Στους «αγώνες του κορυφαίου Έλληνα μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη για Ελευθερία και Δημοκρατία και στην τεράστια προσφορά του στην Αντίσταση στη διάρκεια τόσο της ναζιστικής κατοχής στην Ελλάδα όσο και της επταετούς δικτατορίας», ήταν αφιερωμένη η χθεσινοβραδινή εκδήλωση στο Πολιτιστικό Κέντρο «Ακτιονράντιους» της Βιέννης, στο πλαίσιο του κύκλου «Τέχνη και Αντίσταση».
Στο επίκεντρο της εκδήλωσης βρέθηκε η ταινία-ντοκιμαντέρ «Ο χρόνος είναι για τα τραγούδια και ενάντια στα τανκς», μια παραγωγή του προγράμματος «Βεστντόιτσε Ρούντφουνγκ» (WDR) της δημόσιας Γερμανικής Ραδιοτηλεόρασης, στην οποία καταγράφεται η ιστορική, πρώτη μετά τη Μεταπολίτευση, συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη στις 10 Οκτωβρίου του 1974, στο Στάδιο Καραϊσκάκη την οποία είχαν παρακολουθήσει τότε – πριν από σαράντα χρόνια – πάνω από 40.000 άνθρωποι.
Στη χθεσινοβραδινή εκδήλωση την ταινία παρουσίασε και σχολίασε, ο γνωστός Αυστριακός σκηνοθέτης Χάιντς Τρέντσακ, τονίζοντας τις συγκλονιστικές εντυπώσεις του από την προσωπικότητα του Μίκη Θεοδωράκη και τον αγωνιστικό παλμό του πλήθους.
Ο Χάιντς Τρέντσακ υπήρξε τότε συντάκτης της «Βεστντόιτσε Ρούντφουνγκ» και συνεργάτης των δύο σκηνοθετών, Κλάους Ζάγκλε και Ντίτριχ Σούμπερτ, κατά το γύρισμα της ταινίας, η οποία είχε την πρεμιέρα της στο πρόγραμμα WDR της γερμανικής τηλεόρασης στις 24 Νοεμβρίου του 1974.
Το κοινό του χθεσινοβραδινού αφιερώματος στην αντιστασιακή φυσιογνωμία του Μίκη Θεοδωράκη, είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει μέσα από την ταινία, αποσπάσματα από τους κύκλους έργων του μεγάλου μουσικοσυνθέτη : «Άξιον Εστί», «Μαουτχάουζεν», «Κάντο Χενεράλ», «Τα τραγούδια του Ανδρέα», «Τα 18 λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας», «Τα τραγούδια του αγώνα», «Ένας όμηρος» και «Ρωμιοσύνη», με κεντρικούς ερμηνευτές στην ιστορική συναυλία, τους Αντώνη Καλογιάννη, Μαρία Φαραντούρη και Πέτρο Πανδή.
Στην εκδήλωση, την οποία συντόνιζε ο συντάκτης της δημόσιας Αυστριακής Ραδιοφωνίας Πέτερ Λάχνιτ, η Αυστριακή ηθοποιός Μάρεν Ράμαν, διάβασε στα γερμανικά, κείμενα-θέσεις του Μίκη Θεοδωράκη, όπως επίσης στίχους τραγουδιών του, ενώ ακολούθησε ευρεία συζήτηση με το κοινό γύρω από την προσφορά του «μεγάλου Έλληνα» στην παγκόσμια μουσική και γύρω από την πολιτική και αντιστασιακή του δράση.
Τον Μίκη Θεοδωράκη συνδέει με το κοινό της Βιέννης, της αποκαλούμενης «πρωτεύουσας της μουσικής», μια στενή σχέση πολλών δεκαετιών, προπάντων από τα χρόνια της Αντίστασης κατά της χούντας στην Ελλάδα, που ανανεώθηκε κατά την πλέον πρόσφατη παρουσία του στο Μέγαρο Συναυλιών της Βιέννης για να παρακολουθήσει τη μεγάλη συναυλία προς τιμήν του, με τα «κλασσικά» συμφωνικά έργα του, όταν σχεδόν 2.000 επισκέπτες, τον αποθέωναν, όρθιοι για πολλά λεπτά της ώρας, με φρενήρη χειροκροτήματα και επευφημίες θαυμασμού και σεβασμού.
