«Proof» του Ντέιβιντ Όμπερν στο Από Μηχανής Θέατρο

Παρουσίαση θεατρικών παραστάσεων στο newsbeast.gr

30·03·2018 17:48

Στο Από Μηχανής Θέατρο παρουσιάζονται πολλές ενδιαφέρουσες παραστάσεις. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει το έργο του Ντέϊβιντ Όμπορν (βραβεία Πούλιτζερ και Τόνι το 2001) δίνοντας τις δικές του σωστές αποδείξεις σχετικά με κάθε τι που ορίζει τη ζωή μας.

Γράφει η Χαρά Κιούση

Αποδείξεις και «απαντήσεις μαθηματικές, ακριβείς γεμάτες συναισθήματα» που αφορούν την καθημερινότητα μέσα από τις οικογενειακές και προσωπικές σχέσεις.

Η Κάθριν είναι μια νέα κοπέλα που εγκατέλειψε τις μαθηματικές σπουδές της για να αφοσιωθεί στη φροντίδα του πατέρα της. Ο καθηγητής Ρόμπερτ είναι ένα ιδιοφυές αλλά διαταραγμένο διανοητικά μυαλό, που έχει λατρεία με τους αριθμούς. Εκστασιάζεται μαζί τους και πιστεύει πως εξωγήινοι του στέλνουν μηνύματα μέσω αριθμών. Μέσα στον παροξυσμό του μανιωδώς εργάζεται στα μαθηματικά, αφήνοντας 103 τετράδια στα συρτάρια του όταν πεθαίνει.

Η Κάθριν ειδοποιεί την αδελφή της την Κλερ, που είχε απομακρυνθεί πολύ από την οικογένεια, για την νεκρώσιμη ακολουθία. Οι δυο αδελφές συναντιόνται μετά από μεγάλο διάστημα σαν ξένες.Η Κλερ μ’ ένα καλό γάμο και ανερχόμενη καριέρα αποφασίζει να πουλήσει το πατρικό σπίτι και πιέζει την μικρότερη αδελφή της να την ακολουθήσει στη Νέα Υόρκη. Εντωμεταξύ η Κάθριν ερωτεύεται τον Χαλ -φοιτητή του πατέρα της- που μελετά τα τετράδια του σπουδαίου καθηγητή ελπίζοντας να βρει κάποιο σημαντικό υλικό.

Η ίδια του εμπιστεύεται ένα δικό της τετράδιο με την απόδειξη ενός εξαιρετικά σημαντικού μαθηματικού προβλήματος. Κι’ ενώ ο Χαλ και η Κλερ αμφισβητούν την κυριότητα της υπογραφής του, η Κάθριν απελπισμένη προσπαθεί να απαντήσει στον πιο βασανιστικό της φόβο. Μαζί με την ικανότητα του πατέρα της έχει κληρονομήσει και την διαταραχή του;

Ο Δημήτρης Μυλωνάς σκηνοθετεί μια μεγαλόπνοη παράσταση ανταποκρινόμενος στις αναζητήσεις του συγγραφέα. «Επιτακτικό, επείγον και ένταση», όσα πρέπει δηλαδή να έχει μια παράσταση, είναι ένα άθροισμα υποθέσεων, συνέπειας και συμπερασμάτων με αδιαμφισβήτητη συναισθηματική ευφυΐα.

Οι ήρωες του βαθιά συγκινητικού αυτού έργου είναι πρόσωπα αξιοπρόσεκτα. Δεν ζουν σε αυταπάτες. Ενδόμυχα κι’ ανομολόγητα ζουν ανασφάλειες, αντιζηλίες, συγκρίσεις, συγκρούσεις, υπονομεύσεις. Προδίδονται, αμφισβητούν, εποφθαλμιούν όφελος και κέρδος, επιχειρούν, προσπαθούν, βελτιώνονται, βρίσκονται αντιμέτωποι με τις αποφάσεις, τα συμπεράσματα και τους προσωπικούς τους κανόνες. Κι’ αν παραιτούνται προς στιγμήν, τελικά πείθονται και αναγνωρίζουν στην λυτρωτική λύση των υποθέσεών τους την αγάπη.

Η Ελεάννα Στραβοδήμου (Κάθριν) με σωστό τόνο στην ερμηνεία της διέγραψε με πολύ ευαισθησία, στοχαστικότητα, ακρίβεια και σταθερότητα στις θέσεις της, τη μορφή της ηρωίδας. Ενδόμυχα και ανομολόγητα παλεύει να εξισώσει καθήκον και επιθυμίες, πετυχαίνοντας τελικά να αναγάγει την ύπαρξή της σε αξιοθαύμαστη μοναδικότητα.

Ο Χρήστος Βαλαβανίδης (Ρόμπερτς), ένας ηθοποιός με πείρα και γνώση, δημιούργησε με πατρική ευαισθησία και τρυφερότητα αλλά και ψυχικές εξάρσεις, δίχως να παρασύρεται σε υπερβολές, την ιδιαιτερότητα της διάνοιας.

Στην οποία «ακόμα και η κατάθλιψη είναι αρκετά μαθηματικά».
Η Άννα Ελεφάντη (Κλερ) παίζει με θέρμη και επιτυχία το ρόλο της, μένοντας παγερά ασυγκίνητη. Μια σκληρή τεχνοκράτης με προσεχτικά εκδηλούμενες αδυναμίες και καμουφλαρισμένη εντέχνως στοργή.

Ο Χρήστος Καπενής (Χαλ) διακρίνεται στο ρόλο του με την εύθραυστη δυσπιστία του προβληματισμένου και αναποφάσιστου μαθηματικού που τελικά θα συμβάλει στην αναγνώριση των πολυσχιδών αποδείξεων.

Κομψό σκηνικό -ένα τζαμωτό χωρίζει τον εξωτερικό χώρο με τα σκόρπια φθινοπωρινά φύλλα, με το εσωτερικό του σπιτιού- υποβλητικός φωτισμός και συναρπαστική μουσική με προφανείς συναισθηματικές συνδέσεις με τον λόγο. ολοκλήρωσαν μια παράσταση έντιμη, πλούσια σε τονική ποιότητα.

Το έργο με ανατροπές και χρονικές ανακαλέσεις μιλά για την αίσθηση του καθήκοντος που κρύβει κάθε απόδειξη στην καρδιά, παραμερίζοντας προσωπική ζωή και όνειρα. Μιλά για τις συναρτήσεις, τα ηθικά αξιώματα και το τίμημα που καταβάλλεται από υπάρξεις, που συνδέονται σε μια άλλη σφαίρα νοητική. Μιλά για το φόβο της κληρονομικότητας μιας ψυχικής ασθένειας. Μιλά για όσα προσδιορίζουν την ανθρώπινη υπόσταση και αξιοπρέπεια.

Συντελεστές:

Μετάφραση: Άννα Ελεφάντη
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μυλωνάς
Σκηνικά-κοστούμια: Αμαλία Αντώνη
Φωτισμοί: Άννα Σμπώκου
Μουσική: Παύλος Κατσιβέλης
Επιμέλεια κίνησης: Ειρήνη Κυρμιζάκη
Βοηθός σκηνοθέτη: Βίκη Παναγιωτοπούλου
Βοηθοί σκηνογράφου: Ιωάννα Γιαννακοπούλου, Ανριέττα Γκιώνη
Αφίσα – Banner: Θωμάς Παπάζογλου
Παραγωγή: Εταιρεία Θεάτρου Εν Δράσει