«Το άλλο σπίτι» στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών

Παρουσίαση θεατρικών παραστάσεων στο newsbeast.gr

18·01·2016 19:54

Η κανονικότητα του «μη κανονικού».

Οι Εν Δυνάμει δημιουργήθηκαν το 2008 στη Θεσσαλονίκη από την Ελένη Δημοπούλου. Οραματίστηκε ένα θέατρο που διεκδικεί τη δική του θέση στον σύγχρονο κόσμο. Η ομάδα που αποτελείται από άτομα με και χωρίς αναπηρίες, επιδιώκει την πλήρη ένταξη των ανθρώπων με δυνητικές ικανότητες, στο κοινωνικό γίγνεσθαι.

Γράφει η Χαρά Κιούση

Η ίδια η ομάδα είναι ένα σπίτι ζεστό, ουσιαστικό, δημιουργικό. Είναι μια μικρή ιδιόμορφη κοινωνία που ξεπερνά τις δυσκολίες συμβίωσης και κατά την διάρκεια των παραστάσεων τα μέλη της διαβιούν ασυνόδευτα από γονείς, στην Αθήνα.

Η παράσταση το «Άλλο» σπίτι είναι αποτέλεσμα τρίμηνης έρευνας και πολύωρης επίπονης καθημερινής δουλειάς. Έχοντας ως αφετηρία μια «κατάσταση δυσπιστίας που οδηγείται σε μια ουτοπία», διερευνά την έννοια του σπιτιού. Εκεί όπου το «μεγάλο σπίτι» της κοινωνίας συναντιέται με το «άλλο» σπίτι, που στεγάζει ιδρυματικά τις αδύναμες κοινωνικές ομάδες.

Οι «εν δυνάμει», κινούμενοι στο όριο μεταξύ θεάτρου ντοκουμέντου και θεάτρου επινόησης, δημιουργούν με θέμα την αναπηρία. Καταφέρνοντας μάλιστα να ξεπεράσουν το ντοκουμέντο με χορό και τραγούδι, αντιστέκονται σε ταξινομήσεις, ελπίζοντας στην ευαισθησία των ανθρώπων.

Όνειρο και δικαίωμά τους να έχουν ένα προσωπικό χώρο σ’ ένα σπίτι ζεστό από αγάπη. Κι αν γεννήθηκαν παιδιά «λειψά» κι όχι «κανονικά» έχουν αισθήματα. Ερωτεύονται, χαίρονται, συμμετέχουν, συναισθάνονται, φοβούνται, επιθυμούν και αναρωτιούνται γιατί οι άνθρωποι δεν θέλουν «να ξέρουν τι είναι σωστό και τι λάθος». Αναρωτιόνται γιατί υπάρχουν άνθρωποι φυσιολογικοί, με ζωή ιδρυματική, σκληροί σαν τούβλα με παγερά και αδιάφορα βλέμματα. Τα τρομάζει ο ζωντανός εφιάλτης του ιδρύματος και αποζητούν την ελευθερία τους, γιατί «ένα μέρος τους ζει επαναστατικά». Η παράσταση πέρα από την ιδιαίτερη συγκίνηση που μας συγκλόνισε, αποτελεί ένα ενδιαφέρον καλλιτεχνικό γεγονός, για το οποίο πρέπει να συγχαρούμε τόσο τους συντελεστές για την εθελοντική τους προσφορά αλλά και τους ακούραστους γονείς που πιστεύουν στα ανάπηρα παιδιά τους. Έτσι ώστε «κάποιες στιγμές να κάνουν αυτό που θέλουν και να ‘ναι ελεύθερα».

Το πανοραμικό σκηνικό μιας σύγχρονης πόλης που προσδιορίζεται με ερωτήσεις, κρύβει τους τοίχους ενός δωματίου κι’ ενός σπιτιού, που θα στεγάσει τα όνειρά τους. Λευκά πλαίσια και κύβοι μετασχηματίζονται από τους ερμηνευτές, ώστε να εξυπηρετηθούν οι σκηνικές ανάγκες.

Πρόσωπα χαρούμενα, ενθουσιασμένα που «πέρασαν τέλεια ζώντας ένα όνειρο» μας επικοινωνούν με ό,τι μας διαφεύγει. Από το αυτονόητο. Πώς καμάρωναν! Τα θαυμάσαμε για την τόλμη και την κοινωνικότητά τους και τα ευχαριστούμε για τον παλμό που μας μετέφεραν.

Η τελευταία σκηνή με τον κήπο και τα λουλούδια νικά κάθε προκατάληψη και κάνει να ανθίζει ένα φως δημιουργικό και μια κοινωνική ελπίδα, ώστε κανένα παιδί να μην φοβάται τι θ’ απογίνει όταν χάσει τους γονείς του, κανένα παιδί μην πει «μαμά δεν ξέρω να περπατώ χωρίς εσένα».

Συντελεστές

Ελένη Ευθυμίου: σκηνοθεσία, μουσική, σύνθεση & συγγραφή κειμένου
Ελένη Δημοπούλου: σύνθεση & συγγραφή κειμένου, καλλιτεχνική διεύθυνση ομάδας «Εν δυνάμει»
Σοφία Ευτυχιάδου: δραματουργική επεξεργασία
Richard Anthony: σκηνικά
Λώρα Άννα Λούκας: κοστούμια
Δημήτρης Ζάχος: οπτικό περιβάλλον & βίντεο
Σάκης Μπιρμπίλης: σχεδιασμός φωτισμών
Οδυσσέας Γκάλλιος: σχεδιασμός ήχου & ενορχήστρωση

Ερμηνεύουν οι: Κλειώ Αντωνοπούλου, Βάσω Ασίκογλου, Μαρία Δαχλύθρα, Ελευθερία Δρακουλίδου, Μαργαρίτα Καϊναδά, Δημήτρης Καλαγκάνης, Κίμων Καλαγκάνης, Άννα Καλίντσεβα, Ευαγγελίνα Καρυοφύλλη, Μαρία Κολτσίδα, Βαγγέλης Κοσμίδης, Ηλίας Κουγιουμτζής, Γιώτα Κουιτζόγλου, Νίκος Κυπαρίσσης, Παρμενίων Κυριακούλης, Λωξάνδρα Λούκας, Δημήτρης Μέξης, Θάνος Νανάσης, Μιχάλης Ντολόπουλος, Βασίλης Πέτρου, Αλέξανδρος Χάτσιος, Χρήστος Χριστακόπουλος