικονίζεται συνήθως ως ένα υπερμεγέθες τέρας σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Προηγούμενες μελέτες υπέθεταν ότι πιθανότατα έφτανε σε μήκος τουλάχιστον τα 15 μέτρα (πιθανώς έως και τα 20 μέτρα) και τον συνέκριναν με τον σύγχρονο, μεγάλο, λευκό καρχαρία. Ωστόσο, είναι σε μεγάλο βαθμό γνωστός μόνο από τα δόντια και τους σπονδύλους του, ένα μάλλον ελλιπές σύνολο δεδομένων.
Μια ομάδα 26 επιστημόνων από όλο τον κόσμο, με επικεφαλής τον βιολόγο του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Ριβερσάιντ, Φίλιπ Στερνς και τον καθηγητή Παλαιοβιολογίας του Πανεπιστημίου DePaul, Κενσού Σιμάντα, διαπίστωσε ασυμφωνία μεταξύ δύο προηγούμενων δημοσιευμάτων για το μήκος του μεγαλόδοντα, αν και μελετήθηκε το ίδιο δείγμα. Η επιστημονική ομάδα εξέτασε εκ νέου το αρχείο απολιθωμάτων και ανακάλυψε ότι ο μεγαλόδοντας ήταν πιο λεπτός και πιθανώς ακόμη πιο μακρύς. «Θα εξακολουθούσε να είναι ένας τρομερός θηρευτής στην κορυφή της αρχαίας, θαλάσσιας τροφικής αλυσίδας, αλλά θα συμπεριφερόταν διαφορετικά με βάση αυτή τη νέα κατανόηση του σώματός του», επισημαίνει ο κ. Στερνς.
Έχει διατυπωθεί η θεωρία ότι η εξαφάνιση του μεγαλόδοντα προήλθε από τη μείωση της λείας του, ωστόσο μετά την αναθεωρημένη κατανόηση του σχήματός του ο Φίλιπ Στερνς εκφράζει την πεποίθηση ότι «υπήρξε ένας συνδυασμός παραγόντων, που οδήγησε στην εξαφάνιση και ένας από αυτούς μπορεί να ήταν η εμφάνιση του μεγάλου λευκού καρχαρία, ο οποίος ήταν ενδεχομένως πιο ευκίνητος και αυτό τον καθιστούσε ακόμη καλύτερο θηρευτή από τον μεγαλόδοντα. Αυτός ο ανταγωνισμός για την τροφή μπορεί να ήταν ένας σημαντικός παράγοντας για την εξαφάνισή του».
