Στο μικρό καλοκαιράκι του Οκτώβρη, στο κατάμεστο Ηρώδειο, δόθηκε μια εμπνευσμένη εκδοχή της Carmen. H Compania Antonio Gades, αναβιώνοντας τις παραστάσεις που χορογράφησε και εμπνεύσθηκε ο ιδρυτής της, αποθεώθηκε ενθουσιωδώς από το κοινό.
Γράφει η Χαρά Κιούση
Η Carmen, ηρωίδα της νουβέλας του Prosper Merimee (1845), έγινε χοροθεατρική παράσταση αποπνέοντας τον παλμό της Ισπανικής ψυχής. Η Carmen είναι μια τσιγγάνα καπνεργάτρια, που ακολουθεί την αδέσμευτη φύση της.
Απέναντι από το εργοστάσιο, στην πλατεία της Σεβίλλης του 1800, βρίσκεται το φρουραρχείο όπου μια ομάδα στρατιωτών περιμένοντας την αλλαγή φρουράς, χαζεύει τις εργάτριες. Ανάμεσά τους είναι και η Carmen που την φλερτάρουν θαυμαστές της. Εκείνη τους αποκρούει γιατί προτιμά τον στρατιώτη Χοσέ. Εκείνος υποκύπτει στη γοητεία της και όταν η Carmen σ’ ένα καυγά τραυματίζει μια κοπέλα και συλλαμβάνεται, την βοηθά να το σκάσει, αλλά ο ίδιος φυλακίζεται.
Εν τω μεταξύ, στο χάνι των λαθρεμπόρων όπου διασκεδάζουν οι τσιγγάνοι, έρχεται ο ταυρομάχος Εσκαμίλο που ερωτεύεται την Carmen. Εκείνη του λέει πως αν νικήσει θα γίνει δική του. Ο τορέρο ομολογεί τον έρωτά του στον Χοσέ, που απελπισμένος μαχαιρώνει την Carmen. Ξεψυχά έξω από την αρένα.
Η Esmeralda Manzanas ως Carmen προσελκύει τα βλέμματα των θεατών με την εκρηκτική εικόνα της. Αποφασισμένη να ζήσει και να χαρεί τη ζωή της χωρίς απαγορεύσεις, αποπνέει υποκριτικά την πρόκληση, το φλογερό πάθος, την ερωτική έκσταση.
Η χάρη των χεριών της, η ευλυγισία του σώματος όλο αισθησιασμό και το φιλήδονο ταμπεραμέντο της προσδιορίζει την γυναικεία ταυτότητα της Carmen και το ίδιο το φλαμένκο.
Θεατρικά παραδομένος, απόλυτα δοσμένος Χοσέ ο Jose Huertas, ενώ με έπαρση, αυτοπεποίθηση και διεκδικητικός ως ταυρομάχος ο Jairo Rodriguez.
Οι χορευτές με μυστηριακή δύναμη και εκφραστικές κινήσεις εντυπωσίασαν με τον κοφτό βηματισμό και τον ήχο των ποδιών τους.
Ηχογραφημένη μουσική και επί σκηνής κιθάρες και τραγούδι φλαμένκο να διαδέχονται η μια την άλλη, έντυσαν τις επιμελημένες χορογραφίες των Antonio Gades και Carlos Saura.
Χορογραφίες δίχως το επιτηδευμένο και στερεοτυπικό ύφος που χαρακτήριζε τον ισπανικό χορό, που έδωσαν μια δυναμική παράσταση.
Ταυτότητα της παράστασης
Κάρμεν
Compañía Antonio Gades
Βασισμένη στη νουβέλα του Prosper Mérimée.
Σενάριο, χορογραφία, σχεδιασμός φωτισμών: Antonio Gades, Carlos Saura
Σκηνικά: Antonio Saura
Μουσική: Antonio Gades, Antonio Solera, Ricardo Freire, Georges Bizet («Carmen»), Manuel Penella («El gato montés»), José Ortega Heredia/Federico Garcia Lorca («Verde que te quiero verde»).
Την ηχογραφημένη μουσική ερμηνεύει η Orchestre de la Suisse Romande υπό τη διεύθυνση του Thomas Schippers, με τους Regina Rosnik, Mario del Monaco και Tom Krause.
