Το τέλος μιας εποχής θα σημάνει η αυριανή πρεμιέρα στο μεγαλύτερο και πλέον φημισμένο φεστιβάλ οπερέτας στον κόσμο, το αυστριακό Φεστιβάλ του Μέρμπις, το διεθνώς αποκαλούμενο «Μέκκα της οπερέτας» καθώς θα αποχωριστεί από τον διευθυντή του, τον διάσημο πρώην πρωταγωνιστή της Λαϊκής Όπερας της Βιέννης Χάραλντ Σέραφιν, έπειτα από την επιτυχημένη εικοσαετή θητεία του ως επικεφαλής του Φεστιβάλ.

Με τον παραδοσιακό, ήδη εδώ και 20 χρόνια στην έναρξη κάθε παράστασης του Φεστιβάλ, προσωπικό χαιρετισμό του Χάραλντ Σέραφιν προς τους 6.200 επισκέπτες της πρεμιέρας της φετινής παραγωγής του, της «Νυχτερίδας» του Γιόχαν Στράους (που θα παρουσιάζεται μέχρι τις 25 Αυγούστου), ο απερχόμενος διευθυντής, θα αποχαιρετίσει και τις εκατοντάδες προσωπικότητες της δημόσιας ζωής από την Αυστρία και τις γύρω χώρες, που τον τιμούσαν κάθε χρόνο με την παρουσία τους στην έναρξη του Φεστιβάλ.

Αναλαμβάνοντας τον Οκτώβριο του 1992 τη διεύθυνση του Φεστιβάλ, στα πρόθυρα του κλεισίματός του και με μόλις 50.000 συνολικά επισκέπτες στη δίμηνη διάρκειά του, ο σήμερα 80χρονος, αλλά πάντα ακμαιότατος, Χάραλντ Σέραφιν, ο οποίος στη φετινή παραγωγή ερμηνεύει το ρόλο του διευθυντή της φυλακής Φρανκ, το έφθασε να είναι σήμερα το πλέον επιτυχημένο θερινό φεστιβάλ θεάτρου στην Ευρώπη, συγκεντρώνοντας υπερτετραπλάσια αριθμό θεατών, πάνω από 200.000.

Ο ίδιος παρέλαβε ένα υπαίθριο θέατρο με θέσεις σε πάγκους πάνω στην άμμο στην όχθη της λίμνης Νόιζιντλερζε, για να το μετατρέψει σε ένα υπερσύγχρονο αμφιθέατρο με 6.200 θέσεις, με μια μοναδική στο είδος της σκηνή και με τα τελειότερα ηχοσυστήματα, κατορθώνοντας, μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια από την ανάληψή του, να αποπληρώσει, μόνον από τις εισπράξεις, τις επενδύσεις που είχε κάνει υπό μορφή δανείων προς το Φεστιβάλ, το ομόσπονδο κρατίδιο Μπούργκενλαντ.

Η γραφική κωμόπολη Μέρμπις στις όχθες της λίμνης Νόιζιντλερζε, της μεγαλύτερης στεπώδους λίμνης της Ευρώπης στην επαρχία Μπούργκενλαντ, μερικές δεκάδες χιλιόμετρα νοτιανατολικά της Βιέννης στα σύνορα με την Ουγγαρία, με το ομώνυμο Φεστιβάλ της, θεωρείται πλέον, χάρις στο ακούραστο έργο δύο δεκαετιών του Σέραφιν, η «Μέκκα της οπερέτας».

Και αυτό δεν είναι καθόλου υπερβολή, αφού αυτό το ελαφρύ λυρικό θέατρο με τις βιεννέζικες ρίζες, γνωρίζει εδώ μια πραγματική αναγέννηση και τις μεγαλύτερες ανά τον κόσμο δόξες του, προσελκύοντας τους λάτρεις του, όχι μόνον από την Αυστρία αλλά και από τις γειτονικές της χώρες, γιατί το Μέρμπις, με το φεστιβάλ του, που φέτος συμπληρώνει 55 χρόνια ζωής, είναι για την οπερέτα αυτό που είναι για τις όπερες του Μότσαρτ το Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας ή για εκείνες του Ρίχαρντ Βάγκνερ, το Μπάιροιτ της Γερμανίας.

Με τα 3.600 τετραγωνικά μέτρα της, η σκηνή του Φεστιβάλ δεν είναι μόνον η μεγαλύτερη σκηνή οπερέτας στον κόσμο, αλλά ξεχωρίζει συγχρόνως με την πρωτοτυπία της μια και επιπλέει πάνω στα νερά της λίμνης Νόιζιντλερζε, η οποία αποτελεί μέρος του σκηνικού πολλών παραστάσεων, ενώ ο τεράστιος αμφιθεατρικός χώρος των θεατών προσφέρει 6.200 θέσεις που γεμίζουν κάθε βράδυ των παραστάσεων, μέχρι την τελευταία.

Τα τελευταία χρόνια, όπως γράφει το ΑΜΠΕ, ο Σέραφιν πέτυχε το «ακατόρθωτο», δηλαδή το πρωτότυπο αυτό υπαίθριο Φεστιβάλ του Μέρμπις, το «φεστιβάλ της λίμνης», να συγκεντρώνει κάθε χρόνο, με μια παραγωγή οπερέτας από τα έργα των γνωστότερων μουσουργών, στις έξι εβδομάδες διάρκειάς του –με μόλις τέσσερις παραστάσεις την εβδομάδα– πάνω από 200.000 επισκέπτες.

Το ανέβασμα πριν τρία χρόνια, του ελληνικού μύθου του Πυγμαλίωνα ως μιούζικαλ «Ωραία μου κυρία», για πρώτη φορά σε έναν άλλο «ξένο χώρο», στη Μέκκα της Οπερέτας στο Μέρμπις είχε ξαφνιάσει, όμως ο Χάραλντ Σεραφίν, διέλυσε αμέσως τις παρεξηγήσεις.

Τονίζοντας, πως κατά κανένα τρόπο δεν συνιστούσε «απιστία» στην οπερέτα το ανέβασμα ενός μιούζικαλ, καθώς αφενός οι μελωδίες του «Ωραία μου κυρία» είναι καθαρά οπερετικές και αφετέρου ο δημιουργός τους Φρέντερικ Λέβε ήταν γιος ενός τενόρου της βιεννέζικης οπερέτας που πέτυχε τον ιδανικό συνδυασμό των δύο μουσικών ειδών.