«Η ιστορία μου αρχίζει από το τέλος». Έτσι ξεκινά το βιβλίο της Κατερίνας. «Με βρήκε το παιδί μου», με αυτά τα λόγια η παράσταση. Το παιδί δεν είναι άλλο βέβαια από το συγγραφέα που βρήκε την ψυχοπαθή μητέρα του νεκρή, παίρνοντας αμέτρητα χάπια. Γράφει η Χαρά Κιούση Η Κατερίνα είναι μία γυναίκα βασανισμένη από την ψυχική της αρρώστια που όσο κι αν πάλεψε, πρόσφερε και έδωσε δημιουργικά, στο τέλος την κατέβαλλε και την νίκησε. Τριανταπέντε ολόκληρα χρόνια άρρωστη, κληρονομώντας ένα σχιζοφρενικό γονίδιο, μπαινόβγαινε στον άφατο κόσμο των φωνών και των φοβιών που εξόντωσαν την ύπαρξή της. Τόσο τρομοκρατημένη και μόνη που δεν είχε καν τη δύναμη «να μεθοδεύσει το θάνατό της». Το έργο αφορά μια οικογενειακή κατάσταση γεμάτη σκοτεινά μυστικά, προβληματικές προσωπικές σχέσεις και χαοτικά συναισθήματα που παρασέρνουν στην άβυσσο της σχιζοφρένειας τον περίγυρο. Η Κατερίνα είναι μια γυναίκα «διπολική» που μέσα από την αυτοκτονία της επιστρέφει στη ζωή για να μας αφηγηθεί το οδοιπορικό της προς την τρέλα. Παιδικά και εφηβικά χρόνια, έρωτες, γάμος κι ένα παιδί που λάτρεψε και αποδέχθηκε για όλες του τις ιδιαιτερότητες. Ουσίες και ομοφυλοφιλία, κάτι που καταθέτει ο συγγραφέας, συν την αρρώστια δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο τη σχέση μάνας και γιου. Ωστόσο η μεγάλη αμφίδρομη αγάπη τους γίνεται αποδοχή του ενός από τον άλλο. «Τον προϋπάντησα με αγάπη και πεθαμένη», λέει η Κατερίνα που την ερμηνεύει δίχως μελοδραματισμούς η Λένα Παπαληγούρα. Άλλοτε με νεανική ανεμελιά, συγκρατημένη αισιοδοξία κι ερωτική απελευθέρωση κι άλλοτε με βλέμμα γεμάτο απόγνωση, αγριεμένο από την αρρώστια. Συγκινητική στην αγάπη της για τον γιο της, τραγική ως ύπαρξη πέφτει σηκώνεται, λυγίζει, παραδίδεται στην μανιοκατάθλιψη. Το πρόσωπό της αφήνει τον θεατή να φαντάζεται την Κατερίνα όπως την εκλαμβάνει εκείνος, καθώς και η πρωταγωνίστρια παίζει αποστασιοποιημένα, γιατί η ηρωίδα είναι πρόσωπο υπαρκτό. Η ζωντανή μουσική του Λόλεκ και τα τραγούδια του τονίζουν και ενδυναμώνουν το συναίσθημα του θεατή, διευρύνοντας την επικοινωνιακή τους διάδραση. Ο Γιώργος Νανούρης επί σκηνής, σκηνοθετεί και οδηγεί στην εξέλιξη της παράστασης ενώ με τον φακό του δημιουργεί χαοτικούς και στροβιλιζόμενους ζοφερούς φωτισμούς, περισσότερο επώδυνους και παθογενείς απ’ όσο το ίδιο το κείμενο μπορώ να πω. Στο λιτότατο σκηνικό με το λευκό επιμηκές βάθρο ανεβοκατεβαίνει η ηρωίδα ανάλογα με την ψυχική της κατάσταση. Η ερμηνευτική δύναμη της Λένας Παπαληγούρα ανεβάζει και δίνει πνοή σ’ ένα κείμενο που του λείπει ο σπαραγμός ενός σχιζοφρενή. Εγώ προσωπικά δεν αισθάνθηκα την συγκίνηση που έπρεπε από την αυτοβιογραφία του Αύγουστου Κορτώ, αυτό που να προσδίδει στην παράσταση την αξία της φήμης της.
Πληροφορίες παράστασης
Συγγραφέας: Αύγουστος Κορτώ («Το βιβλίο της Κατερίνας») Διασκευή-Σκηνοθεσία: Γιώργος Νανούρης Ερμηνεία: Λένα Παπαληγούρα Μουσική επί σκηνής: Λόλεκ, μαζί τους και ο Γιώργος Νανούρης Φωτογράφος: Ιωάννα Χατζηανδρέου Παραγωγή: Λυκόφως, Γιώργος Λυκιαρδόπουλος Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Δευτέρα & Τρίτη στις 21.00 Τιμές εισιτηρίων Κανονικό: 15 ευρώ Φοιτητικό, άνω των 65 ετών, ανέργων & ΑμεΑ: 12 ευρώ Διάρκεια παράστασης: 70 λεπτά (χωρίς διάλειμμα) Νέο Θέατρο Κατερίνας Βασιλάκου Προφήτη Δανιήλ 3-5 και Πλαταιών, Κεραμεικός Τηλέφωνο: 2110132002-5, 2121042777 Εταιρεία Λυκόφως: Site, Facebook, Twitter
