Σε λίγες ημέρες από τώρα, στις 8 Μαρτίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας και φετινό κεντρικό θέμα είναι το «Για ΟΛΕΣ τις γυναίκες και τα κορίτσια: Δικαιώματα. Ισότητα. Ενδυνάμωση», καλώντας σε δράση για την εξασφάλιση ίσων δικαιωμάτων, επιρροής και ευκαιριών για όλους.

Με αφορμή την Ημέρα, και σε συνεργασία με το Strong Me, κίνημα για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Έμφυλης Βίας, η INDAK company παρουσιάζει το «ARISE», μια ταινία μικρούς μήκους που αναδεικνύει τις αθέατες πτυχές της γυναικείας εμπειρίας.

Η ταινία, θα παρουσιαστεί στην εκδήλωση «Πιο δυνατές από ποτέ», στέλνοντας το μήνυμα πως καμία γυναίκα δεν πρέπει να υποφέρει σιωπηλά. Όλες οι γυναίκες, ανεξαρτήτως καταγωγής, ηλικίας ή ιστορίας, αξίζουν να ζουν χωρίς φόβο, χωρίς βία.

Με αφορμή την εκδήλωση, η χορογράφος Εύα Σταυρογιάννη μίλησε στο Newsbeast, για την ταινία, την έμφυλη βία και τις προκλήσεις της σύγχρονης γυναίκας.

– Ποια ήταν η σπίθα για τη δημιουργία του ARISE;

Η σπίθα για το ARISE γεννήθηκε από μια βαθιά, προσωπική αναζήτηση για αυτογνωσία και απελευθέρωση. Μέσα από ένα ταξίδι παρατήρησης των κοινωνικών στερεοτυπικών αντιλήψεων, ξεκίνησα να αντιλαμβάνομαι το σώμα όχι μόνο ως τόπο που φέρει τα σημάδια της καθημερινής πάλης, αλλά και ως πεδίο όπου οι φόβοι και οι αμφιβολίες μετατρέπονται σε μια αστείρευτη δύναμη αντίστασης και αναγέννησης. Αυτή η διττή φύση της γυναικείας ύπαρξης –η εσωτερική μας πάλη και ταυτόχρονα η εξωτερική μας μεταμόρφωση– με ενέπνευσε να δημιουργήσω μια κινησιολογική αφήγηση που αγγίζει τις πιο ευαίσθητες πτυχές του να είμαστε γυναίκες. Το ARISE έγινε ο καθρέφτης ενός οπτικού μεταφορικού ταξιδιού, που ελπίζω να αγγίξει και να εμπνεύσει όλες τις γυναίκες που αναζητούν την αλήθεια και την ελευθερία μέσα τους.

– «Κουβαλά» προσωπικά σας βιώματα η συγκεκριμένη ταινία μικρού μήκους;

Σίγουρα υπάρχει προσωπική ταύτιση ενός καλλιτέχνη με το έργο που δημιουργεί, ωστόσο στην προκειμένη περίπτωση είναι μια άλλη ιστορία πίσω από αυτό το ταξίδι που με έχει αγγίξει πολύ. Η συγκεκριμένη ταινία δεν λειτουργεί ως αυτοβιογραφική αφήγηση, αλλά ως καθρέφτης που αποκαλύπτει τις ευρύτερες εμπειρίες της γυναικείας ύπαρξης.

– «Η τέχνη δεν είναι αυτό που βλέπεις, αλλά αυτό που κάνεις τους άλλους να δουν«, λέει ο Ντεγκά. Εσείς, τί θέλετε να «δει» ο θεατής του ARISE;

Σύμφωνα με τη σκέψη του Ντεγκά, η τέχνη δεν είναι απλώς το ορατό, αλλά αυτό που προκαλεί μια βαθύτερη αντίδραση μέσα μας. Στο συγκεκριμένο project θα ήθελα να παροτρύνω τον θεατή να ανακαλύψει ότι πίσω από κάθε εικόνα κρύβεται μια πρόσκληση για εσωτερική αναζήτηση και κοινωνική επανεξέταση. Σκοπός μου είναι να μεταδώσω την πάλη, την αντίσταση, αλλά και τη δύναμη της αναγέννησης.

– H παρουσίασή του θα είναι μέρος της εκδήλωσης «Πιο δυνατές από ποτέ», που θα πραγματοποιηθεί 8/3, την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Τι να περιμένει ότι θα βιώσει το κοινό;

Στην εκδήλωση «Πιο δυνατές από ποτέ» θέλουμε να αισθανθούμε τη δύναμη που κρύβει μέσα της κάθε γυναίκα. Το ARISE είναι η αφορμή και όχι η αιτία μιας τέτοιας εκδήλωσης, και γι’ αυτό ο ρόλος του θα είναι αποσπασματικός. Έτσι λοιπόν θα ήθελα το κοινό να βιώσει μια βαθιά, αισθητηριακή εμπειρία που ξεπερνά τα συνηθισμένα πλαίσια μιας εκδήλωσης.

– Η βία κατά των γυναικών συντελείται σ’ όλο τον κόσμο και μάλιστα σε διαφορετικά πλαίσια. Ποια θεωρείτε ότι είναι η πιο ύπουλη μορφή της και γιατί;

Πιστεύω πως η πιο «ύπουλη» μορφή βίας είναι η ψυχολογική! Σε αντίθεση με τη σωματική βία που αφήνει εμφανή σημάδια, η ψυχολογική βία λειτουργεί αθόρυβα, χτυπώντας κατευθείαν την αυτοεκτίμηση και την ψυχική υγεία. Δημιουργεί αμφιβολίες και φόβο, και πολύ συχνά είναι εξαιρετικά δύσκολο να μιλήσει κανείς για αυτήν καθώς δεν υπάρχουν απτά στοιχεία.

– Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για τις σύγχρονες γυναίκες;

Οι γυναίκες έχουν μάθει από την κοινωνία να ικανοποιούν όλους τους άλλους πέρα από τον εαυτό τους, επομένως η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να ξεπεράσουν τα στερεότυπα και τις παραδοσιακές κοινωνικές δομές που περιορίζουν την έκφραση της ταυτότητάς τους. Συχνά αντιμετωπίζουν διάφορες μορφές πίεσης για να ενταχθούν σε προκαθορισμένους ρόλους, είτε στον χώρο της εργασίας είτε στην καθημερινή ζωή, γεγονός που δυσχεραίνει την πλήρη έκφραση του εαυτού τους.

– Είστε χορεύτρια και χορογράφος. Μπορούμε, μέσα από την τέχνη να υψώσουμε ηχηρά τη φωνή μας και δημιουργήσουμε σημαντική μετατόπιση;

Νομίζω πως δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η τέχνη μπορεί και έχει τη δύναμη να προκαλέσει ουσιαστικές κοινωνικές μετατοπίσεις. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το «Guernica» του Πικάσο, όπου μέσα από τη δραματική του απεικόνιση του πολέμου, έγινε σύμβολο ειρήνης και αντίστασης. Κάθε μορφή τέχνης έχει την δίκη της δύναμη στο κοινό, ο χορός για μένα μας επιτρέπει να εκφράσουμε τις πιο βαθιές μας αλήθειες, καθώς είναι μια γλώσσα που υπερβαίνει τα λόγια, τονίζοντας όμως την δύναμη της εικόνας και του συναισθήματος επιτρέποντας πολλές φορές στον θεατή να αντιληφθεί διαφορετικά το «εδώ και τώρα».

Λίγα λόγια για την ταινία

Μια γυναίκα, ένα σώμα, μια διαδρομή. Το ARISE αποτυπώνει την εσωτερική κι εξωτερική πάλη της γυναικείας ύπαρξης, σ’ έναν κόσμο που άλλοτε την ανυψώνει και άλλοτε τη συνθλίβει. Μέσα από μια συμβολική κινησιολογική αφήγηση, η ταινία εξερευνά τις βαθύτερες διαστρωματώσεις της γυναικείας εμπειρίας -τις σκιές του φόβου, τα δεσμά της κοινωνικής επιβολής, αλλά και τη δύναμη της αντίστασης. Το σώμα γίνεται πεδίο μάχης και ταυτόχρονα τόπος αναγέννησης.

Κινηματογραφική εικόνα, κίνηση κι ηχητικό περιβάλλον συνθέτουν ένα σύμπαν όπου το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον συνυπάρχουν. Ένα ταξίδι ανάμεσα στην καταπίεση και την αυτογνωσία, στη μνήμη και την απελευθέρωση. Μια κραυγή, ένας ψίθυρος, μια αλήθεια που δεν μπορεί να σιωπήσει. Το «ARISE» δεν είναι απλώς μια ιστορία. Είναι μια εμπειρία.

Πότε: Σάββατο 8 Μαρτίου στις 18:00
Πού: Cinobo Όπερα, Ακαδημίας 57, Αθήνα
Είσοδος Ελεύθερη
Κρατήσεις στο [email protected] και τηλεφωνικά στο 690 6632158
Προβολή & Επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου-We Will

Παρουσιάζει η δημοσιογράφος & ραδιοφωνική παραγωγός, Μικαέλα Θεοφίλου
Διερμηνεία στη νοηματική: Σοφία Ρομπόλη

Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Ξένια Τσιλοχρήστου
Concept – Movement: Εύα Σταυρογιάννη
Cinematographer: Αλέξης Ρούμλερ
Sound Design: Αντώνης Παπακωνσταντίνου
Εκτέλεση παραγωγής: Penguin Productions
Performer: Μαγδαληνή Σπίνου